Οι W.E.B. είναι μια από της μπάντες της εγχώριας σκηνής με διαρκή παρουσία. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησαν τον τέταρτο δίσκο της καριέρας τους ονόματι “Tartarus” ενώ σε περίπου δυο μήνες αναμένεται να εμφανιστούν ως opening act στους Iron Maiden στο Rockwave Festival αλλά νωρίτερα θα μοιραστούν την σκηνή και με τους Cradle Of Filth. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας και προσκαλώ τον ηγέτη της μπάντας, Darkface, να τα πούμε ένα χεράκι…
Darkface καταρχάς σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου ώστε να απαντήσεις για λογαριασμό των W.E.B. στις ερωτήσεις μου!
Να σαι καλά!
Όσον αφορά το νέο άλμπουμ, ποιες είναι οι αντιδράσεις από τον τύπο και κυρίως από το κοινό ;
Γενικά θετικές. Θελω να πιστευω πως από μόνοι μας δυσκολεύουμε τους εαυτούς μας έχοντας ήδη ανεβάσει ψηλά τον πήχη, επομένως και τις προσδοκίες. Ως επί των πλείστων λοιπόν κρινόμαστε αρκετα αυστηρότερα τόσο από το κοινό, όσο και από τον τύπο. Είμαστε ευχαριστημένοι να βλέπουμε λοιπόν καλές κριτικές και πολύ περισσέτερο κριτικές που δείχνουν προσμονή για το επόμενο μας βήμα, διότι όπως και να το κάνουμε… Μάλλον δεν είμαστε και η πιο προβλέψιμη μπάντα, χαχα!
Πώς πήγε το πρόσφατο live που κάνατε για την παρουσίαση του “Tartarus”; Ποιες ήταν οι αντιδράσεις του κοινού από εκεί ;
Ξεκινήσαμε προσφατα τις εμφανίσεις για την προώθηση του άλμπουμ. Αργήσαμε λίγο διότι θέλαμε να κλείσουμε καλές εμφανίσεις που να έχουν σωστό αντίκτυπο σε αυτό που θέλουμε να πετύχουμε. Πέρανν της εμφάνισης/παρουσίασης του δίσκου, που ήταν κάτι σαν secret gig καθότι ενώ είχαμε ανακοινώσει το event δεν ανακοινώσαμε ότι σκοπεύουμε να παίξουμε. Θέλαμε να είναι σε πιο κλειστό κύκλο αυτή η εμφάνιση. Δεν είχαμε ούτε τις στολές μας, ούτε make up, ούτε τίποτα. Αυτή η εμφάνιση πήγε πολύ καλά και μας έφερε σε μια διαφορετικού είδους επαφή με τους φίλους (δεν μου αρέσει η λέξη «οπαδός») μας. Πρόσφατα επιστρέψαμε από ένα mini tour με τους Moonspell που ήταν εξαιρετικά πτυχωμένο. Το κοινό έδειξε να μας περιμένει και να μας αγαπά σε απρόσμενο βαθμό!
Αυτή τη στιγμή, σε τι φάση πετυχαίνουμε το συγκρότημα ; Θα βγείτε σε περιοδεία ;
Τώρα έχουμε μπροστά μας τις εμφανίσεις μας με Cradle of Filth σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το Rockwave Festival με Iron Maiden, Volbeat, Tremonti, Monument και Rollin’ Dice και έπειτα έχουμε άλλη μια περιοδεία το Σεπτέμβριο που δεν έχουμε ανακοινώσει ακόμα και ταυτόχρονα με τα logistics που αφορούν αυτές τις εμφανίσεις είμαστε στη διαδικασία που διαπραγματευόμαστε περισσότερες εμφανίσεις για την περίοδο 2018-2019.
Ποιες ήταν οι αρχικές ιδέες για το concept και τη δημιουργία του “Tartarus”;
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν μπορώ να σου πω. Απλά κάποια στιγμή οι ιδέες που υπήρχαν άρχισαν να παίρνουν κάτι σαν τελική μορφή που μπορούσε να αποτελεί ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ. Επομένως… δεν έχω στο μυαλό μου ακριβώς το ποτέ ξεκίνησε να γεννιέται το “Tartarus”. Θα έλεγα πως πρόεκυψε, όπως έχει συμβεί σχεδον με όλα όσα έχουμε δώσει ως W.E.B.
