Συνεντεύξεις

Rebellion

Οι μοναδικοί Rebellion επιστρέφουν με το φανταστικό “We Are The People”. Μένοντας πιστοί στον ήχο τους, αλλά ενσωματώνοντας και νέα στοιχεία παραδίδουν μια από τις πιο δυνατές κυκλοφορίες της χρονιάς. Μιλήσαμε με τον μπασίστα και ιδρυτικό μέλος, Tomi Göttlich, για να μάθουμε περισσότερα για τη νέα αυτή κυκλοφορία.

Γεια σου Tomi, συγχαρητήρια για την κυκλοφορία του “We Are The People”. Πώς νιώθεις τώρα που το άλμπουμ βρίσκεται μία εβδομάδα πριν από την κυκλοφορία του;

Όχι πολύ διαφορετικά από το πώς ένιωθα όταν ολοκληρώσαμε το άλμπουμ. Το ακούγαμε μέρα παρά μέρα με ένα ποτήρι κρασί. Μου άρεσε πολύ το άλμπουμ, αλλά αγαπάω όλα τα άλμπουμ μας.

Τι είδους σχόλια έχετε λάβει μέχρι στιγμής από τον Τύπο και τους θαυμαστές;

Περιμέναμε αντιδράσεις σχετικά με το “Vaterland”, λάβαμε όμως μόνο θετικά σχόλια μέχρι τώρα, οπότε απογοητευτήκαμε που δεν αναστατώσαμε κάποιον χαχα. Εδώ στη Γερμανία υπάρχει αρκετή κίνηση στη δεξιά μεριά της πολιτικής. Υπάρχει ένα 10% που ψηφίζει δεξιά, μέσα σε αυτό το ποσοστό είναι και metalheads, οπότε περιμέναμε ότι όλο και κάποιον θα αναστατώναμε αλλά δεν έγινε κάτι μέχρι τώρα.

Αρχικά, σε αντίθεση με το προηγούμενο άλμπουμ σας, “A Tragedy in Steel Part II: Shakespeare’s King Lear”, είχατε κάποιες αλλαγές στο lineup. Πόσο δύσκολο ή πόσο εύκολο ήταν για εσένα και τον Michael να βρείτε τα νέα μέλη;

Δεν ήταν τόσο δύσκολο. Ο Martin αντικατέστησε τον Oli έναν χρόνο πριν ο Stephan φύγει, και είπαμε να ψάχνουμε έναν κιθαρίστα τη φορά. Έτσι ο Martin έπαιζε ήδη ένα χρόνο με τη μπάντα και τον ξέρω από το σχολείο. Ήμουν υπεύθυνος για ένα συγκρότημα και ο Martin έπαιζε εκεί όταν ήταν 16 ή 17 και ακολούθησα την εξέλιξή του από τότε. Πήγαινα στις συναυλίες που έκανε και γίναμε φίλοι κατά κάποιον τρόπο. Έτσι όταν έφυγε ο Oli έμοιαζε απόλυτα φυσικό να πούμε στον Martin αν θέλει να μπει στην μπάντα, κάτι το οποίο έκανε με μεγάλη ευχαρίστηση. Όταν έφυγε ο Stephan, ο Martin ρώτησε έναν από τους καλύτερούς του φίλους που δούλευαν μαζί σε μια ομάδα παραγωγής μουσικής για διαφημίσεις, οπότε ήταν ήδη συνάδελφοι και καλοί φίλοι. Ήταν σίγουρα μια εύκολη λύση καθώς ο Fabrizio είναι ένας φανταστικός κιθαρίστας και συνθέτης και ταιριάζουν τέλεια με τον  Martin, οπότε ήταν η καλύτερη λύση που μπορούσαμε να βρούμε. Η αναζήτηση drummer ήταν πιο δύσκολη. Αλλά επειδή ο Martin διδάσκει σε διάφορα μουσικά σχολεία έχει έναν πολύ ευρύ κύκλο μουσικών. Όλοι πρότειναν τον Sven, οπότε μπήκε στην μπάντα και όλα πήγαν καλά.

