Απ’ ότι φαίνεται η καθιερωμένη μηνιαία ανάθεση έχει ιδιαίτερη αδυναμία στο μελωδικό black metal. Φυσικά και δεν παραπονιέμαι, είναι ένα αρκετά έντονο είδος στην λίστα με τα αγαπημένα μου. Ωστόσο, αυτή η ιδιαίτερη αδυναμία στην μελωδική black metal μουσική, ίσως και να μην λειτουργήσει προς όφελος της σημερινής μπάντας.
Από τον Καναδά, αυτή την φορά, οι Vitrail είναι μια τριμελής post-black metal μπάντα. Το δυναμικό τους αποτελείται από τους Fred Custeau (Sons Of Geezora) στο μπάσο, Richard–William Turcotte (Morbid Prototype, Souphl) στα τύμπανα, ενώ στις κιθάρες και στα φωνητικά βρίσκεται ο Simon Tremblay (Sons Of Geezora).
Ο λόγος, λοιπόν, για το πρώτο τους full-length album “Les Pages Oubilées”. Είναι ένα αρκετά καλό album, εκ πρώτης ακροάσεως που αδιαμφισβήτητα θα ευχαριστήσει το αυτί του ακροατή τόσο σε ποσότητα όσο και ποιότητα. Είναι ένα αρκετά ποικιλόμορφο album, αρκετά ελεύθερο αλλά και οργανωμένο ταυτόχρονα. Οχτώ κομμάτια και κάτι παραπάνω από μισάωρο υλικού είναι αρκετά για να δικαιολογήσουν την ποιότητά τους.
Για τρία άτομα πάντως έχουν αρκετά γεμάτο ήχο και φαίνεται πως το δούλεψαν και ασχολήθηκαν σοβαρά. Ένα καλό album στις περισσότερες των περιπτώσεων, κατά την γνώμη μου φαίνεται από την αρχή, μαζί με τις όποιες παραξενιές του. Οπωσδήποτε μια παραξενιά, που απλά νιώθω πως δεν έγιναν στον μέγιστο βαθμό που θα μπορούσαν, είναι τα φωνητικά. Ενώ ο Simon έχει συνθέσει εξαιρετικές κιθάρες, τα φωνητικά είτε που απλά δεν αναδείχθηκαν στην παραγωγή, είτε που απλά δεν πέτυχαν και τόσο την ώρα των ηχογραφήσεων. Το θεωρώ παράξενο, από την άποψη πως στον τομέα παραγωγή είναι πραγματικά εξαιρετικό σε εντάσεις και μίξη.
Κατά τ’ άλλα, δεν βρήκα κάτι ιδιαίτερα άσχημο σε αυτή την κυκλοφορία. Όσο κοινότυπο και να το θεωρώ, δεν παύει να μην έχει αρκετές όμορφες στιγμές ανά των κομματιών, αν και η ευρύτερη θεματολογία μου θυμίζει τους Αμερικανούς Deafheaven. Πριν κλείσω με αυτή την κριτική, να σημειώσω πως ιδιαίτερο ενδιαφέρον φέρει και το εξώφυλλο. Μια νοοτροπία που την συνάντησα πρώτη φορά στα εξώφυλλα των Human Serpent, ωστόσο αυτή η επιλογή των σβησμένων προσώπων και συγκεκριμένα της Παναγίας που κρατάει τον Χριστό, είναι αρκετά πετυχημένη.
6,5/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
[email protected]
