Βράδυ Πέμπτης σήμερα, και καθώς το ρολόι δείχνει 21:50, το τηλέφωνο του Skype αρχίζει να χτυπάει ζωηρά. Στην άλλη γραμμή βρίσκεται ο “εγκέφαλος” των Epica, Mark Jansen, ο οποίος με καλωσορίζει θερμά. Χαλαρός, και εύστοχος στις απαντήσεις του, μου δίνει αμέσως την εντύπωση ενός σκεπτόμενου και λογικού ανθρώπου, χωρίς παράλληλα να χάνει το χιούμορ του. Αναλύει με όρεξη ζητήματα όπως ο κβαντικός κόσμος, το καινούργιο άλμπουμ της μπάντας του, τις συναυλίες των Epica στην Ελλάδα καθώς και διάφορα άλλα ζητήματα.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν Mark. Αρχικά, θα ήθελα να ρίξεις λίγο φως στις λεπτομέρειες του νέου σας δίσκου, “The Quantum Enigma”. Πως ακριβώς σκέφτηκες αυτό τον τίτλο;
Ξέρεις τι, βλέπω αρκετά συχνά ντοκιμαντέρ, διαβάζω βιβλία, οπότε βρήκα κάποια στιγμή αυτό το θέμα, το Quantum Enigma, και πραγματικά με ενθουσίασε. Αρχικά, ξεκίνησα να διαβάζω γι’ αυτό το πείραμα, το πείραμα “Double split”, στο οποίο παρατηρούσαν τη συμπεριφορά των σωματιδίων. Ανακάλυψαν μια μέρα ότι η συμπεριφορά τους αλλάζει και ως εκ τούτου ήρθαν στο συμπέρασμα πως όταν καταβάλλεις οποιαδήποτε προσπάθεια για να ερευνήσεις τον κβαντικό κόσμο, αποτελείς μια επιρροή στο πως συμπεριφέρονται τα σωματίδια, γι’ αυτό και δεν μπορείς ποτέ να δεις πως συμπεριφέρονται όταν εσύ δεν τα παρατηρείς γιατί απλά δεν το ξέρεις. Ύστερα έμαθα την ορολογία πίσω από αυτό, που ονομαζόταν “The Quantum Enigma”. Σκέφτηκα πως θα ήταν ένας ωραίος τίτλος για άλμπουμ, το θέμα είναι σπουδαίο και μυστηριώδες, μας λέει για τα μυστικά της ζωής. Επίσης ο τίτλος αυτός κάθε αυτός ακούγεται μεγαλοπρεπείς και πραγματικά ταιριάζει πολύ σε ένα metal άλμπουμ.
Φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, για να είμαι ειλικρινής. Είσαι λοιπόν ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα όσον αφορά την παραγωγή, το mixing και το mastering; Προσωπικά ο δίσκος μου φαίνεται πολύ δυνατός και αναζωογονητικός.
Ναι, ακριβώς αυτό νομίζω και εγώ! Είμαι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα. Χαίρομαι ιδιαίτερα με το τρόπο που δουλέψαμε, είναι πολύ αναζωογονητικό όντως. Αυτός είναι επίσης και ο λόγος που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε με καινούργιους ανθρώπους. Το κάναμε γιατί θέλαμε να νιώσουμε αναζωογονημένοι και να μη μπούμε στον ίδιο ρυθμό όπως στο παρελθόν. Υπάρχει πάντα ένας κίνδυνος όταν κάνεις πράγματα συνέχεια με τον ίδιο τρόπο και αρχίζεις να βαριέσαι ή αρχίζεις να επαναλαμβάνεσαι. Είναι κάτι που θέλαμε να αποφύγουμε και γι’ αυτό ξεκινήσαμε να δουλεύουμε με όλους αυτούς τους καινούργιους ανθρώπους προκειμένου να κάνουμε το επόμενο βήμα μπροστά.