Ακούγοντας το άλμπουμ μου έδωσε την ατμόσφαιρα των δύο πρώτων άλμπουμ της μπάντας, ένα άλμπουμ επιστροφή στις ρίζες σας με ολοκαίνουργια στοιχεία. Συμφωνείς με αυτήν τη τοποθέτηση;

Ναι, συμφωνώ. Πρώτα απ’όλα ήθελα η μπάντα να ακουστεί ξανά λίγο πιο άγρια και metal. Επίσης ήθελα οι νέοι κιθαρίστες να έχουν επίδραση στο άλμπουμ και αν δεν υπήρχε η πανδημία το άλμπουμ κατά πάσα πιθανότητα θα ακούγονταν διαφορετικά. Με όλες τις ακυρώσεις στις συναυλίες, είχαμε πολύ ελεύθερο χρόνο και δεν είχαμε τίποτα να κάνουμε, οπότε κάναμε τακτικές πρόβες και δοκιμάσαμε πολλές ιδέες. Ο Fabrizio έρχεται από την death metal σκηνή, οπότε έφερε κάποιες ιδέες, τις οποίες τώρα είχαμε τον χρόνο να εξελίξουμε. Έτσι δημιουργήθηκαν τραγούδια όπως το “Vaterland” και το Gods Of War και νομίζω ότι το άλμπουμ αυτό ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να βγάλουμε από αυτήν την κατάσταση.

Επίσης, θεώρησα το κιθαριστικό δίδυμο φανταστικό. Είχα καιρό να δω σε άλμπουμ σας ένα τέτοιο έργο στις κιθάρες. Συμφωνείς με αυτό;

Ναι. Ο Oli είναι ένας φανταστικός κιθαρίστας, αλλά έχει ένα πιο hard rock στυλ και τα solo του δεν έχουν αυτό το metal στυλ. Πιστεύω ότι ο Martin είναι πιο ευέλικτος σαν κιθαρίστας και ταιριάζει στο στυλ της μπάντας, όπως ταίριαζε στο παρελθόν ο Uwe.

Το “We Are The People” είναι το όγδοο από τα εννέα συνολικά άλμπουμ που έχετε κυκλοφορήσει και είναι concept. Πιστεύεις ότι το όνομα Rebellion είναι συνώνυμο με concept albums; Η μόνη εξαίρεση είναι το άλμπουμ “Born A Rebel”.

Ναι αλλά κατά κάποιο τρόπο και το “Born A Rebel” έχει μια πλοκή. Μιλάει για το πώς αντιμετωπίζει ο καθένας ατομικά την κοινωνία. Ότι θες να είσαι διαφορετικός, να μην υποκύπτεις, να μη πιστεύεις σε κάτι κ.λπ.. Έχεις δίκιο όμως ότι τα οχτώ από τα εννέα είναι πραγματικά  concept albums. Πιστεύω ότι αν ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για στίχους και θεματολογία, τότε απλά θα ακούσει τα κομμάτια, αλλά όσοι ενδιαφέρονται για αυτά, έχουν κάτι παραπάνω να κερδίσουν από το άλμπουμ, όταν αυτό έχει ένα concept. Πολλοί από τους θαυμαστές μας διαβάζουν τους στίχους και τους επεξεργάζονται και παίρνουμε πολλές αντιδράσεις. Θετικές και αρνητικές.