Τι διαπραγματεύεται το concept του δίσκου πριν καταλήξει στην τριλογία ;
Χωρίς να το δούμε σε βάθος, το concept μέχρι εκεί, εξιστορεί πως ένας άνθρωπος ξεκινώντας από το απόλυτο ναδίρ, μάχεται να ξανασηκωθεί στα ποδιά του, με ότι μπορεί αυτό να συμπεριλάβει.
Δώσε μας κάποια στοιχεία για το “Morphine For Saints”. Για ποια δοκιμασία μιλάει τελικά; Υπάρχει τελικά αυτή ;
Δοκιμασία χωρίς πόνο, δεν είναι δοκιμασία. Οι Άγιοι σύμφωνα με τις γραφές, δεν ένιωθαν πόνο κατά τα βασανιστήρια που περνούσαν. Επομένως δεν υπήρχε καμιά δοκιμασία για εκείνους. Μέσα από αυτήν την ειρωνεία, το κομμάτι θελει να πει πως χωρίς δυσκολίες, έχοντας τα όλα έτοιμα, δεν υπάρχει νόημα.
Πες μου μερικά πράγματα για τη διαδικασία της σύνθεσης και της εγγραφής. Ποιος αναλαμβάνει να γράψει τους στίχους και ποιος ή ποιοι τη μουσική.
Οι στοίχοι στη μπάντα ήταν πάντα εξ ολοκλήρου δικη μου υπόθεση. Το ίδιο ισχύει και για το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής. Στο “Tartarus” είναι μονό 3 κομμάτια που δεν είναι εξ’ ολοκλήρου δικά μου αλλά έχουν συνεισφέρει και τα αλλά μελή. Πίσω στο “Jesus Heist” ήταν κάπως πιο μοιρασμένη η σύνθεση μουσικής αλλά από το “For Bidens” και μετά έγινε σχεδον προσωπική υπόθεση. Δεν σου κρύβω πως όσο και να μου αρέσει να λέω ότι έχω γράψει σχεδον ολόκληρα τα άλμπουμ της μπάντας, θα ήθελα να αλλάξει αυτό στο μέλλον. Νομίζω με την τωρινή σύνθεση της μπάντας θα επιτεθεί αυτό και αυτό θα μας βοηθήσει να εξελιχτούμε παράλληλα. Δεν μένει παρά να δούμε τι μας επιφυλάσσει ο ίδιος μας ο εαυτός.
Στη διαδικασία της σύνθεσης και όταν γράφονται οι στίχοι, παίζει για εσάς ρόλο η ψυχολογική κατάσταση, το mood στο οποίο βρίσκεστε ;
Είναι πιο σημαντικό μάλλον να διαχωριστεί σε αυτό το σημείο ο χωροχρόνος που γίνεται το καθετί. Τι θέλω να πω… Όταν είμαι στο στούντιο μου και γράφω μουσική έχω την ανάγκη να είμαι ευδιάθετος. Αυτό δεν ακυρώνει την επιρροή που έχει μέσα μου κάτι πολύ άσχημο που μπορεί να έχω περάσει. Απλώς όταν είμαι στην κιθάρα ή το πιάνο ή κρατώ ένα μολύβι, τότε βρίσκουν έναν τρόπο τα βιώματα μου να εξωτερικευτούν με τον τρόπο που επιλέγει το ένστικτο.
Μοιράσου κάποια πράγματα από τις πρώτες μέρες του συγκροτήματος. Για παράδειγμα από την περίοδο των δύο πρώτων άλμπουμ.
