Συνεντεύξεις

The Fallen Within

Είναι πρωτοποριακή μπάντα, που θα κάνει πολλούς να τη ζηλέψουν. Οι The Fallen Within με το δεύτερό τους album “The Day You Died Inside” παραμελούν τις εγχώριες δυσκολίες και τα ελληνικά στερεότυπα, και παραδίδουν μοντέρνους ήχους που κοντράρουν στα ίσα μεγάλα ονόματα του εξωτερικού. Το Greekrebels άδραξε την ευκαιρία και συνομίλησε με τον ιδρυτή της μπάντας, Gio S., σε μία κουβέντα εφ’ όλης της ύλης.

Γεια σου, Γιώργο! Πώς είσαι;

Γεια σου και σένα, Χάρη! Όλα καλά. Εδώ, στον αγώνα.

Κατ’ αρχάς, συγχαρητήρια για το νέο σας album “The Day You Died Inside”. Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια γι’ αυτό;

Ευχαριστώ και ‘γω πάρα πολύ, και εκ μέρους των υπολοίπων παιδιών. Οι ηχογραφήσεις του “The Day You Died Inside” ξεκίνησαν λίγο μετά την κυκλοφορία του “Intoxicated”. Η σύνθεση, η ενορχήστρωση και η προηχογράφηση, διήρκεσαν αρκετό καιρό ώστε να αποφασίσουμε σε ποιο studio θα ηχογραφήσουμε και θα κάνουμε την παραγωγή. Τελικά, το album ηχογραφήθηκε στα Devasoundz Studios, όπου εκεί γράψαμε τα τύμπανα και τις φωνές. Τα έγχορδα γράφτηκαν στο studio του Μπάμπη Κατσιώνη, τα Sound Symmetry, ενώ η μίξη και το mastering έγινε από το Daniel Castleman, τον παραγωγό των As I Lay Dying, όπως ξέρουμε όλοι.

Τώρα που τελείωσαν οι ηχογραφήσεις, πώς αισθάνεσαι; Θα άλλαζες κάτι όσον αφορά τα κομμάτια;

Όσον αφορά τα κομμάτια, όχι. Απλά, έχοντας ακούσει το album πάρα πολλές φορές, σίγουρα θα μπορούσαν να γίνουν κάποιες διορθώσεις, κάποιες βελτιώσεις σε τεχνικά σημεία τα οποία δε φαίνονται και δε μπορεί να καταλάβει κάποιος που δεν είναι μέσα στη μπάντα. Στην επόμενη δουλειά θα κοιτάξουμε να βελτιώσουμε μερικά πράγματα που αφορούν την τεχνική και τη δομή γενικότερα, ώστε να είναι ακόμα πιο μοντέρνο και καινοτόμο.

Ποιες πιστεύεις πως είναι οι διαφορές του νέου δίσκου, συγκριτικά με το προηγούμενο “Intoxicated” του 2009;

Σίγουρα έχει αλλάξει το ύφος. Ναι μεν υπάρχουν οι ίδιες φάσεις. Επιρροές από τη σκανδιναβική σκηνή όπως π.χ. In Flames, υπάρχουν λιγότερες αυτή τη φορά. Εδώ, όλες μας οι επιρροές προέρχονται από την αμερικάνικη σκηνή και πιο συγκεκριμένα τη metalcore/electrocore. Έχουμε βάλει πλέον περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία, με dubstep και electro θέματα, για να ντύνουν τα μεταλλικά riffs. Θεωρώ πως το “The Day You Died Inside” είναι πιο μοντέρνο σε σχέση με το “Intoxicated”.

Όπως είχα παρατηρήσει και στην προακρόαση, το “The Day You Died Inside” έχει πολλά electro-dub στοιχεία, τα οποία πιστεύω πως δεν επηρεάζουν το metal στοιχείο που θέλουν να βγάλουν οι The Fallen Within προς τα έξω. Ωστόσο, θεώρησες κάποια στιγμή ότι “ρισκάρεις” με τη χρήση όλων αυτών των effects;

