Οι CyHra είναι ένα άκρως εμπορικό σχήμα το οποίο προσωπικά το θεωρώ ένοχη απόλαυση για τους οπαδούς τις μουσικής μας. Κάνοντας το δύο στα δύο μίλησα πάλι μαζί τους και για τον νέο τους δίσκο “No Halos In Hell”, αυτή την φορά με τον Euge Valovirta. Διαβάστε τι έχουν να μας πουν.
Οι CyHra επέστρεψαν με τη δεύτερη δουλειά τους “No Halos In Hell”, πείτε μας για τις αντιδράσεις των θαυμαστών σας μέχρι τώρα…
Ήταν υπέροχες! Βέβαια κάποιοι παραπονιούνται “γιατί δεν έχετε growl φωνητικά” κάτι που με εκπλήσσει γιατί ο Jake E δεν είναι γνωστός για τα growling του αλλά για την καταπληκτικά μελωδική φωνή του. Θέλω να πω, ρωτάνε τον Michael Kiske γιατί δεν κάνει growling; (γέλια) Αλλά γενικά οι οπαδοί έχουν αγαπήσει το άλμπουμ, που φυσικά μας έχει γλυκάνει πολύ.
Λένε ότι το δεύτερο άλμπουμ μπορεί να κάνει διάσημο ή να καταστρέψει ένα όνομα! Νιώσατε κάποια πίεση στη διάρκεια των ηχογραφήσεων;
Όχι ιδιαίτερα. Ξέραμε ότι είχαμε γράψει καλά κομμάτια και μετά πήγαμε και τα ηχογραφήσαμε και κάναμε ένα καλό άλμπουμ (γέλια). Αλλά βέβαια ήμασταν ιδιαίτερα χαρούμενοι που μάθαμε τι πιστεύουν οι θαυμαστές. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι εμείς αγαπήσαμε το άλμπουμ και όποιος άλλος το αγάπησε είναι ένα συν.
Πιστεύεις ότι το “No Halos In Hell” είναι μια φυσιολογική εξέλιξη του ήχου σας; Το δουλεύετε ακόμη ή έχετε βρει έναν τρόπο που να σας ταιριάζει καλύτερα;
Ναι, το πιστεύω. Το “Letters…” γράφτηκε μόνο από τους Jake & Jesper αλλά αυτή τη φορά συμμετείχα και εγώ πολύ στην διαδικασία των στίχων και όλοι από την μπάντα συνεισέφεραν με τον τρόπο τους, άρα είναι περισσότερο μια συλλογική προσπάθεια σε σχέση με την πρώτη φορά και θεωρώ ότι βρήκαμε τον ήχο μας αυτή τη φορά.
Όλοι σας ήσασταν μέλη γνωστών συγκροτημάτων. Πόσο διαφορετικό είναι να δουλεύετε κάτω από το ψευδώνυμο CyHra;
Καλή ερώτηση. Φαντάζομαι, είμαι τυχερός διότι πάντοτε ήμουν σε μπάντες που όλα πήγαιναν ρολόι και ήμασταν καλοί φίλοι με τα μέλη. Ακόμα και στους Shining τα πράγματα ήταν κάποιες φορές λίγο ταραχώδη (γέλια). Αλλά πιστεύω πως με τους Cyhra έχουμε κάτι ιδιαίτερο. Δεν είμαστε απλώς καλοί φίλοι, αλλά τους θεωρώ αδέρφια μου που μάλιστα αγαπώ πολύ. Είμαστε βασικά κολλητοί που έτυχε να παίζουμε στο ίδιο συγκρότημα.
Περιέγραψα τα κομμάτια σας ως ένοχες απολαύσεις για όλους τους μεταλλάδες εκεί έξω, γιατί είναι “πιασάρικο” και “pop”. Συμφωνείς; Tι έχεις να πεις σε κάποιον που λέει “αυτό δεν είναι αρκετά heavy;”
Συμφωνώ με αυτό. Αν αφαιρέσεις όλες τις κουρδισμένες χαμηλώτερα κιθάρες και τα βαριά ντραμς, τα κομμάτια μας είναι κατά κάποιο τρόπο pop. Προσπαθούμε να γράψουμε απλώς καλή μουσική που να αγαπάμε οι ίδιοι και αν κάποιος νομίζει ότι δεν είναι αρκετά heavy, μπορεί πάντοτε να ακούσει παραδείγματος χάρη, Meshuggah (γέλια).