Αθωότητα, αφέλεια και άγνοια μαζί με διψά και κάβλα για τη μπάντα. Αυτές οι λέξεις χαρακτηρίζουν εκείνη την εποχή. Θυμάμαι πως το πρώτο άλμπουμ όταν το ηχογραφούσαμε, νόμιζα πως δεν θα τελειώσει ποτέ. Δεν γνωρίζαμε τίποτα τότε και δεν είχαμε καμιά καθοδήγηση από πουθενά. Προσπαθούσαμε να κάνουμε live όσο μπορούσαμε και επειδή δεν υπήρχαν social media τότε και το γρήγορο internet ήταν ακόμα στο λυχνάρι του Αλαντίν, κολλούσαμε αφίσες και μοιράζαμε flyer όπου μπορούσαμε μήπως και μάθει κάποιος ότι παίζουμε. Νομίζω πως θέλω να ξεχάσω πολλά από εκείνες τις μέρες, κυρίως λογω των ανθρώπων που ήταν γύρω μου/μας και έκαναν μονό κακό, αλλά στο τέλος βλέπω πως μέσα από εκεί δημιουργήθηκε το τώρα, ότι και αν σημαίνει αυτό. Θυμάμαι επίσης να μπαίνω φαντάρος ακριβώς την επομένη μέρα που τέλειωσε η περιοδεία για το πρώτο άλμπουμ και με την απόλυση μου να πιάνω δουλειά οικοδομή για να μπορέσουμε να πάμε τότε Σουηδία να κάνουμε το δεύτερο άλμπουμ με τον Fredrik Nordstrom. Πάντα ζούσα με γνώμονα τους W.E.B. βλέπεις…
Πώς δημιουργήθηκε, πίσω στις πρώτες μέρες το συγκρότημα ;
Μάλλον τυχαία. Εγώ ξεκίνησα να πηγαίνω σε ένα στούντιο με φίλους για να παίζουμε καθαρά για πλάκα στα σχολικά μου χρονιά, από εκεί κατέληξα να μπαίνω σε διασκευάσαντες έχοντας όμως πάντα τη δική μου, η οποία ήταν όποιος μπορούσα να βρω στο τηλέφωνο για να έρθει κάθε φορά μαζί μου σε ένα στούντιο να παίξουμε. Από εκείνο το εντελώς πρωτόγονο σημείο μέχρι το σήμερα, έχουν περάσει χρονιά. Όμως η ανάγκη και η αγάπη για να δημιουργηθεί μουσική και να γίνονται συναυλίες οδήγησε σιγά σιγά μέχρι εδώ.
Πες μου κάποια πράγματα για την ηχητική μετάβαση από το πρώτο άλμπουμ στο “Jesus Heist” και αντίστοιχα από αυτό, στο τρίτο άλμπουμ σας “For Bidens”.
Καταλαβαίνω πως ακούγονται κάπως διαφορετικά τα άλμπουμ μας μεταξύ τους. Αν τα πάρει κανείς με τη σειρά όμως αντιλαμβάνεται πιστεύω αμέσως πως ο ήχος δεν αλλάζει τόσο, όσο εξελίσσεται και ωριμάζει. Διαρκώς ανακαλύπτουμε λοιπόν καινούρια πράγματα και δεν κλεινόμαστε σε στεγανά, επομένως είναι φυσικό επακόλουθο αυτό να καθρεφτίζεται στο πως ακούγεται η μπάντα σε κάθε περίοδο που διανύει. Είναι περισσότερο αποτέλεσμα της μη επανάπαυσης σε μια συγκεκριμένη φόρμουλα που θα μπορούσαμε ήδη να έχουμε. Θέλουμε να προχωράμε μπροστά.
Θεωρώ το “Dragona” ένα από τα καλύτερα κομμάτια για το 2017 και με ένα απλά φοβερό refrain. Πες κάποια παραπάνω πράγματα για αυτό. Υπήρχαν και στο παρελθόν άλλα κομμάτια που είναι βγαλμένα από πιο προσωπικές στιγμές/βιώματα ;
Αρχικά σε ευχαριστώ παρά πολύ. Το “Dragona” είναι και δικό μας αγαπημένο κομμάτι όσο είναι και σημαντικό σε προσωπικό επίπεδο. Τα περισσότερα κομμάτια μας είναι βγαλμένα από προσωπικά βιώματα. Ως πιο έντονες προσωπικές εμπειρίες, είναι το “Nightmares in Disguise” και το “Cellembraceaeon”.
Μερικά πράγματα για τη συνεργασία σας με μέλη των SepticFlesh και για την παραγωγή του δίσκου.
