Τα τελευταία χρόνια οι Visions Of Atlantis έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα ενεργοί. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησαν το “A Symphonic Journey To Remember”, ένα φανταστικό live άλμπουμ με την προσθήκη ζωντανής συμφωνικής ορχήστρας σε αυτό. Γύρω από αυτά και από διάφορα άλλα καλείται η Clémentine Delauney (φωνητικά) να απαντήσει γύρω ερωτήσεις που της τέθηκαν.
Γεια σου Clementine και καλώς ήρθες στο περιοδικό μας. Συγχαρητήρια για την κυκλοφορία του δεύτερού σας live album “A Symphonic Journey To Remember”. Πώς νιώθεις τώρα που έχει κυκλοφορήσει;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που οι οπαδοί μας θα έχουν να δουν μία συναυλία μας από το σπίτι τους από τη στιγμή που δεν μπορούν να παρευρεθούν σε κάποια. Το ίδιο ισχύει και για εμάς, αφού για την ώρα δεν μπορούμε να παίξουμε ζωντανά. Δεν προβλέψαμε φυσικά ότι θα έπεφτε η πανδημία όταν αποφασίσαμε να βγάλουμε το DVD.
Τι ανταπόκριση υπάρχει μέχρι στιγμής από τον μουσικό Τύπο;
Έχουμε πολύ καλή ανταπόκριση από πολλά διαφορετικά μέσα. Για την απόδοσή μας, για τον ήχο, για το πως υπάρχει ισορροπία μεταξύ ορχήστρας και συγκροτήματος, την ενέργεια επί σκηνής. Πραγματικά δεν έχω παράπονο.
Το “A Symphonic Journey To Remember” κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά το “The Deep & The Dark Live @ Symphonic Metal Nights”. Ήταν κάτι προγραμματισμένο, έτυχε, ήταν μήπως ιδέα της εταιρείας;
Το πρώτο μας live album δεν ήταν προγραμματισμένο. Ήμασταν σε περιοδεία και ο καινούριος μας τραγουδιστής, ο Michele, που είναι και ηχολήπτης, πρότεινε να ηχογραφήσουμε τις συναυλίες για εμάς, ώστε να δούμε πώς ακουγόμαστε, τι πρέπει να προσέξουμε και πώς μπορούμε να βελτιωθούμε. Όταν ακούσαμε τα τραγούδια μας άρεσε πολύ το αποτέλεσμα, το κοινό, η ενέργεια που υπήρχε, οπότε έτσι προέκυψε το πρώτο μας live album. Τον περασμένο χρόνο είχαμε την τύχη να έρθουμε σε επαφή με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Πράγας. Ξέραμε ότι είχαν δουλέψει και με άλλα συγκροτήματα πιο πριν, οπότε τους ρωτήσαμε αν ενδιαφέρονται να κάνουν κάτι μαζί μας. Όταν οργανώθηκε η συναυλία, αποφασίσαμε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για να το μαγνητοσκοπήσουμε για ένα DVD και επιλέξαμε τo Bang Your Head για να είναι ακόμα πιο ιδιαίτερο.
Το τελευταίο σας album ήταν το “Wanderers”. Πώς νιώθεις τώρα γι’ αυτό, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του;
Ξέρεις, δεν συνηθίζω να ακούω albums στα οποία έχω τραγουδήσει (γέλια).
Πέρα από αυτό, βγήκε όπως θα ήθελες;
Το “Wanderers” βγήκε το καλοκαίρι του 2019 αλλά δεν προωθήθηκε όπως θα έπρεπε. Προγραμματίζαμε μία μεγάλη headline περιοδεία για τον Απρίλιο του 2020 αλλά δεν έγινε. Όσο για το album, σκέψου ότι τα τραγούδια έχουν γραφτεί μήνες πριν την ηχογράφηση και την κυκλοφορία του. Αυτή είναι η μουσική που θέλαμε να παίξουμε πριν δύο χρόνια δηλαδή. Τώρα γράφουμε νέα μουσική επειδή σκεφτόμαστε το μέλλον. Αγαπάω όμως το “Wanderers”, όσο και αν είχαμε άγχος και πίεση πιστεύω ότι βγάλαμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Τώρα, λόγω της πανδημίας, έχουμε πολύ χρόνο να γράψουμε μουσική και πιστεύω ότι με το νέο album θα κερδίσουμε μεγαλύτερο εύρος κοινού.