Μετά την αποχώρηση του Peter Iwers από το line up φαίνεται ότι δεν έχετε βρει μόνιμο αντικαταστάτη… ακόμα.
Ναι, κατά κάποιο τρόπο γιατί οι μπασογραμμές προέρχονται από backing tracks από συναυλίες. Ο Peter έπαιζε μπάσο στο “Letters…” και εγώ έπαιζα μπάσο στο “No Halos…” μαζί με τις κιθάρες μου, οπότε ακούτε ακόμα τον Peter να παίζει στα πρώτα τραγούδια του δίσκου, όπως στις συναυλίες. Και τα δικά μου στο καινούριο άλμπουμ. Αλλά θα έχουμε κάποια νέα όσον αφορά το μπάσο σύντομα !
Περιοδεία. Ποια είναι τα σχέδια; Θα σας δούμε εδώ; (σ.σ.: Άντε, ελάτε!)
Προσπαθούμε να περιοδεύσουμε όσο περισσότερο γίνεται αλλά εφόσον είναι ακριβά, πρέπει να σκεφτόμαστε τα οικονομικά, αφού προσπαθούμε να βγάλουμε τα προς το ζην και πολύ απλά δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά τις συναυλίες. Ελπίζω να καταφέρουμε να έρθουμε στην Ελλάδα το συντομότερο δυνατόν. Θα ήταν υπέροχο!
Θα ήθελα να επικεντρωθούμε στο “The Battle From Within” και στο μήνυμα που μεταφέρει. Μπορείς να μας πεις μερικά λόγια για το θέμα;
Εφόσον ο Jake γράφει όλους τους στίχους, θα προσπαθήσω να απαντήσω την ερώτηση με τον καλύτερο τρόπο για να είναι ξεκάθαρο. Στο “No Halos…” ο Jake έγραψε μερικά προσωπικά πράγματα που δεν μοιράστηκε καν με εμάς και το “Battle From Within” είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα. Ο αδερφός του αυτοκτόνησε περίπου δέκα χρόνια πριν και το τραγούδι είναι αφιερωμένο σε αυτόν. Όταν μου έδειξε τους στίχους του είπα “Φίλε, αυτό είναι πολύ προσωπικό και αληθινό και μοιάζει σαν να συνέβη σε εσένα”. Και μου απάντησε “Έχει γίνει”. Και τότε ήταν η πρώτη φορά που μιλήσαμε για αυτό. Ανατριχιάζω κάθε φορά που παίζουμε αυτό το κομμάτι live. Και τώρα που σας μιλάω, ανατριχιάζω. Πιστεύω ότι ο Jake έγραψε αυτό το κομμάτι στον εαυτό του για να θεραπεύσει τις πληγές του τότε, και όπως ανέφερα, δεν είχε μιλήσει για τον θάνατο του αδερφού του ποτέ, πρακτικά, σε κανένα. Το μήνυμα του κομματιού είναι ότι όσο άσχημα και να νιώθεις, υπάρχει ελπίδα και υπάρχουν άτομα που σε αγαπούν και υπάρχει βοήθεια. Αν το κομμάτι αυτό βοηθά κάποιον που παλεύει με την ζωή του ή τις αυτοκαταστροφικές σκέψεις, τότε έχουμε πετύχει. Και έχουμε λάβει αρκετά μηνύματα από ανθρώπους που τους έσωσε την ζωή. Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα και μπορείς να κάνεις θαύματα μόνο με ένα τραγούδι. Κάτι που είναι καταπληκτικό!