Όπως και στο “For Bidens” επιλέξαμε να συνεργαστούμε με το ίδιο στούντιο ηχογράφησης, το Devasoundz. Επόμενο ήταν μέσα από εκεί να συνεργαστούμε με το Χρήστο Αντωνίου και στις ενορχηστρώσεις της συμφωνικής, το Ντίνο Πρασσά για τη μίξη και το mastering, όπως και με το Σωτήρη Βαγενά που μας χάρισε τη φωνή του για το κομμάτι “Golgotha” στα σημεία που θέλαμε μια διαφορετική φωνή από τη δική μου. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι και νομίζω το αποτέλεσμα μιλεί από μονό του.
Τον Ιούνιο θα παίξετε ως support στους Cradle Of Filth. Μία από τις επιρροές αν πέφτω μέσα. Πώς νιώθετε για αυτό; Θεωρείτε ότι είναι για εσάς το βήμα παραπάνω;
Σίγουρα είναι τρομερό να σε καλούν να ανοίξεις για μια από τις κυρίες επιρροές σου. Η προσμονή και μόνο μας προξενεί δέος. Το αν αποτελεί ένα βήμα παραπάνω για εμάς, θα φανεί μετά το πέρας των εμφανίσεων.
Ήταν δύσκολο να καταφέρετε κάτι τέτοιο;
Ξέρεις, συνήθως δεν “κυνηγάμε” τέτοιες εμφανίσεις, διότι τις περισσότερες φορές μας γίνεται μια πρόταση και αναλόγως τη δεχόμαστε ή την απορρίπτουμε. Το δύσκολο λοιπόν κατά τη γνώμη μου δεν είναι να καταφέρεις να πάρεις ένα κάλο slot ως opening act. Το δύσκολο είναι να το αντιμετωπίσεις όντας άξιος μιας τέτοιας θέσης και αυτός είναι ο στόχος μας.
Πιστεύετε ότι αν σε κάθε δίσκο κάνετε κάτι διαφορετικό ή έχετε διαφοροποιημένο ήχο, μπορεί να χάσετε το κοινό, να το μπερδέψετε ή ο κόσμος να σας “χάσει” λόγω μιας πιθανής ηχητικής προσέγγισης που μπορεί να είναι τελείως διαφορετική; Μήπως είναι λίγο ρίσκο αν σας έβγαινε ένα τέτοιο ηχητικό αποτέλεσμα; Κάτι δηλαδή που μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό από τα δύο τελευταία άλμπουμ, όπως είχες πει στην παρουσίαση του “Tartarus”, πριν την κυκλοφορία του.
Όπως είπα και νωρίτερα, ο ήχος μας εξελίσσεται. Δεν βλέπω πως αλλάζει τόσο δραστικά, όσο βλέπω να ωριμάζει. Η αναφορά μου όσον αφόρα το επόμενο άλμπουμ, είναι καθαρά μια εικασία με μια μικρή δόση υπερβολής θέλοντας να πω, πως όλα είναι πιθανά. Πιστεύω πως το κοινό μας, μας καταλαβαίνει και δεν μπερδεύεται. Ξέρουν πως πάντα έχουμε «εκπλήξεις» και φαίνεται να γίνονται αποδεκτές και μάλιστα με ενθουσιασμό. Η ουσία θα παραμένει όμως η ιδία. Θα παίζουμε επειδή αυτό αγαπάμε να κάνουμε και θα δημιουργούμε αυτό που θελει να βγει από μέσα μας.
Ποιες είναι οι βασικές σας επιρροές, οι δικές σου επιρροές σαν τραγουδιστής και πες μου κάποια σχήματα του ακραίου και σκοτεινού ήχου που ξεχωρίζεις σήμερα.
Αυτήν την ερώτηση την απαντούν καλύτερα εκείνοι που γραφούν δισκοκριτικές. Πιθανολογώ ξέρουν να διακρίνουν καλύτερα. Η δικη μου απάντηση είναι πως επιρροή και έμπνευση είναι τα πάντα, είναι η ζωή η ιδία, είναι όλη η μουσική, είναι όλες οι τέχνες, είναι οτιδήποτε ερεθίζει τα ένστικτά μου σε βαθμό να μην μπορώ να κοιμηθώ αν δεν συνθέσω. Ποια είναι αυτά σε κάθε περίπτωση, θα αναρωτηθεί κανείς… Δεν έχει σημασία από ένα σημείο και έπειτα να το αναλύουμε. Άλλοι λενε Cradle of Filth, άλλοι Moonspell, άλλοι Septic Flesh και ούτω καθεξής. Ναι είναι μέσα στις αγαπημένες μου μπάντες μεταξύ πολλών άλλων. Σημασία έχει, νιώστε αυτό που ακούτε αν μιλάει μέσα σας. Δεν το έχω ψάξει περισσότερο μέσα μου, δεν με ενδιαφέρει και τόσο.