Άρα για πότε να το περιμένουμε; Προς τα τέλη του 2021;
Εξαρτάται από την πανδημία και το αν θα δώσουμε συναυλίες. Δεν μπορώ να πω σίγουρα.
Το “A Symphonic Journey To Remember” είναι ουσιαστικά ένα live album βασισμένο στην περιοδεία για την προώθηση του “Wanderers”. Πέρα από την τοποθεσία που ηχογραφήθηκε, το Bang Your Head, ποιες πιστεύεις ότι ήταν οι κορυφαίες συναυλίες γι’ αυτή την περιοδεία;
Κάναμε μια ωραία περιοδεία με τους Freedom Call και μετά πήγαμε στην Αμερική. Περιμέναμε καιρό να ξαναπάμε εκεί. Εξαιρετικές αναμνήσεις, ήταν σίγουρα το highlight παρ’ όλο που δώσαμε μόνο πέντε συναυλίες.
Όπως είπες και πριν, επιλέξατε την Συμφωνική Ορχήστρα της Πράγας να σας συνοδέψει στην εμφάνιση του Bang Your Head. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να τα οργανώσετε όλα, έχοντας και μία αληθινή ορχήστρα πάνω στη σκηνή μαζί σας;
Το festival μας έδωσε πάρα πολύ χρόνο ώστε να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Ήμασταν τυχεροί που μας βοήθησαν με αυτόν τον τρόπο. Πέρα από αυτό, ο καθένας ήταν υπεύθυνος για κάτι δικό του. Ήμασταν αυτόνομοι και η ορχήστρα έχει τρομερή οργάνωση, κάνανε τόσα πολλά πράγματα μόνοι τους. Τελικά ήταν αρκετά εύκολο και ομαλό να είναι τα πάντα έτοιμα όπως πρέπει.
Έχεις κάποιες συγκεκριμένες αναμνήσεις που θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες μας;
Αυτή είναι η πρώτη φορά από τότε που έγινα μέλος της μπάντας που είδα τους συμπαίκτες μου να είναι τόσο αγχωμένοι πριν βγουν στη σκηνή. Όλοι ήμασταν τρομαγμένοι μήπως γίνει κάτι, κάποιο τεχνικό πρόβλημα για παράδειγμα, επειδή υπήρχε τόσος πολύ κόσμος αναμειγμένος. Είχαμε και τις φωτιές που ήταν τόσο κοντά με εμάς, εγώ έχασα ένα στίχο. Ήταν μια μεγάλη πρόκληση αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι μια υπέροχη ανάμνηση.
Όπως ανέφερα και πριν, τα περισσότερα τραγούδια ήταν από το “Wanderers”. Τα υπόλοιπα ήταν από όλη τη δισκογραφία σας εκτός των “Eternal Endless Infinity” και “Ethera” albums. Γιατί δεν επιλέξατε κάποιο τραγούδι από αυτά; Πιστεύω θα ήταν πολύ ωραίο να υπήρχαν τα “Mermaid’s Wintertale” και “The Ark” για παράδειγμα.
Βλέπω ότι ξέρεις τη μουσική μας, το εκτιμώ αυτό πραγματικά. Δεν το βλέπω συχνά αυτό σε κάποιον δημοσιογράφο. Ουσιαστικά, σε ένα σύνολο δεκαεπτά τραγουδιών, υπάρχουν μόνο πέντε από το “Wanderers”. Θέλαμε να ισορροπήσουμε το μέλλον και το παρελθόν αλλά είμαστε ένα συγκρότημα που θέλει να κοιτάει μπροστά. Ο Thomas δεν νιώθει πολύ συνδεδεμένος με την περίοδο του “Ethera” και δεν ήθελε να παίξει κάτι το οποίο να του θυμίζει εκείνη την περίοδο όταν όλα τα μέλη της μπάντας έφυγαν σχεδόν ταυτόχρονα. Θέλαμε να παίξουμε μουσική που να τη νιώθουμε καθώς και τραγούδια που αρέσουν πολύ στο κοινό μας.
