Πρόκειται για το τρίτο full length της μπάντας από την Ουγγαρία, η οποία υφίσταται ως ενεργό σχήμα από το 1996, και μέχρι σήμερα έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές στο line up της. Οι blackάδες, Witchcraft, λοιπόν, είναι από τα πολύ αγαπητά underground σχήματα στο χώρο, και έχουν κατά καιρούς με πολύ γνωστά underground labels. Φυσικά και αυτό δε μου κάνει εντύπωση, καθώς αναπαράγουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ατμόσφαιρα του old school black metal, με όλη την ωμότητα που του ταιριάζει: βοθρέ φωνητικά με τις απαραίτητες black κραυγές, μινιμαλιστικά πλην σκοτεινά riffs, ολοκληρωτική απογύμνωση από συναισθηματισμούς. Μου άρεσαν πολύ τα solos στη μέση κάποιων κομματιών, τα οποία θα μπορούσε κανείς να τα συναντήσει και σε μια heavy ή thrash κυκλοφορία. Οι ταχύτητες των τυμπάνων κυμαίνονται από mid tempo, μέχρι και blast beats, και, κατά τη γνώμη μου, εκεί είναι που διαπιστώνει κανείς πως η παραγωγή ευθύνεται στον μεγαλύτερο βαθμό για το παλιομοδίτικο, ‘βρώμικο’ αποτέλεσμα. Η όλη cultίλα, συμπληρώνεται με τους Ουγγρικούς στίχους που διαθέτουν όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια, και πραγματεύονται τα γνωστά θέματα του black (σατανάς, αίμα και σκότος). Όλα τα παραπάνω δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που, πολύ πιθανώς, να έχει λείψει σε όσους έχουν βαρεθεί ν’ ακούνε μοντέρνους πειραματισμούς από μπάντες που φαίνονται να λησμονούν την παλιά ‘συνταγή’ του συγκεκριμένου ιδιώματος. Σε όσους ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, το προτείνω ανεπιφύλακτα!
8/10
Μαριάνθη Μακροπούλου