Πες μου το αγαπημένο σου κομμάτι από κάθε σας άλμπουμ και λίγα πράγματα για αυτό.
Από το “Don’t Wake Futility” το αγαπημένο μου είναι το “Embracing Darkness”. Νομίζω πως αυτό το κομμάτι θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάθε άλμπουμ μας και είναι από τα πιο αντιπροσωπευτικά μας. Από το “Jesus Heist” σίγουρα το “Cellembraceaeon”. Χαιρόμουν παρά πολύ να μνημονεύεται σε κάθε δισκοκριτικές αυτού του άλμπουμ και είναι ένα κομμάτι που έγραψα και με έναν εντελώς ανορθόδοξο τρόπο ενώ υπηρετούσα φαντάρος, στις ατέλειωτες ώρες σκοπιάς. Το “My Storm Upon You” από το ομώνυμο EP σίγουρα είναι στα αγαπημένα μου όλου του ρεπερτορίου μας. Μιλεί για την οργή του πληγωμένου άνθρωπου, κάτι που μου θυμίζει την εξαιρετικά γκρίζα εποχή που περνούσα τότε τόσο μέσα στη μπάντα όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Από το “For Bidens” σίγουρα το “Regina Est”. Για πρώτη φορά άφησα τον εαυτό μου τόσο ελεύθερο συνθετικά. Ακόμα αναρωτιέμαι πώς πρόεκυψε αυτό το κομμάτι. Τέλος, από το “Tartarus” χωρίς αμφιβολία το “Dragona”. Αφήνοντας το προσωπικό στοιχείο των στίχων, θυμάμαι πως είχα κάτσει συνεχόμενες 35+ ώρες στο προσωπικό μου στούντιο μέχρι να το φέρω στην σχεδον τελική του μορφή προπαραγωγής.
Λίγο νωρίς ακόμα για μία τέτοια ερώτηση, αλλά πότε να περιμένουμε νέο υλικό; Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια της μπάντας;
Το πλάνο μας αυτή τη στιγμή κινείται κυρίως στο κομμάτι των συναυλιών. Νομίζω όμως πως μέσα στο 2019 θα είμαστε σε θέση να μπούμε στο στούντιο να ηχογραφήσουμε το διάδοχο του “Tartarus”. Προς το παρόν, live, live και πάλι live. Η ουσία των W.E.B. είναι το σανίδι άλλωστε και δεν ήμασταν ως τώρα όσο ενεργοί θα θέλαμε.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Κλείσε τη συνέντευξη με όποιο τρόπο θες, στέλνοντας ένα μήνυμα στους οπαδούς των W.E.B., της ελληνικής σκηνής και στο περιοδικό μας.
Σας ευχαριστούμε αν δώσετε λίγο από το χρόνο σας να ασχοληθείτε με τη μουσική μας. Μακάρι να άγγιξε έναν από εσάς. Ευχαριστούμε το Greek Rebels που είναι από τα zines που μας στηρίζουν από την αρχή της μπάντας. Να είστε χαρούμενοι και να μην είστε κακισμένοι με το συνάνθρωπό σας. Stay Dark
Πέτρος Μυστικός
https://www.facebook.com/webdarkness
https://webdarkmetal.bandcamp.com/
https://twitter.com/webdarkmetal
https://www.youtube.com/channel/UCs4bPyXyKKElwfEKB5c-_Mg
Band Members
Darkface – Φωνητικά, Κιθάρες
Sextus Argieous Maximus – Κιθάρες
Nikitas Mandolas – Τύμπανα
Hel Pyre – Μπάσο, Δεύτερα Φωνητικά
Discography
Don’t Wake Futility, 2005
Jesus Heist, 2008
For Bidens, 2014
Tartarus, 2017