Ναι βεβαίως καταλαβαίνω τι λες. Κατά τη γνώμη σου, ποιες είναι οι βασικές διαφορές σε σχέση με το προηγούμενό σας άλμπουμ, το “Requiem For The Indifferent”;
Πρώτα απ’ όλα, μία μεγάλη διαφορά ήταν ο τρόπος που δουλέψαμε πάνω στα κομμάτια. Στο “Requiem For The Indifferent” ήταν κυρίως δύο ή τρεις άνθρωποι που δουλεύανε πάνω στη μουσική, αλλά τώρα ήταν πραγματικά μια συλλογική προσπάθεια της μπάντας. Καθίσαμε όλοι μαζί και δουλέψαμε εντατικά σε κάθε ένα από τα κομμάτια μας, ξεκινήσαμε να τα προβάρουμε για όσο διάστημα νομίζαμε εμείς πως χρειάζεται για να βγούνε όσο πιο καλά γινόταν και για να τα κάνουμε επίσης να ταιριάζουν επί σκηνής. Αυτή ήταν μια μεγάλη διαφορά σε σύγκριση με το παρελθόν, οπού πηγαίναμε βασικά στο στούντιο ξεκινώντας τις ηχογραφήσεις των τραγουδιών, μερικά εκ των οποίων δεν παίξαμε ποτέ σαν μπάντα. Νομίζω ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο δίσκος αυτός ακούγεται περισσότερο ενωτικός, και επίσης κατά τη γνώμη μου θεωρώ πως τα τραγούδια είναι πιο δυνατά σε σχέση με αυτά του “Requiem For The Indifferent”.
Μάλιστα, πολύ ωραία λοιπόν. Πως νιώθεις που δουλεύεις με τον καινούργιο σας μπασίστα, τον Rob Van Der Loo? Προφέρω σωστά το όνομά του;
Ναι! Στα Αγγλικά είναι όπως το είπες, αλλά στα Ολλανδικά βέβαια έχει διαφορετική προφορά. Είναι ωραία να δουλεύεις με ένα τέτοιο τύπο, τον ξέρω εδώ και πολλά χρόνια γιατί μεγάλωσε σε μια πόλη που απείχε δέκα χιλιόμετρα από τη δική μου. Tον είχα παρακολουθήσει όταν ήταν σε κάτι progressive μπάντες της τοπικής σκηνής. Τα πήγαινε περίφημα και είχα εντυπωσιαστεί από τη δεξιότητές του. Πάντα πίστευα ότι θα ήταν ωραία να δουλέψω μια μέρα μαζί του, όποτε είχα την ευκαιρία. Όταν o Yves (Yves Huts) αποχώρησε από τη μπάντα, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέρασε από το μυαλό μου. Οι υπόλοιποι συμφώνησαν μαζί μου στο ότι πρέπει να ρωτήσουμε τον Rob. Κάθε μέρα που περνάει, νιώθω χαρούμενος με αυτή την απόφαση γιατί είναι ένας σπουδαίος μπασίστας. Δουλεύει πολύ σκληρά στη μπάντα και επίσης είναι καλός στο να γράφει τραγούδια.
Αυτό είναι ένα πολύ θετικό γεγονός για εσάς, σίγουρα. Καθώς άκουγα το “The Quantum Enigma”, βρέθηκα προ εκπλήξεως όταν άκουσα το τραγούδι “The Fifth Guardian”. Ένιωσα σαν να είχε ένα πιο παραδοσιακό προσανατολισμό. Πως ακριβώς σκεφτήκατε αυτή την ιδέα;
Ήταν πολύ αστείος ο τρόπος, γιατί μέχρι και όταν τα τραγούδια είχαν ολοκληρωθεί και σχεδόν πηγαίναμε στο στούντιο το interlude αυτό δεν υπήρχε τότε. Υπήρχε γραμμένη μια πολύ μικρή εισαγωγή για το επόμενο κομμάτι, πως το λένε να δεις. (γέλια!) Α ναι, το Chemical Insomnia, μερικές φορές ξεχνάω τα τραγούδια μας! Ήταν λοιπόν μια πολύ μικρή εισαγωγή, και τότε ο Coen (Coen Janssen) σκέφτηκε την ιδέα να το κάνουμε με ένα πιο Ασιατικό προσανατολισμό. Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω του καταλήγοντας στη πορεία να γίνεται όλο και πιο μεγάλο. Και ξαφνικά, είχαμε το interlude που είχε διάρκεια μερικά λεπτά. Ποτέ δεν το περιμέναμε αυτό, απλώς αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχθούν. Ξαφνιαστήκαμε τόσο πολύ με το πόσο ωραίο είχε γίνει που τελικά αποφασίσαμε να το βάλουμε στο άλμπουμ.