Οπωσδήποτε! Το ρίσκο σαφώς και υπάρχει όταν ενσωματώνεις στη μουσική σου κάτι το οποίο δεν το ακούει το ευρύ κοινό, και ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα. Γιατί, κακά τα ψέματα, Έλληνες είμαστε. Πρώτα θα μας ακούσουν εδώ, και μετά θα βγούμε παραέξω. Σίγουρα παίρνεις τα ρίσκα σου, αλλά προτιμούμε σα μπάντα να παίρνουμε ρίσκα και να κάνουμε κάτι διαφορετικό, παρά να ακολουθούμε την πεπατημένη οδό που έχουν ακολουθήσει τόσοι και τόσοι στο παρελθόν. Θεωρώ ότι το ηλεκτρονικό στοιχείο είναι πλέον βασικό κομμάτι της ταυτότητας της μπάντας και με αυτό θα πορευθούμε, εξελίσσοντας το. Από κει και πέρα, σε αρκετούς θα αρέσει, σε κάποιους άλλους δε θα αρέσει. Γούστα είναι αυτά. Πάνω απ’ όλα πάει η μουσική.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση στο νέο σας δίσκο, ήταν η καταπληκτική παραγωγή, κάτι στο οποίο πιστεύω ότι το “Intoxicated” υστερούσε λίγο. Το κόστος μίας τέτοιας παραγωγής νομίζεις πως ήταν δύσκολο να διατεθεί, δεδομένου ότι είστε νέα μπάντα;

Κατ’ αρχήν, όσον αφορά τη σύγκριση με το “Intoxicated”, συμφωνώ και ‘γω μαζί σου. Είναι σαφώς ανώτερο στο κομμάτι της παραγωγής. Νομίζω πως έχει να κάνει και με τις πηγές, οι οποίες ήταν πάρα πολύ καλύτερες σε σχέση με το “Intoxicated”. Θεωρώ πως και ο Daniel από το πρώτο άκουσμα, από το πρώτο κομμάτι που πήρε, ήξερε ακριβώς πως πρέπει να γίνει η όλη δουλειά του να ακουστούμε αρκετά “massive” σαν μπάντα. Οφείλουμε πάρα πολλά, τόσο σε αυτόν που ανέλαβε τη μίξη και το τελικό mastering, όσο και στους Φώτη Βενάρδο, Μπάμπη Κατσιώνη και Θύμιο Κρίκο, που με τις συμβουλές και τα tips τους μας βοήθησαν να πάμε στο σωστό δρόμο και να έχουμε ένα άρτιο αποτέλεσμα.

Το “The Day You Died Inside” περιέχει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια που έχω ακούσει στο χώρο του metalcore. Κάποια ίσως και να τα χαρακτήριζα ως “hit-άκια”. Εσύ σαν μέλος της μπάντας, τί προτιμάς; Ένα album τέλειο από την αρχή μέχρι το τέλος, ή ένα album 3-4 κομματιών που θα βοηθήσουν να ακουστείτε παραπάνω;

Σαφώς και προτιμώ ένα album τέλειο από την αρχή μέχρι το τέλος. Δε μπορώ να πω ότι το “The Day You Died Inside” είναι το “super” album, αλλά πιστεύω ότι είναι ένα πολύ αξιοπρεπές album για αυτό το είδος. Όταν ένα album είναι καλό, αυτομάτως θα έχει μέσα και κομμάτια τα οποία σίγουρα θα είναι hit-άκια που θα μπορούσαν κάλλιστα να το υποστηρίξουν.

Από την ίδρυση σας, έχουν γίνει αρκετά σκαμπανεβάσματα στο line-up σας. Παρ’ όλα αυτά, στο νέο album είδα μία μπάντα απίστευτα δεμένη, με χημεία μεταξύ των μελών. Να υποθέσω πως αυτή η ομάδα θα παραμείνει;

Θέλω να πιστεύω πως ναι. Βέβαια, κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον, όπως και η ζωή. Θέλω να ελπίζω πως με τα τωρινά μέλη θα είμαστε μαζί για αρκετό καιρό, έτσι ώστε να δουλέψουμε παραπάνω και να βελτιωθούμε. Ξέρουμε σίγουρα πάρα πολύ καλά ο ένας τον άλλο. Υπάρχει σεβασμός μεταξύ μας και από κει και πέρα, θέλω να πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Κανείς δεν ξέρει όμως. Το μέλλον θα δείξει.

Το δεύτερό σας album, σηματοδοτεί και την αλλαγή δισκογραφικής από την Coroner στη Noisehead. Με ποια κριτήρια επιλέξατε το συγκεκριμένο label;

Κατ’ αρχήν, άμα βάλουμε κάτω τα 2 συμβόλαια πλάι-πλάι, σίγουρα αυτό που ήταν το καλύτερο για τη μπάντα, ήταν αυτό της Noisehead. Από την άλλη, από τις ομιλίες που είχα και με τις δύο εταιρείες, σίγουρα η Noisehead έδειξε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό και έβαλε τη μπάντα σε μεγάλη προτεραιότητα σε σχέση με το υπόλοιπο roster της. Επιπλέον όπως έχω δει, προμοτάρει και αρκετά καλά.