Αν μπορούσες να διαλέξεις ένα μόνο τραγούδι από τους δύο δίσκους και να πεις “αυτό είναι το πιο ουσιώδες” από την μουσική σας, ποιο θα διάλεγες και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση αυτή, καθώς έχουμε από συναισθηματικές μπαλάντες μέχρι τα πιο heavy κομμάτια και διάφορα ενδιάμεσα, αλλά πιθανότατα θα διάλεγα το “Karma” από το “Letters…” και το “Battle From Within” από το “No Halos…”. Το “Karma” γιατί έχει ευχάριστο τέμπο και εναρμονισμένες μελωδίες κιθάρας, ωραία riffs, μερικά drumloops και καλά πλήκτρα, πιασάρικα ρεφραίν και ένα όμορφο μελωδικό solo στην κιθάρα, για να αναφέρω μερικούς λόγους. Το “Battle” έχει πολύ ωραίο μελωδικό τέμπο με βαθείς και ουσιώδεις στίχους, εναρμονισμένες μελωδίες από δύο κιθάρες (κάτι που κάνουμε σε πολλά τραγούδια) και ωραία πλήκτρα. Βέβαια και τα δύο κομμάτια έχουν υπέροχα drums και μπάσο που ακούγονται έτσι σε όλα μας τα κομμάτια!
Ποιες είναι οι πιο αγαπημένες σου μπάντες; Πως σε επηρέασαν ως μουσικό;
Ο Bruce Springsteen είναι σίγουρα το νούμερο ένα για εμένα. Οι πρώτες αναμνήσεις που έχω από τη μουσική του, είναι όταν ο θείος μου έβαλε το άλμπουμ “Live 1975-85” και αν έπρεπε να διαλέξω ένα άλμπουμ που θα άκουγα για όλη την υπόλοιπη ζωή μου, θα ήταν αυτό. Άλλοι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες είναι οι Lynyrd Skynyrd, Van Halen, Ozzy Osbourne, Pantera και Metallica, για να ονομάσω μερικούς. Αυτές οι μπάντες και οι κιθαρίστες τους με έχουν επηρεάσει πολύ. Έμαθα βασικά να παίζω κιθάρα, μαθαίνοντας το “Master of Puppets”, “…And Justice For All” και “The Black Album”από τα βιβλία με τις παρτιτούρες όταν ήμουν παιδί και ο James Hetfield ήταν ο πρώτος κιθαρίστας ήρωας μου. Μετά όταν άκουσα τον Randy Rhoads να παίζει στο “Tribute” άλμπουμ του Ozzy, ήθελα πιο πολύ να παίζω κύρια κιθάρα και τα έμαθα όλα από τον Randy. Και μετά από αυτό, από τον Zakk Wylde, που είναι εξίσου ο αγαπημένος μου κιθαρίστας-ήρωας όλων των εποχών.
Πες μου την πρώτη σου σκέψη που σου ‘ρχεται στο μυαλό όταν ακούς την λέξη “Ελλάδα” !
Κρυστάλλινα νερά, ήλιος και μικρά λευκά σπίτια (γέλια).
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου! Κλείσε αυτή την συνέντευξη με ένα μήνυμα για όλους μας τους αναγνώστες!
Σ’ ευχαριστώ για την πρόσκληση! Αν ενδιαφέρεσαι, βρες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των Cyhra, κανάλι και το website μας (http://cyhra.com/ )για τα τελευταία νέα. Και να συμπεριφέρεστε στους συνανθρώπους σας όπως θα θέλατε να σας συμπεριφερθούν. Αν μπορούσαμε όλοι να ζήσουμε έτσι, όλα θα ήταν μια χαρά σε αυτόν τον κόσμο.
Μιχάλης Νταλάκος
Μετάφραση: Δέσποινα Χατζή
http://cyhra.com/
https://www.facebook.com/CyHraofficial/
Band Members
Jake E – Φωνητικά
Jesper Stromblad – Κιθάρες
Alex Landenburg – Τύμπανα
Euge Valovirta – Κιθάρες
Discography
Letters To My Self, 2017
No Halos In Hell, 2019