Ακούγεται πολύ cool για να πω την αλήθεια.
Ευχαριστώ!
Ας πάμε τώρα σε μερικές ερωτήσεις γενικού ενδιαφέροντος. Πως ακριβώς εμπνέεσαι στο να γράφεις μουσική και στίχους;
Μπορώ να σου απαντήσω πολύ εύκολα για τους στίχους. Είναι παρμένοι από βιβλία που διαβάζω, ντοκιμαντέρ που βλέπω, και νέα που ακολουθώ γενικώς, οπότε αυτά με εμπνέουν κυρίως στο να γράφω στίχους. Τώρα όσον αφορά στη μουσική, είναι μια πιο δύσκολη απάντηση. Νομίζω πως η κάθε μουσική που ακούς στη ζωή σου έχει μια υποσυνείδητη επιρροή στη μουσική που εσύ δημιουργείς αλλά δεν μπορείς να πεις με σιγουριά από που προέρχεται, γιατί η μουσική είναι κάτι πολύ απατηλό. Είναι μια έμπνευση που έρχεται ξαφνικά, εσύ νιώθεις μια τεράστια ενέργεια της έμπνευσης που είναι γύρω σου, μέσα σου και παντού οπότε απλά το αφήνεις να συμβεί. Είναι κάτι που είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει κάποιος, γιατί δεν μπορείς να πεις με σιγουριά από που προέρχεται, και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που κανένας μουσικός δεν μπορεί να απαντήσει. Ο καθένας έχει τις ιδέες του, μερικοί άνθρωποι λένε ότι όλα προέρχονται από το σύμπαν και εμφυτεύεται μέσα στο κεφάλι τους. (γέλια!) Δεν έχω ακούσει ποτέ μου αυτή τη μία ιστορία που εξηγεί από που πηγάζει η έμπνευση, γι’ αυτό και δε μπορώ να απαντήσω την ερώτηση με ακρίβεια.
Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες, έχεις δίκαιο σε αυτό! Μπορείς να μου αναλύσεις λίγο τον τρόπο σκέψης σου σχετικά με το πως ξεκινάς να εισάγεις ιδέες στα τραγούδια σας; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις προκειμένου να ξεκινήσεις τη σύνθεση ενός κομματιού;
Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι ότι περιμένω τη στιγμή στην οποία νιώθω την ανάγκη για να γράψω μουσική. Έμαθα μέσα από όλα αυτά τα χρόνια πως όταν δεν νιώθω την ανάγκη για να γράψω μουσική και πιέζω τον εαυτό μου για να γράψω, τα πάντα που γράφω είναι άχρηστα. Όταν νιώθω πως η σωστή στιγμή έχει έρθει και νιώθω αυτή την ενέργεια να κυλάει μέσα μου, κάθομαι κάτω και το αφήνω να γίνει. Είναι πραγματικά ένα καταπληκτικό συναίσθημα, ό,τι και να κάνεις έχει σαν αποτέλεσμα να γίνεται το επόμενο βήμα και πριν το καταλάβεις έχει τελειώσει ένα κομμάτι. Σπουδαίο συναίσθημα! Από την άλλη πλευρά, όταν δεν αισθάνεσαι έτσι και παλεύεις χωρίς να βγει αποτέλεσμα, είναι φρικτό συναίσθημα. Γι’ αυτό και εγώ πάντα περιμένω τη σωστή στιγμή, ακόμη και αν πάρει μερικούς μήνες. Δεν με τρομάζει αυτό το πράγμα, γιατί αργά ή γρήγορα έρχεται αυτή η στιγμή.