Όπως μου είπες πριν, η μίξη και το mastering του album έγιναν στην Αμερική στα studios του Tim Lambesis των As I Lay Dying. Πώς και έκατσε αυτή η κίνηση; Έχεις κάποια σχέση με τον Tim;

Με τον Tim Lambesis δεν έχω κάποια προσωπική σχέση. Θα ευχόμουν να έχω, καθώς είναι απίστευτος μουσικός και θαυμάζω και τον ίδιο και τη μπάντα του. Ο Φώτης μας βοήθησε πάρα πολύ στο να έρθουμε σε επαφή με το studio του και το Daniel Castleman. Εκείνος είχε την τύχη να κάνει περιοδεία με τους As I Lay Dying και στη συνέχεια είχε την άνεση να μπορεί να μιλήσει με άλλες βάσεις στον Tim και το Daniel, και για τη δική μας μπάντα και για άλλες μπάντες, όπως οι Karma Violence ή τους W.E.B. (που κάνουν και αυτοί παραγωγή με το Daniel). Η βοήθειά του ήταν σημαντική στο να έρθουμε σε επαφή με έναν καταπληκτικό μηχανικό ήχου όπως αυτόν.

Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζεστε με το Μπάμπη Κατσιώνη, ενώ για πρώτη φορά προσέφεραν βοήθεια και ο Φώτης με το Θύμιο, από Septicflesh και Inner Wish αντίστοιχα. Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτές τις συνεργασίες.

Πρώτα απ’ όλα ο Μπάμπης, πέρα από καλός συνεργάτης είναι και πολύ καλός μου φίλος. Η συνεργασία μας στο πρώτο album ήταν πάρα πολύ καλή. Πήραμε αυτό που θέλαμε, αν και σαφώς ήμασταν πιο άπειροι σαν μπάντα και θέλαμε να βελτιώσουμε κάποια πράγματα, τα οποία τα κάναμε στο δεύτερο album. Υπήρχε εμπιστοσύνη και καλή χημεία μεταξύ μας, οπότε θεώρησα πως αφού έχω έναν άνθρωπο που μπορώ να συνεργαστώ στα έγχορδα, πήρα την απόφαση να πάω να κάνω τις κιθάρες στο Μπάμπη. Θέλαμε αφενός να γράψουμε καλά φυσικά τύμπανα, και αφετέρου να γράψουμε πολύ καλές φωνές αυτή τη φορά. Σίγουρα ο master του είδους στα τύμπανα δεν είναι άλλος απ’ το Φώτη, ο οποίος είναι και εκπληκτικός drummer και μηχανικός ήχου γενικότερα. Μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι, τόσο στις ηχογραφήσεις των drums, όσο και στις ηχογραφήσεις των φωνητικών. Τα πλήκτρα και τα samples τα φτιάξαμε μόνοι μας, στα δικά μας home studios.

Το concept του εξωφύλλου ομολογώ πως είναι αρκετά ψαρωτικό. Εσύ το σκέφτηκες; Ποια είναι η βασική ιδέα πίσω από αυτό;

Για να πω την αλήθεια, το εξώφυλλο ήταν καθαυτό ιδέα του γραφίστα μας, Γιώργου Ζαχάρογλου (West Pole και κιθαρίστας των Dream Weaver), με τον οποίο βρεθήκαμε και είπαμε πάνω-κάτω τι θέλαμε. Το αστείο ήταν ότι δε μπορούσαμε να καταλήξουμε κάπου. Τελικά, αυτό που θέλαμε είναι να είναι μοντέρνο, να χτυπάει καλά στο μάτι και να είναι στη φάση του metalcore. Του εξηγήσαμε και κάποιες άλλες λεπτομέρειες και όταν μας έστειλε το mail με τα δείγματα, αμέσως είπαμε “αυτό είναι το εξώφυλλο του album”! Και εγώ και τα παιδιά τρελαθήκαμε από την πρώτη στιγμή και από την ανταπόκριση του κόσμου, ο οποίος θεωρεί ότι είναι ένα εξαιρετικό εξώφυλλο.

Για ποιο λόγο επέλεξες να ακολουθήσεις το metalcore είδος; Πιστεύεις και εσύ πως εκεί βρίσκεται σήμερα το ζουμί;

Η αλήθεια είναι πως υπάρχει μία τάση των νέων συγκροτημάτων, και ειδικότερα των νέων μουσικών, προς το metalcore. Είναι μία μόδα, σίγουρα. Και ίσως περάσει κάποια στιγμή. Για μένα προσωπικά, είναι ένα είδος που με εκφράζει πάρα πολύ. Συνδυάζει το aggressive και τα δυνατά riffs. Δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να παίζει “light” κομμάτια στη σκηνή. Θέλω να έχουν ένταση, θέλω να έχουν παλμό. Σίγουρα ακούω πολλά και διαφορετικά πράγματα, αλλά όταν παίζω μουσική γουστάρω αυτό. Δυνατά riffs και μελωδίες. Νομίζω ότι το metalcore τα έχει όλα.

