Αυτό που το djent έχει μετονομαστεί σε progressive με ξεπερνά. Παίδες κάπου όπα με την όλη φάση ε; Θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε. Επίσης: είναι ιδέα μου ή όλα αυτά τα σχήματα έχουν πολλά κοινά σημεία αναφοράς; Εξώφυλλα με φουτουριστικό θέμα, τίτλοι κομματιών που θα μπορούσαν να είναι και μαθηματικές εξισώσεις κλπ. Πάμε όμως στο ζουμί.
Οι Monuments δεν είναι ένα νέο συγκρότημα. Υπάρχουν από το 2012, ίσως και λίγο πιο πίσω, και με το “In Stasis” φτάνουν στον τέταρτο δίσκο τους. στο περιοδικό μας έχουμε φιλοξενήσει στο παρελθόν τα “Gnosis” (2012) και “The Anamuensis” (2014). Στο νέο τους άλμπουμ ακούμε και για πρώτη φορά τον νέο τους τραγουδιστή, Andy Cizek.
Το “In Stasis” λοιπόν είναι ένα άλμπουμ αρκετά καλογραμμένο στο οποίο ο ακροατής συναντά όλα τα σήματα κατατεθέν αυτού του κράματος djent / metalcore που μας έχουν συνηθίσει σχήματα όπως οι Tesseract, Periphery και άλλοι αλλά δυστυχώς και όλες τις παθογένειες αυτού. Στα καλά πρέπει να αναφέρω τα πολύ ενδιαφέροντα τεχνικά σημεία που συναντάμε. Το άλμπουμ είναι… πακτωμένο με ιδέες και φανταχτερές αλλαγές σε ρυθμούς. Πήραν φωτιά οι μετρονόμοι με λίγα λόγια. Υπάρχουν οι κλασσικές εναλλαγές ανάμεσα σε καθαρά και σκληρά φωνητικά. Εδώ να σημειώσω ότι το σχήμα έχει καλέσει τον τραγουδιστή Neema Askari να πει το “No One Will Teach You” ενώ στο “Arch Essence” συναντάμε τον Spencer Sotelo (Periphery).
Υπάρχουν όμως και μελανά σημεία. Τα καθαρά φωνητικά στα αυτιά μου ακούγονται πολύ γλυκανάλατα. Ίσως και να κάθονταν καλά σε ένα αμιγώς metalcore σχήμα όμως εδώ κάπου δεν κολλάνε. Επίσης το άλμπουμ διαρκεί παραπάνω απ όσο είμαι διατεθειμένος να επενδύσω χρονικά. Σίγουρα υπάρχουν σημεία που αν έλλειπαν, κατά την άποψη μου, το υλικό θα ήταν πιο συμπαγές.
Με λίγα λόγια το “In Stasis” είναι μάλλον ένα τυπικά καλό άλμπουμ (by the numbers που λένε και στο χωριό μου) που δύσκολα θα σας κρατήσει προσηλωμένους για πολύ καιρό σε αυτό. –παρόλα αυτά σίγουρα αξίζει να το ακούσετε.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