Είναι μια πολύ καλή στρατηγική αυτή, έτσι όπως προσεγγίζεις την έμπνευσή σου. Με το τελευταίο σας άλμπουμ, το “The Quantum Enigma”, πρέπει να πως ότι έχετε θέσει αρκετά υψηλές προδιαγραφές. Τι θα μπορούσαν ενδεχομένως να περιμένουν οι οπαδοί σας στις μελλοντικές σας δουλειές;
Ναι συμφωνώ, και για εμάς επίσης! Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με αυτό το άλμπουμ. Είναι μια μεγάλη πρόκληση για να φτιάξουμε το επόμενο άλμπουμ, αλλά εμείς θα αγκαλιάσουμε αυτή την πρόκληση και με τα δύο μας χέρια. Προσωπικά, έχω ξεκινήσει να γράφω καινούργιο υλικό και νιώθω πολύ καλά με αυτό. Πιστεύω πραγματικά πως μπορούμε να ταιριάξουμε στις προδιαγραφές αυτές, ελπίζοντας να τις ξεπεράσουμε κιόλας αλλά αυτό το αφήνουμε για μετά. Πάντα υπάρχει μια καινούργια πρόκληση, κατά τη γνώμη μου όμως ο τέλειος δίσκος δεν υφίσταται. Μπορείς πάντοτε να κάνεις διαφορετικά πράγματα και να προσπαθείς να πειραματιστείς με νέους τρόπους, οπότε θα δείξει! (γέλια)
Εύχομαι πραγματικά να πετύχετε όλους τους στόχους σας.
Εύχομαι και εγώ το ίδιο!(γέλια)
Πως βλέπεις τη μουσική βιομηχανία αυτή τη στιγμή και την εξέλιξή της μέχρι τώρα;
Ξέρω ότι πολλές δισκογραφικές εταιρίες περνάνε δύσκολους καιρούς, τώρα με όλες αυτές τις νέες ευκαιρίες που έχει ανοίξει το ίντερνετ. Προσωπικά, το βλέπω σαν ένα θετικό πράγμα, παρόλο που οι μπάντες δεν θα γίνουν ποτέ εύπορες όπως κάνανε οι μπάντες στο παρελθόν με τις πωλήσεις των δίσκων. Για μένα δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί φτιάχνω μουσική όχι για να γίνω πλούσιος, αλλά για να κάνω τον κόσμο χαρούμενο. Αν φτιάχνεις μουσική γι’ αυτό το λόγο επίσης, τότε δεν θα αποτελεί πρόβλημα όταν οι άνθρωποι κατεβάζουν τη μουσική σου δωρεάν. Όταν ο κόσμος ακούει κάτι που του αρέσει πολύ και νιώθει όμορφα, τότε για εμένα αυτός είναι ο μεγαλύτερος στόχος στη ζωή μου. Αν αποφασίσουν να στηρίξουν την μπάντα αγοράζοντας το άλμπουμ ή έρθουν σε μια συναυλία αγοράζοντας πράγματα από το merchandize, τότε νιώθω πραγματικά ευγνώμων γι’ αυτό. Αυτός είναι επίσης ένας τρόπος για τις μπάντες να παραμένουν ζωντανές και να δημιουργούν επόμενους δίσκους, και εφόσον έχουμε αυτή τη δυνατότητα να δουλεύουμε με αυτό τον τρόπο φτιάχνοντας καινούργια άλμπουμ και κάνοντας παγκόσμιες περιοδείες, είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος. Ακόμη και αν οι άνθρωποι κατεβάζουν τη μουσική, άνθρωποι που δεν έχουν πολλά χρήματα αλλά την απολαμβάνουν, τότε είναι εντάξει.
Ακριβώς. Αυτός είναι ένας καλός τρόπος να προσεγγίσεις το ίντερνετ.
Ναι, γιατί υπάρχουν τόσο πολλοί μουσικοί που απογοητεύονται με αυτό. Μπορείς να δεις το θέμα έτσι, μένοντας απογοητευμένος αλλά τελικά νιώθεις άσχημα γι’ αυτό, ενώ θα μπορούσες να το δεις με μια πιο λαμπρή προοπτική. Το έχω συζητήσει με κάποιους άλλους μουσικούς, μερικοί συμφωνούν μαζί μου, μερικοί εξακολουθούν να βλέπουν το ζήτημα όπως αυτοί θέλουν και να είναι εξίσου εντάξει για αυτούς, εφόσον θέλουν να το διαχειρίζονται έτσι. Απλώς δεν νομίζω ότι πρέπει να υποφέρεις σαν μουσικός για τα λεφτά.
