Οι Faceless Entity είναι μια μπάντα που μας έρχεται από την Ολλανδία, η οποία παίζει υπό το λάβαρο του ωμού και ατμοσφαιρικού black metal και αποτελείται από τους K.v.H. στο μπάσο και στα φωνητικά, R.v.R. στην κιθάρα και στα φωνητικά, και B.D. στα τύμπανα. Ο τελευταίος αντικατέστησε πέρσι τον Faceless Entity III, που ήταν στην μπάντα από το 2014 μέχρι το 2019.
Και αυτά είναι όλα όσα ξέρουμε για το συγκρότημα, καθώς τους αρέσει να έχουν ένα πέπλο μυστηρίου γύρω τους, χωρίς να αποκαλύπτουν πολλά. Μετά από 4 demo, κυκλοφόρησαν το 2017 το πρώτο τους album, το “In Via ad Nusquam”, ενώ φέτος επέστρεψαν με το δεύτερο δίσκο, ονόματι “The Great Anguish of Rapture”.
Η κυκλοφορία αυτή είναι από εκείνους τους δίσκους που η παραγωγή είναι επίτηδες θολή και βρόμικη, με τη μουσική να μην είναι τόσο ευδιάκριτη, αλλά περισσότερο σκοτεινή και πολλές φορές συγκεχυμένη. Με αυτό τον τρόπο θυμίζει τις κυκλοφορίες του παρελθόντος, των παλιών εκείνων μπλακ κυκλοφοριών που είχαν αίσχος παραγωγή, ώστε να δείξουν την αντίθεση τους με τις καλογυαλισμένες παραγωγές δίσκων που ανήκαν σε πιο mainstream είδη metal.
Και ο ήχος και η παραγωγή είναι τόσο θολά, που κάποιες φορές δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τι ακούς, ενώ και τα τύμπανα ακούγονται χαμηλά και ξερά που ακόμα και στις γρήγορες στιγμές με τα blast beats, δεν είναι ευδιάκριτα και καταιγιστικά. Βέβαια, αυτό δεν είναι καθόλου κακό, ειδικά αν είσαι οπαδός του συγκεκριμένου στυλ. Και οι Ολλανδοί καταφέρνουν να μιμηθούν αυτό το στυλ με αρκετή επιτυχία.
Από ‘κει και πέρα, όσον αφορά το κομμάτι της μουσικής, οι Faceless Entity κάνουν εξίσου καλή δουλειά. Στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου οι ταχύτητες κινούνται σε αργούς και μεσαίους ρυθμούς, κάτι το οποίο ταιριάζει απόλυτα με τον μη-καθαρό ήχο. Και αυτό γιατί η μουσική ακούγεται ήδη σκοτεινή, οπότε οι αργοί ρυθμοί που φτάνουν και σε sludge επίπεδα, δημιουργούν μια φανταστική αίσθηση ζόφου.
Και όταν αυτό συνδυάζεται με τις στενάχωρες και παγωμένες μελωδίες που αναδύονται από την κιθάρα, αλλά και τα τα φωνητικά, που πότε είναι τσιριχτά, πότε είναι βαθιά και μοχθηρά, πότε είναι στενάχωρα και πότε βγάζουν απεγνωσμένες κραυγές, τότε φτιάχνεται μια φοβερή ατμόσφαιρα που είναι ταυτόχρονα μελωδική, μελαγχολική και απειλητικά κακή.
Υπάρχουν, όπως προανέφερα, και κάποια πιο γρήγορα ξεσπάσματα, που κάποιες φορές συνοδεύονται από blast beats και κάποιες απλά από γρήγορο drumming, αλλά αυτά τα ξεσπάσματα δεν είναι το κυρίαρχο στοιχείο του δίσκου. Αντιθέτως, κυριαρχούν οι πιο αργές ταχύτητες, με επαναλαμβανόμενες μελωδίες που όχι μόνο δεν κουράζουν, αλλά σε σαγηνεύουν και σε τραβάνε προς την άβυσσο, από την οποία προέρχονται.
Γενικά, οι Faceless Entity έφτιαξαν έναν ωραίο δίσκο που συνδυάζει όμορφα τη σκοτεινή και μελαγχολική μουσική, με μια ζοφερή και, σε ορισμένα σημεία, μοχθηρή ατμόσφαιρα, αλλά και με τη θολή και βρόμικη παραγωγή. Είναι μια κυκλοφορία που απευθύνεται σε οπαδούς του παλιού black metal, σε εκείνους που λησμονούν τους μη καλογυαλισμένους δίσκους, με τις πιο ωμές παραγωγές. Είμαι σίγουρος πως θα ευχαριστηθούν το “The Great Anguish of Rapture”.
7/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
