Οι Accept είναι μια μπάντα που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Σαράντα χρόνια πλέον αποτελούν από τις πιο καταξιωμένες μπάντες του χώρου με αναρίθμητα άλμπουμ και θαυμαστές σε όλο τον πλανήτη. Η συνέχεια των εξαιρετικών δίσκων δεν σταματά, καθώς μόλις κυκλοφόρησαν το τρομερό “Too Mean To Die”. Ο εγκέφαλος της μπάντας, Wolf Hoffmann, μας μιλά για αυτήν την νέα προσθήκη στο οπλοστάσιο τους.
Γεια σου Wolf και καλώς ήρθες στο Greekrebels.gr! Πως είναι η κατάσταση στη Γερμανία;
Τα πράγματα πάνε καλά και ευτυχώς είμαστε όλοι υγιείς! Υπάρχει μια τρέλα λόγω κορονοϊού, αλλά παντού στον κόσμο έτσι είναι. Όλοι οι μουσικοί και οι καλλιτέχνες υποφέρουν από αυτό, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, η ζωή προχωράει. Γράψαμε ένα νέο άλμπουμ για να βοηθήσουμε τον κόσμο να περάσει αυτή την κατάσταση.
Συγχαρητήρια για το “Too Mean To Die”, ήταν ένα πολύ ωραίο άλμπουμ. Πως αισθάνεστε τώρα που το άλμπουμ κυκλοφόρησε;
Σκεφτόμασταν μήπως περιμέναμε να μπορούμε να κάνουμε περιοδεία και να βγάλουμε τότε το άλμπουμ, ή να το βγάλουμε τώρα για να το απολαύσουν οι θαυμαστές και όταν τα πράγματα γίνουν καλύτερα να κάνουμε τότε την περιοδεία μας. Το είχαμε τελειώσει από τον Αύγουστο και τώρα που επιτέλους κυκλοφόρησε είμαστε πολύ χαρούμενοι και ανακουφισμένοι.
Τι είδους σχόλια έχετε λάβει από τον τύπο και τους θαυμαστές;
Καλύτερα από ποτέ! Πολλοί μας λένε ότι είναι το καλύτερο από τα τελευταία 5 άλμπουμ που έχουμε βγάλει και ότι ακούγεται πολύ ενεργητικό, φρέσκο και έχει μεγάλη ποικιλία. Διατηρεί όμως τον Accept χαρακτήρα του.
Ποιες είναι κατά τη γνώμη σου οι σημαντικές διαφορές μεταξύ του “Too Mean To Die” και του “The Rise Of Chaos”;
Καμία είναι η αλήθεια! Υποτίθεται ότι δεν θα ήταν τόσο διαφορετικό. Εννοώ ποτέ δεν βάζουμε ως στόχο να γράψουμε ένα διαφορετικό άλμπουμ. Απλά γράφουμε για να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε και ελπίζουμε για το καλύτερο αποτέλεσμα. Πολλοί νομίζουν ότι καθόμαστε και προγραμματίζουμε και λέμε “Α, αυτό το κομμάτι θέλει πιο πολύ από αυτό, το άλλο κομμάτι πιο πολύ από το άλλο”. Αλλά ποτέ δεν το κάνουμε αυτό. Απλά γράφουμε τα κομμάτια και όταν μαζευτούν 10-12 βγάζουμε το άλμπουμ. Δεν μπορείς να το προγραμματίσεις. Δεν είναι επιχείρηση για να κάνουμε meetings και να υπολογίζουμε το ένα και το άλλο. Μπάντα είμαστε, οπότε απλά γράφουμε τραγούδια.
Τι σας έκανε να ονομάσετε το άλμπουμ με αυτόν τον τίτλο; Υπάρχει λόγος για τον συγκεκριμένο τίτλο;
Ναι υπάρχει λόγος. Είναι μια ελεύθερη μετάφραση μιας γερμανικής φράσης και ταιριάζει και με την εποχή. Όλοι φοβούνται αυτόν τον ιό και την όλη κατάσταση και χιουμοριστικά σκέφτηκα ότι είμαστε πολύ κακοί για να πεθάνουμε (“Too Mean To Die”). Είναι μια δήλωση, ταυτόχρονα όμως κάτι χιουμοριστικό. Όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα, ξαφνικά άλλαξαν και δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Είναι μια κατάλληλη δήλωση και για εμάς σαν μπάντα, μιας και το κάνουμε αυτό εδώ και τόσο καιρό.
Μπορούμε να πούμε ότι επιλέξατε να δώσετε έμφαση για πρώτη φορά στην ιστορία των Accept ότι είστε μια τριπλή επίθεση στις κιθάρες;
Πιστεύω ναι. Είμαστε τρεις κιθαρίστες στη μπάντα για πρώτη φορά και πιστεύω ότι θα είναι πολύ εντυπωσιακό στις συναυλίες. Ο Philip Schouse είναι ένας απίστευτος κιθαρίστας και θα είναι πολύ ωραία να μας βλέπετε επί σκηνής.