Χαίρομαι που βλέπεις έτσι αυτό το ζήτημα. Υπάρχουν μουσικοί που θαυμάζεις και σε εμπνέουν;
Ναι ναι, εννοείται! Μου αρέσει να ακούω διάφορα είδη μουσικής, όπως η μουσικές που συνοδεύουν τις ταινίες και η κλασική μουσική. Μου αρέσουν πολύ μπάντες όπως οι Clannad, τους οποίους ακούω από μικρό παιδί. Εξακολουθώ να ακούω metal μπάντες. Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν το “Rust In Peace” των Megadeth, όταν ήμουν περίπου 12 χρονών, και μόλις χθες άκουσα πάλι αυτό το δίσκο. Το είδος μουσικής που άκουγα σαν έφηβος, εξακολουθεί να με εμπνέει. Μπάντες όπως οι Anathema, οι οποίοι βγάζουν εξαιρετικούς δίσκους ακόμη και στις μέρες μας, μπορούν να αποτελούν έμπνευση, ή οι Opeth που έχουν βγάλει τόσο πολλά και σπουδαία άλμπουμ. Υπάρχουν επίσης και καινούργιες μπάντες που θα μπορούσαν να είναι μια πολύ καλή έμπνευση.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Ας πούμε τώρα για την επερχόμενη επίσκεψη σας στην Ελλάδα, όπου και έχει προγραμματιστεί να δώσετε δύο συναυλίες, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη, στις 27 και 28 Μαΐου αντίστοιχα. Πως νιώθεις που θα έρθεις στην Ελλάδα για άλλη μια φορά;
Έχει περάσει κάμποσος καιρός, πίστευα ότι δεν ήταν τόσος άλλα έχουν ήδη περάσει τρία χρόνια, οπότε είναι καιρός να έρθουμε στην Ελλάδα ξανά. Έχω πολλούς φίλους στην Ελλάδα, οπότε για εμένα είναι σαν να έρχομαι στο σπίτι μου κατά κάποιο τρόπο. Έχω υπάρξει στην Ελλάδα αρκετές φορές, όχι μόνο με τους Epica αλλά και για να επισκεφτώ τους φίλους μου. Δεν έχω ξανά επισκεφτεί την Ελλάδα από την τελευταία φορά που ήταν με τους Epica, οπότε πραγματικά ανυπομονώ, πρώτα για να δω τους φίλους μου και ύστερα για να παίξω σε αυτές τις συναυλίες. Όπως είπα, έχει περάσει κάμποσος καιρός, και γι’ αυτό ελπίζω ότι ο κόσμος θα περάσει καλά μαζί με το καινούργιο μας άλμπουμ, το “The Quantum Enigma” που έχει κυκλοφορήσει και έχει απήχηση από όσο φαίνεται. Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε μερικά νέα τραγούδια στο setlist , παίζοντας παράλληλα τραγούδια από τα παλαιότερα άλμπουμ μας, δημιουργώντας έτσι ένα πλούσιο setlist. Δεν μπορώ να περιμένω λοιπόν!
Χαίρομαι πολύ που νιώθεις άνετα στη χώρα μας! Βασισμένος στις εμπειρίες σου, πως ακριβώς διαφέρει το Ελληνικό κοινό σε σχέση με το κοινό στο εξωτερικό;
Δυσκολεύομαι πάντα στο να πω πως ακριβώς διαφέρει το κοινό από χώρα σε χώρα, γιατί εγώ βλέπω περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές στο metal κοινό. Οπουδήποτε και αν παίζεις ανά τον κόσμο, υπάρχουν περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές. Οι μόνες διαφορές συνήθως είναι οι πολιτιστικές διαφορές. Για παράδειγμα, σε μερικές Ασιατικές χώρες οι άνθρωποι είναι πολύ συνεσταλμένοι και ευγενικοί. Εκφράζουν τα συναισθήματά τους με ένα διαφορετικό τρόπο, μερικές φορές τρελαίνονται κατά τη διάρκεια ενός τραγουδιού και όταν τελειώνει το τραγούδι κάθονται πολύ ήσυχα. Αυτός είναι ο τρόπος που εκφράζουν τη χαρά τους. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, γίνεται το αντίθετο. Οι άνθρωποι είναι πολύ θορυβώδεις και ξέφρενοι, κάτι που προσωπικά μου αρέσει πολύ γιατί δίνει στη μπάντα πολύ ενέργεια και νιώθεις ωραία.