Με ποια θέματα ασχολείται το άλμπουμ αυτή τη φορά και τι σε έκανε να επιλέξεις αυτά τα συγκεκριμένα θέματα;

Για είκοσι χρόνια τώρα δουλεύω με μαθητές σε σημεία που παλιά ήταν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μένουμε εκεί για τέσσερις μέρες συνήθως και σκεφτόμουν πως θα μπορούσαμε αυτό να το μεταφέρουμε σε μουσική. Το σκέφτομαι εδώ και κάποια χρόνια και τώρα η παρούσα κατάσταση στην Ευρώπη, ειδικά στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με την ενίσχυση της δεξιάς, πιστεύω ότι ήθελα να υψώσω ανάστημα και να μην αφήσω αυτήν την κατάσταση να περάσει ασχολίαστη. Ξέρω ότι υπάρχει παρόμοια κατάσταση στην Ελλάδα από φίλους που έχω εκεί. Αλλά αν το κοιτάξεις έχουμε εβδομήντα χρόνια ειρήνη. Υπάρχει μεγαλύτερο κατόρθωμα από αυτό; Μπορείς να κριτικάρεις τα πάντα, κάθε λάθος που έγινε, αλλά ποτέ δεν είχαμε τόσο καιρό ειρήνη. Είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ήθελα να μιλήσω για αυτό.

Το “World War II” ήταν το πρώτο single του νέου άλμπουμ. Έχει ένα ιδιαίτερο νόημα αφού τα παλιά μέλη της μπάντας, Uwe Lulis (Accept) & Simone Wenzel (I.Am.Diamond), παίζουν solo. Την τελευταία φορά που εσύ και ο Michael ήμασταν μαζί με τους Uwe & Simone βρισκόσασταν στο “Arise: From Ginnungagap to Ragnarök – The History of the Vikings Volume III”. Ποιος είχε την ιδέα να κάνει αυτό το mini reunion ας πούμε …

Ο κόσμος βλέπει την αποχώρηση του Uwe ως κάτι το τρομερό. Αυτό είναι κατά το ήμισυ αλήθεια. Έχουμε πολύ επαφή. Ο Uwe έχει έρθει σε συναυλίες της μπάντας, βγαίνουμε για να τα πούμε, έχει έρθει σπίτι μου, έχω πάει σπίτι του, είμαστε σε επαφή από social media. Δεν χαθήκαμε ποτέ. Μπορεί για λίγο καιρό να μη μιλάμε πολύ, όμως έχουμε πολύ έντονη επαφή. Έτσι όταν ο Oli έφυγε από την μπάντα και χρειαζόμασταν κάποιον να κάνει την παραγωγή στο νέο άλμπουμ, ο Uwe ήταν η πρώτη και η φυσική επιλογή. Όσον αφορά την Simone, όταν άκουσα τον Uwe να παίζει ένα solo, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να το παίξει κάποιος άλλος, και σκέφτηκα τη Simone. Το ηχογράφησε και μας το έστειλε.

Ο Uwe Lulis έκανε μαζί με εσάς την παραγωγή του άλμπουμ. Πέρασε πάρα πολύς καιρός από τότε που συνεργαστήκατε με την Uwe σε ένα τέτοιο έργο. Τι αναμνήσεις έχεις από αυτή τη διαδικασία;

Οι αναμνήσεις είναι πολύ θετικές. Ήταν πολύ δημιουργικό. Σίγουρα έχουμε διαφορετικές ιδέες για το πώς θα θέλαμε να ακούγεται κάτι. Θυμάμαι μια φορά που θέλαμε να φτιάξουμε τους χρόνους στη μίξη. Εγώ έλεγα ότι σε κάποια σημεία η φωνή θα μπορούσε να είναι λίγο πιο πίσω και τα τύμπανα θα μπορούσαν και αυτά να είναι λίγο πίσω από τον μετρονόμο. Στον Uwe δεν άρεσε αυτό. Οπότε πήγα στο στούντιο με ένα μπουκάλι ουίσκι και του είπα ότι θα κάνουμε αυτό που θέλω εγώ. Πήγε πολύ καλύτερα από ότι περίμενα, περίμενα πολύ περισσότερη αντίδραση! Σε άλλα θέματα ο Uwe είχε το πάνω χέρι και τον άφησα να έχει το πάνω χέρι γιατί ήθελα τις ιδέες του. Υπήρχε πολύ συζήτηση για να βγει το αποτέλεσμα αυτό.