Θα ήθελες να μας πεις λίγα πράγματα για τον Philip; Τι σε έκανε να τον συμπεριλάβεις ως μόνιμο μέλος και όχι σαν έναν ζωντανό μουσικό, όπως ήταν στο παρελθόν;
Ναι, στην αρχή ήταν απλά αντικαταστάτης για τον Uwe όταν κάναμε την ορχηστρική περιοδεία το 2019. Τότε ανακαλύψαμε πόσο καλός κιθαρίστας, πόσο ευχάριστος σαν άνθρωπος και πόσο συνεργάσιμος ήταν. Είχαμε πολύ ωραία αλληλεπίδραση επί σκηνής και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν κρίμα να σταματήσουμε τη συνεργασία μας μετά την ορχηστρική περιοδεία. Έτσι ήρθε η ιδέα να γίνει μόνιμο μέλος. Μόλις πάρθηκε η απόφαση να είναι κανονικό μέλος τον πήραμε μαζί σε κάποιες συναυλίες και δούλεψε υπέροχα με τους τρεις μας επί σκηνής. Τώρα θελήσαμε να του δώσουμε περισσότερο χώρο στο άλμπουμ για να φέρει το στυλ του στη μπάντα. Έτσι αυτό το άλμπουμ έχει πολύ Philip Schouse.
Πως λειτουργεί η σύνθεση της μουσικής και η συγγραφή των στίχων στους Accept; Προφανώς είσαι ο κύριος τραγουδοποιός, αλλά και τα άλλα μέλη συνεισφέρουν επίσης;
Πάντα ζητάω τις ιδέες και τη γνώμη τους και έχουν το ελεύθερο να συμμετάσχουν. Αυτός όμως που μου έκανε εντύπωση και πήρε πρωτοβουλία ήταν ο νέος μπασίστας μας, ο Martin Motnik. Βοήθησε πολύ στη συγγραφή του νέου άλμπουμ και προσέφερε πολλές ωραίες ιδέες, ακόμα και ολόκληρα κομμάτια. Ο Philip είναι πιο πολύ κιθαρίστας, παρά τραγουδοποιός και δεν με πειράζει καθόλου. Όλοι μπορούν να γράψουν μουσική και θέλω να γράφουν και να προτείνουν, εφόσον είναι στο στυλ των Accept.
Το πρώτο single που βγήκε ήταν το “The Undertaker”. Θα ήθελες να μας πεις μερικά πράγματα για αυτό;
Επιλέχθηκε ως το πρώτο κομμάτι για να κυκλοφορήσουμε, γιατί θέλαμε να βγάλουμε ένα βίντεο, και το “The Undertaker” είναι ένα κομμάτι που έχει να πει μια ιστορία. Έτσι σκεφτήκαμε ότι θα ήταν ευκολότερο να κάναμε ένα βίντεο για αυτό. Είναι επίσης ένα από τα λίγα κομμάτια, όπου τα λόγια γράφτηκαν πριν τη μουσική. Ο Mark μου έδωσε τους στίχους και μου είπε αν μπορώ να γράψω κάτι. Προσπάθησα να γράψω κάτι σε παρόμοιο ύφος και έτσι βγήκε το αποτέλεσμα. Το μεγαλύτερο τμήμα του βίντεο γυρίστηκε στην Πολωνία, από μια πολωνική εταιρεία που βρήκε αυτό το υπέροχο τοπίο με το κάστρο. Πιστεύω ότι έκαναν πολύ καλή δουλειά. Οι σκηνές με τη μπάντα γυρίστηκαν στο Tennessee, όπου είναι και η βάση μας στην Αμερική. Λόγω συνθηκών δεν μπορούσαμε να πάμε στην Πολωνία και ο Uwe δεν μπορούσε να έρθει στην Αμερική, και έτσι αναγκαστήκαμε να τραβήξουμε το βίντεο χωρίς εκείνον.
Στη συνέχεια κυκλοφόρησε επίσης το “Too Mean To Die” ως δεύτερο single. Σκοπεύετε να κυκλοφορήσετε ένα άλλο lyric video ή ένα βίντεο κλιπ;
Ναι μέσα στις επόμενες μέρες! Νομίζω θα υπάρξει ένα lyric video ή κάποιο βίντεο με πλοκή για το “Zombie Apocalypse”.
Όσον αφορά τις ηχογραφήσεις πού πραγματοποιήθηκαν αυτή τη φορά;
Τα τελευταία 4 άλμπουμ ηχογραφήθηκαν στο Nashville. Έχουμε μια ωραία εγκατάσταση, κάτι σαν σπίτι για την μπάντα.
Ποιος ήταν υπεύθυνος για την παραγωγή, τη μίξη και το mastering;
Ο ένας και μοναδικός Andy Sneap. Τον αγαπάμε, κάνει απίστευτη δουλειά και είναι τρομερά ευχάριστος τύπος.