Έχετε κάποια live πλάνα για το μέλλον;

Live πλάνα υπάρχουν. Σίγουρα όνειρο μας είναι, αυτή τη φορά να κάνουμε έστω και μία ολιγοήμερη ευρωπαϊκή περιοδεία. Έχουμε κλείσει ήδη ένα πάρα πολύ καλό live στις 23 Νοεμβρίου στο Κύτταρο μαζί με Sorrowful Angels, Trendy Hooligans, Ivory Tower, Nevertrust και Strangeyes. Στην συνέχεια υπάρχουν κάποιες συζητήσεις με κάποια μαγαζιά για επαρχία, ενώ ίσως κάνουμε κάτι την άνοιξη, προς Κύπρο μεριά. Θα δούμε.

Μιας και ανέφερες την Κύπρο, πέρυσι ανοίξατε εκεί για τους Arch Enemy στα πλαίσια του Metalmorphosis Festival. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από εκείνη τη μέρα;

Θεωρώ, απλά, ότι ήταν η καλύτερή μας στιγμή ως live. Είναι πολύ σπουδαίο να είσαι support σε ένα τόσο μεγάλο όνομα και όχι μόνο αυτό. Ήταν η πρώτη φορά που παίξαμε μπροστά σε τόσο πολύ κόσμο και ο λαός της Κύπρου μου έκανε πραγματικά φοβερή εντύπωση. Μας αγκάλιασε και γούσταρε πάρα πολύ τη μπάντα μας. Θέλω και μέσα από το Greekrebels να τους ευχαριστήσω και ανυπομονώ να έρθει η επόμενη φορά που θα επισκεφθούμε την Κύπρο για live.

Ποια είναι τα άμεσα σχέδια των The Fallen Within για τη συνέχεια; Έχετε κάποιο υλικό για ένα τρίτο album;

Riffs και τραγούδια πάντα γράφουμε. Δεν έχουμε μπει ακόμα στη διαδικασία σύνθεσης ενός νέου album. Αυτή τη στιγμή κοιτάμε να προωθήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε την τωρινή δουλειά μας και να κλείσουμε διάφορα lives. Από κει και έπειτα, την υγεία μας να έχουμε και όλα θα γίνουν. Ο βασικός μας σκοπός όμως, είναι μέρα με τη μέρα η μπάντα να γίνεται ολοένα και καλύτερη. Αυτό είναι το άμεσο σχέδιό μας.

Τελευταία ερώτηση. Τι θα απαντούσες σε κάποιον που θα σου έλεγε πως το metalcore δεν είναι metal;

Αυτό που θα έλεγα είναι ότι η μουσική είναι μία. Οι ταμπέλες είναι για να μπορέσουμε να κατατάξουμε μία μπάντα σε ένα είδος, ώστε να έχει ο άλλος μία εικόνα για το τι είδος παίζει. Κάποιος που αγαπάει τη μουσική, δε μπορεί να λέει “εγώ ακούω death metal”, “εγώ ακούω black metal”, “εγώ ακούω power metal”. Προσωπικά σαν Γιώργος, είμαι ανοιχτός σε ακούσματα. Αυτό φαίνεται και από τη μουσική μας εξάλλου. Θεωρώ ότι έτσι πρέπει να είναι το κάθε υγιές αυτί. Να είναι δεκτικό σε ακούσματα και να έχει την ικανότητα να ξεχωρίζει το καλό από το μέτριο και το σάπιο.

Γιώργο, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες! Εύχομαι τα καλύτερα για το μέλλον, και σε σένα και στη μπάντα. Οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου.

Εγώ σε ευχαριστώ πάρα πολύ Χάρη, για τη δυνατότητα προβολής που μας δίνεις μέσω του Greekrebels. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, και εκ μέρους των υπολοίπων παιδιών, όλους όσους υποστηρίζουν τη μπάντα όλον αυτό τον καιρό. Πραγματικά τους έχουμε ανάγκη.

Χάρης Μπελαδάκης

www.thefallenwithin.com

www.facebook.com/the-fallen-within

www.myspace.com/thefallenwithin

Band

Steve Al. – φωνητικά

Gio S. – κιθάρες

Bill B. – κιθάρες

Enre M. – μπάσο

Alex K. – τύμπανα

Andrew G. – synths, DJ, electro-dub mix

Discography

Intoxicated, 2009

The Day You Died Inside, 2012

Tatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X