Το “Vaterland” ήταν το δεύτερο lyric βίντεο και το “Liberté, Égalité, Fraternité” ήταν το επίσημο βίντεο κλιπ. Θα ήθελες να μας πεις μερικά πράγματα για αυτά;

Ήταν μια σύμπτωση. Ο Fabrizio έγραψε το κομμάτι και το “Liberté, Égalité, Fraternité” θα έπρεπε να είναι ένα κομμάτι για την γαλλική επανάσταση, αλλά δεν μου άρεσε. Οπότε πήρα τα μέρη που μου άρεσαν και πήγα στον Uwe και φτιάξαμε ξανά το κομμάτι. Το ρεφραίν όπως είναι τώρα κανονικά θα ήταν ένα intro. Αλλά σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να βάλουμε την μελωδία από τον ύμνο της Γερμανίας. Έμειναν κάποια τμήματα στα οποία βάλαμε solos και στην αρχή δεν του άρεσε, αλλά μετά τραγούδησα από πάνω το ρεφραίν και άλλαξε γνώμη. Για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα οποιοδήποτε τραγούδι ακούγονταν κάπως διαφορετικό, αλλά βάλαμε πέντε κομμάτια σε έναν φάκελο και το στείλαμε στον Τύπο για να δούμε ποιο υποστήριζαν ότι θα έπρεπε να είναι το video clip. Όλοι είπαν ότι θα έπρεπε να είναι το “Liberté, Égalité, Fraternité”, οπότε έτσι και έγινε. Θα ήθελα κάποιο διαφορετικό κομμάτι, όπως το “Vaterland” που είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι, αλλά το κυκλοφορήσαμε και αυτό, οπότε υπάρχει μια καλή ισορροπία πιστεύω.

Σκοπεύετε ίσως να κάνετε ένα άλλο βίντεο κλιπ ή lyric βίντεο;

Τα βίντεο κοστίζουν χρήματα και η εταιρεία δεν έχει άλλα λεφτά πλέον. Ήδη έχουμε βάλει πολλά χρήματα από τις τσέπες μας και ένα ακόμα βίντεο θα ήταν άλλα 1000 ευρώ. Η μουσική δεν θα πληρώσει ποτέ για αυτό, οπότε δεν νομίζω να βγάλουμε και κάτι άλλο.

Είναι επίσης η δεύτερη φορά που συνεργάζεστε με τον Björn Gooßes στο κομμάτι του εξώφυλλου. Έχει γίνει μια προφανής επιλογή για εσάς;

Η συνεργασία μαζί του κυλάει τρομερά ομαλά, το είδαμε και στον προηγούμενο δίσκο. Είναι εξαιρετικός επαγγελματίας. Είχαμε άσχημες εμπειρίες με προηγούμενους γραφίστες και χάσαμε πολύ χρόνο. Με τον Björn όλα κυλούν ομαλά και η συνεργασία είναι φανταστική

Ποιος είχε όλη την ιδέα για το εξώφυλλο;

Ήταν καθαρά ιδέα του Björn. Του είπα πως φανταζόμουν το εξώφυλλο και αυτός έκανε τα μαγικά του. Μια φορά μόνο έδωσα έμπνευση για ένα εξώφυλλο στο Born A Rebel και πολλοί είπαν ότι ήταν το χειρότερο εξώφυλλό μας, οπότε είπα να αφήσω αυτόν τον τομέα. Ο Björn έφτιαξε κάτι τελείως αντίθετο από αυτό που ήθελα. Εγώ ήθελα ένα πεδίο μάχης στην Ευρώπη και αυτός έκανε το εξώφυλλο που γνωρίζεται και πιθανότατα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα έτσι.