Όσον αφορά το εξώφυλλο, ποιος το έκανε;
Είπαμε την ιδέα σε έναν καλό μας φίλο, ο οποίος έκανε αρχικά το εξώφυλλο σε ψηφιακή μορφή. Του είχαμε πει ότι θέλαμε ένα φίδι και έκανε τρομερή δουλειά. Δεν θέλαμε απλά μια φωτογραφία με ένα φίδι, μας φαίνονταν πολύ φυσικό. Θέλαμε κάτι πιο metal. Το στείλαμε σε έναν καλό φίλο από την Ουγγαρία, τον Gyula Havancsák (Annihilator, Grave Digger, Destruction), ο οποίος είναι πολύ ταλαντούχος και έδωσε στο «φίδι» την τελική του μορφή.
Μέσα από αυτή τη δύσκολη περίοδο στην οποία ζούμε, οι ζωντανές συναυλίες έχουν σταματήσει. Αλλά ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από την τελευταία σας συναυλία εδώ στην Ελλάδα πριν από σχεδόν τρία χρόνια και ποια είναι η αγαπημένη σας γενικά;
Ως συναυλία είχαμε παίξει τότε με τους Sabaton.Θυμάμαι ότι σε πολλούς Έλληνες θαυμαστές δεν είχε αρέσει το ότι ανοίγαμε τη συναυλία για τους Sabaton. Κατανοώ ότι κάποιοι μας θεωρούν πολύ μεγαλύτερη και καταξιωμένη μπάντα, αλλά χαρήκαμε που το κάναμε και δούλεψε πολύ καλά στο τέλος για όλους μας. Ήταν ευκαιρία να μας μάθουν οι μικρότεροι. Θυμάμαι σε μια συναυλία στη Γερμανία είχε έρθει ένα κορίτσι και μου μίλαγε με τον επίσημο τρόπο και μου είπε ότι δεν ήξερα και δεν είχα ακούσει τη μπάντα σας, αλλά μου άρεσε πάρα πολύ. Μπορεί να είμαστε πόσες δεκαετίες στη σκηνή, αλλά ήταν τόσο γλυκό. Οι Sabaton έχουν πολύ νεαρό κοινό, και έτσι ήταν πολύ καλή ευκαιρία για εμάς. Θυμάμαι για παλιότερα είχαμε κάνει μια τρομερή συναυλία το ‘90 και είχε πέσει το ρεύμα και κάναμε ένα τεράστιο drum solo, καθώς δεν υπήρχε ρεύμα στη σκηνή. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Είχαμε και πολλές άλλες υπέροχες στιγμές, το ελληνικό κοινό είναι μοναδικό.
Πολλές μπάντες σήμερα κάνουν συναυλίες μέσω live streaming. Ποια είναι η γνώμη σου γι ‘αυτό και θα έκαναν ποτέ οι Accept κάτι τέτοιο;
Το αποφεύγουμε. Πιστεύω δεν θα ήταν καθόλου διασκεδαστικό για εμάς σαν μπάντα. Δεν θα υπήρχε κοινό θα παίζαμε απλά μπροστά από κάμερες. Δεν θα υπήρχε αντίδραση από το κοινό, και δεν ξέρω πως θα ήταν αυτό. Δεν υπάρχει συναυλία χωρίς κοινό. Πιστεύω ακόμα και για τους θαυμαστές πιο ωραίο θα ήταν να βλέπανε ένα live DVD. Δεν θα ήθελα να το κάνω. Οι συναυλίες μας βασίζονται πολύ στην αλληλεπίδρασή μας με το κοινό και δεν θα ήταν ευχάριστο για κανέναν. Χωρίς να ανταλλάσσεται ενέργεια μεταξύ εμάς και του κοινού μας δεν έχει νόημα.
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη Wolf. Κλείσε τη συνέντευξη στέλνοντας ένα μήνυμα στους Έλληνες θαυμαστές σας.
Έλληνες φίλοι μου μέχρι να τα ξαναπούμε απολαύστε το άλμπουμ μας “Too Mean To Die”. Μείνετε ασφαλείς, προσέχετε ο ένας τον άλλο και ελπίζω να σας δω όλους σύντομα!
Συνέντευξη: Νίκος Σιγλίδης
Μετάφραση: Θανάσης Γκότοβος
Official Website
Facebook
Instagram
YouTube
Spotify
Twitter
Band Members
Wolf Hoffmann – Κιθάρες
Mark Tornillo – Φωνητικά
Christopher Williams- Τύμπανα
Uwe Lulis – Κιθάρες
Martin Motnik- Μπάσο
Philip Shouse – Κιθάρες
Discography
Accept, 1979
I’m A Rebel, 1980
Breaker, 1981
Restless And Wild, 1981
Balls To The Wall, 1983
Metal Heart, 1985
Russian Roulette, 1986
Eat The Heat, 1989
Objection Overruled, 1993
Death Row, 1994
Predator, 1996
Blood Of The Nations, 2010
Stalingrad: Brothers In Death, 2012
Blind Rage, 2014
The Rise Of Chaos, 2017
Too Mean To Die, 2021