Είναι αλήθεια ότι μας αρέσει να είμαστε φασαριόζοι πολλές φορές. Τι θα μπορούσαν ενδεχομένως να περιμένουν οι Έλληνες οπαδοί σας στις επερχόμενες συναυλίες σας? Σκοπεύετε να κάνετε κάτι ξεχωριστό γι’ αυτές τις εμφανίσεις;
Όπως προείπα, θα παίξουμε τραγούδια από τα παλαιότερα μας άλμπουμ και θα ακούσουμε προσεκτικά τις ειδικές ευχές που θα έχει ο κόσμος. Μας στέλνουν μηνύματα για το ποια τραγούδια θέλουν να ακούσουν, αν και δεν αλλάζουν πολύ οι επιθυμίες του κόσμου μεταξύ των χωρών. Μερικές φορές μένουμε έκπληκτοι από τις ειδικές παραγγελίες που μας κάνουν. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να ακούσουν συγκεκριμένα τραγούδια και έπειτα εμείς ξεκινάμε να τα προβάρουμε για να τους κάνουμε χαρούμενους. Οπότε, θα δούμε τι αιτήματα θα έχει το Ελληνικό κοινό!
Θαυμάζω πραγματικά το πόσο ακούτε το κοινό σας, το βρίσκω πολύ θετικό το γεγονός αυτό.
Φτιάχνουμε μουσική όχι για εμάς, αλλά για να έχουμε αλληλεπίδραση με τον κόσμο. Ο μόνος τρόπος είναι να ακούς το κοινό, τι του αρέσει περισσότερο, γιατί έτσι κάνεις τους ανθρώπους περισσότερο ευτυχισμένους!
Νομίζω και εγώ πως αυτό είναι ένα από τα νοήματα της μουσικής. Και κάπως έτσι, φτάνουμε στο τέλος της συνέντευξης. Ήταν πραγματικά ευχαρίστησή μου που μιλήσαμε μαζί, περιμένω να δω τις εμφανίσεις σας! Τα τελευταία λόγια δικά σου.
Χμ, τι θα μπορούσα να πω… Μαλάκας! (πολλά γέλια)
Είναι ένα καλό μήνυμα προς τους οπαδούς σας!
Ναι, μου έμαθαν οι φίλοι μου κάποιες Ελληνικές λέξεις όταν ήμουν στην Ελλάδα όπως το “μονοπάτι”, “μου αρέσει ο ήλιος”, “σ’ αγαπώ πολύ μωρό μου”! Αν και το τελευταίο δε πρέπει να το λες σε άντρες.
Έμαθες τα βασικά πράγματα, βλέπω! Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, καλό βράδυ να έχεις.
Ευχαριστώ εγώ πολύ! Καλό βράδυ και σε εσένα.
Γιώργος Μακρίδης
https://www.facebook.com/epica
Μέλη Μπάντας:
Mark Janssen – Κιθάρα, καθαρά φωνητικά
Coen Janssen – Πλήκτρα, synthesizer, πίανο
Simone Simons – Φωνητικά
Ariën Van Weesenbeek – Τύμπανα, απαγγελείες
Isaac Delahaye – Κιθάρα, φωνητικά
Rob Van Der Loo – Μπάσο
Δισκογραφία:
The Phantom Agony, 2003
Consign To Oblivion, 2005
The Divine Conspiracy, 2007
Design Your Universe, 2009
Requiem For The Indifferent, 2012
The Quantum Enigma, 2014