Όσον αφορά τους στίχους και τη μουσική, γράφτηκαν από εσάς τους δύο ή συνέβαλαν και τα άλλα μέλη;

Τα τραγούδια γράφτηκαν από τους κιθαρίστες και συνέβαλα και εγώ πολύ, αναδιαμόρφωσα κάποια πράγματα. Για παράδειγμα ο Martin έγραψε τρία κομμάτια, τα οποία όμως δεν κόλλαγαν από την δική μου οπτική γωνία, οπότε πήγαμε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης που ανέφερα πριν για να καταλάβουν το όλο  αίσθημα που ήθελα να δώσω. Μετά ο Martin και ο Fabrizio κάθισαν και συνέθεσαν τα κομμάτια που βρίσκονται τώρα στο άλμπουμ. Οπότε όπως είπα επηρεάζω σε μεγάλο βαθμό, η σύνθεση όμως είναι δουλειά των κιθαριστών. Όσον αφορά τα λόγια ήταν δουλειά κυρίως εμένα και του Michael, αλλά ο Michael δουλεύει διαφορετικά από ότι εγώ.  Εγώ λειτουργώ με το σύστημα του ότι «αυτό πρέπει αν έχει τελειώσει μέχρι τότε». Οπότε κάθομαι το απόγευμα μέχρι να τελειώσω τους στίχους. Ας πάει και τέσσερα τα ξημερώματα. Ο Michael παίρνει τον χρόνο του. Δουλεύει πιο αργά και αν έγραφε τους μισούς στίχους του άλμπουμ, τότε το άλμπουμ δεν θα κυκλοφορούσε τώρα, δεν θα είχε τελειώσει καν. Μου αρέσουν πολύ όμως οι στίχοι του Michael και πάντα ότι γράφει είναι φανταστικό. Ότι γράφω εγώ δεν είναι απαραίτητα φανταστικό. Κάποιες φορές όμως πρέπει να τελειώσεις τη δουλειά.

Το 2022 σηματοδοτεί την εικοστή επέτειο ενός από τα αγαπημένα μου άλμπουμ όλων των εποχών και το ντεμπούτο σας, “Shakespeare’s Macbeth – A Tragedy in Steel”. Σχεδιάζετε κάτι γι ‘αυτό;

Όχι το σκεφτήκαμε αλλά δεν νομίζω. Είχαμε πολύ δουλειά με το “We Are The People” και από τη στιγμή που οι δισκογραφικές πλέον βασίζονται πολύ στην μπάντα για promotion και marketing δεν είχαμε χρόνο να σκεφτούμε κάτι. Φάγαμε όλο το χρόνο μας αλλά και τα χρήματα με το “We Are The People”.

Θέλω να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για αυτή τη συνέντευξη ήταν τιμή μας που σε είχαμε εδώ. Ελπίζουμε να δούμε τους Rebellion από κοντά!

Δουλεύουμε σκληρά και προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο. Θα θέλαμε πολύ να έρθουμε να παίξουμε στην Ελλάδα! Έχω πολλούς φίλους στην Κρήτη και είμαι σίγουρος ότι θα ενθουσιάζονταν να μας δουν. Να μείνετε ασφαλής και θα σας δούμε σε μια συναυλία!

Συνέντευξη: Νίκος Σιγλίδης
Μετάφραση: Θανάσης Γκότοβος

Official Website
Facebook
Spotify
Youtube
Instagram

Band Members
Tomi Göttlich – Μπάσο
Michael Seifert – Φωνητικά
Martin Giemza – Κιθάρα
Sven Tost – Τύμπανα
Fabrizio Constantino – Κιθάρα

Discography
Shakespeare’s Macbeth – A Tragedy in Steel, 2002
Born A Rebel, 2003
Sagas Of Iceland – The History Of The Vikings – Volume I, 2005
Miklagard – The History of the Vikings – Volume II, 2007
Arise: From Ginnungagap to Ragnarök – The History of the Vikings Volume III, 2009
Arminius: Furor Teutonicus, 2012
Wyrd bið ful aræd – The History of the Saxons, 2015
A Tragedy in Steel Part II: Shakespeare’s King Lear, 2018
We Are Τhe People, 2021

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X