Όταν οι Rebellion πριν από τρία χρόνια είχαν κυκλοφορήσει το πολύ καλό “A Tragedy In Steel Part II: Shakespeare’s King Lear”, είχα κλείσει την κριτική μου ελπίζοντας να διατηρηθεί η πορεία ανάκαμψης του σχήματος με το δίσκο αυτό αυτή και να ακούσουμε στο μέλλον και πάλι πολύ καλές ποιοτικές δουλειές, αφού προσωπικά εγώ τα “Arminius – Furor Teutonicus” (2012) και “Wyrd Bið Ful Aræd – The History Of The Saxons” (2015) τα θεωρώ πραγματικά αδύναμα άλμπουμ. Αυτό λοιπόν που άφησε το “A Tragedy In Steel Part II…” έρχεται να συνεχίσει το “We Are The People”, ένα φανταστικό πραγματικά άλμπουμ στην ολότητά του.
Σε αυτό ίσως πιθανώς οφείλετε το ρίσκο, αν θέλετε, που πήραν τα ιδρυτικά μέλη της μπάντας, Tomi Göttlich & Michael Seifert, να προχωρήσουν σε μια ριζική αλλαγή μελών της μπάντας, αφού φέτος προστέθηκαν στο δυναμικό ο Sven Tost που αντικατέστησε τον drummer Tommy Telkemeyer και ο Fabrizio Costantino που αντικατέστησε τον Stefan Karut στις κιθάρες. Βέβαια, προ διετίας είχε αντικατασταθεί επίσης ο Oliver Geibig από τον Martin Giemza. Προσωπικά πιστεύω ότι το γκρουβάρισμα που διαθέτει ο δίσκος οφείλεται σε αυτό το νέο αίμα, καθώς η τριπλέτα των Giemza/Costantino/Tost εμένα μου έφερε στο μυαλό αυτή των Uwe Lulis/Björn Eilen/Randy Black, αφού ο δίσκος σε πολλά σημεία φέρνει το “Born A Rebel” (2003) άλμπουμ, χάρη στην ροή που έχει. Βέβαια σε αυτό, ίσως να έχει βάλει το χέρι του και ο Uwe Lulis, που μπορεί πλέον να είναι μέλος των Accept αλλά έχει αναλάβει την παραγωγή, την μίξη και το mastering του δίσκου, όπως είχε συμβεί και στο προαναφερθέν άλμπουμ, τότε με την συμβολή του Tomi Göttlich. Άλλωστε οι παλιοί φίλοι δεν ξεχνιούνται!
Αυτό που θα σας κάνει να εντυπωσιαστείτε είναι το extreme παίξιμο στα τύμπανα για τα δεδομένα των Rebellion (βλ. “Gods Of War”) αλλά και στις κιθάρες (βλ. “Shoa –It Could Have Been Me”), συνθέσεις με ξεσπάσματα (βλ. “Verdun”) ενώ δεν λείπουν βέβαια και οι κλασικές στιγμές (βλ. “Risorgimento – Tear Down Τhe Walls”, “Ashes To Light”, “We Are The People”). Το “We Are The People” είναι το νέο conceptual άλμπουμ της μπάντας, το όγδοο της καριέρας τους, ηχεί τόσο φρέσκο και όχι παρωχημένο, παίρνοντας την μπάντα από τον χέρι και την οδηγεί σε νέα ηχοτόπια, τα οποία αρμονικά τα εναγκαλίζει μιας και της πάνε φοβερά. Όσο για το concept, αυτή την φορά η μπάντα καλύπτει την περίοδο από την γαλλική επανάσταση μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το κύριο μήνυμα είναι ότι ο ρατσισμός και ο εθνικισμός είναι ο κύριος κατήγορος για όλους τους πολέμους και την καταστροφή κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου. Όσο αρνητικό αυτό ακούγεται, το άλμπουμ τελειώνει με ένα θετικό μήνυμα: η ελπίδα για μια ενωμένη Ευρώπη έχει ξεπεράσει τον αιώνα του εθνικισμού παρουσιάζεται πιο ξεκάθαρα στο τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, “We Are The People”, που είναι επίσης το ομώνυμο κομμάτι του νέου άλμπουμ. Σε αυτό το κλίμα ανέλαβε να δημιουργήσει το εξώφυλλο ο Björn Gooßes της Killustrations (Aborted, Astral Doors, Dew-Scented), με τον οποίο η μπάντα συνεργάζεται για δεύτερη φορά. Πραγματικά φοβερή δουλειά. Όσοι λοιπόν γνωρίζεται το σχήμα, προετοιμαστείτε για μια φανταστική δουλειά. Σίγουρα θα σας εκπλήξει.
8,5/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