Αν μπορούσες να βάλεις άλλο ένα τραγούδι στο setlist, ποιο θα ήταν αυτό;
Είμαι πολύ χαρούμενη με το τωρινό. Ειλικρινά δεν έχω ιδέα ποιο θα έβαζα, αν έλεγα κάτι θα ήταν εντελώς στην τύχη.
Ας πάμε λοιπόν σε πιο προσωπικές ερωτήσεις κατά κάποιο τρόπο. Μπήκες στο συγκρότημα το 2013. Πριν από αυτό, υποθέτω ότι ήσουν οπαδός του συγκροτήματος…
Όχι, δεν ήμουν.
Δεν το περίμενα αυτό (γέλια). Πώς ένιωσες λοιπόν όταν ανακοινώθηκες σαν τη νέα γυναικεία φωνή των Vision Of Atlantis;
Ήξερα ήδη τη μπάντα επειδή έπαιζα στους Serenity και ήμασταν στην ίδια δισκογραφική. Είχαμε περιοδεύσει κιόλας μαζί. Τότε βέβαια δεν είχα γνωρίσει τον Thomas επειδή δεν ήταν σε αυτήν την περιοδεία. Οπότε όταν είχε προβλήματα με την τελευταία σύνθεση, επικοινώνησε μαζί μου και με ρώτησε αν θα ενδιαφερόμουν ώστε να ηχογραφήσει ένα τελευταίο album και να κάνει μια αποχαιρετιστήρια περιοδεία. Δεν ήθελε να τελειώσει τη μπάντα μέσα σε μια τέτοια κρίση. Σοκαρίστηκα από το τι έγινε και ήθελα να τον βοηθήσω. Συν το ότι για εμένα ένα όνειρο βγήκε αληθινό, ήθελα πολύ να παίξω σε μία αληθινή symphonic metal μπάντα επειδή αυτό το στυλ με έφερε στο metal. Όταν όμως ξεκινήσαμε να παίζουμε και είδες τις αντιδράσεις του κόσμου, βρήκε τη χαμένη του όρεξη και ενέργεια και αποφάσισε να συνεχίσει το συγκρότημα. Οπότε νιώθω υπέροχα, αρχικά θα έπαιρνα μέρος σε ένα project για ένα ή ενάμιση χρόνο και είμαι ακόμα εδώ εφτά χρόνια μετά.
Διαδέχτηκες τρεις τραγουδίστριες, την Nicole Bogner που δυστυχώς έφυγε από τη ζωή, την Melissa Ferlaak και φυσικά την Maxi Nil. Τι σου αρέσει σε αυτές; Σε επηρέασαν καθόλου στον τρόπο που τραγουδάς;
Μου αρέσουν τα συναισθήματα που έβγαζε η Nicole στον τρόπο που τραγουδούσε. Πολύ αληθινό. Μου αρέσει πολύ η οπερετική φωνή της Melissa, έγραψε φοβερά μέρη στο “Trinity”. Και φυσικά η πιο rock φωνή της Μάχης με την οποία είμαστε καλές φίλες αν και έχουμε χαθεί λίγο τώρα τελευταία. Περιοδεύσαμε και μαζί. Σκέφτηκα ότι δεν ήθελα να μοιάζω με καμία από αυτές, ήθελα να φέρω κάτι καινούριο επειδή είναι ανούσιο να προσπαθώ να ακουστώ σαν κάτι που υπήρχε ήδη. Δε με επηρέασαν λοιπόν στο τρόπο που τραγουδάω τα δικά μου τραγούδια αλλά όταν παίζω δικό τους υλικό προσπαθώ να το κάνω με σεβασμό στις αρχικές ερμηνείες, βάζοντας όμως και το δικό μου στυλ.
Ποιες είναι λοιπόν οι μεγαλύτερες επιρροές σου;
Η Tarja Turunen φυσικά από όταν ξεκίνησα να τραγουδάω. Ακόμα και αντρικές φωνές όπως ο Bruce Dickinson ή ο Tom Englund των Evergrey.
Οι Visions Of Atlantis είναι μία πολυεθνής και πολυπολιτισμική μπάντα. Πόσο εύκολο είναι να συνεργάζεστε;
Η δουλειά δεν μοιράζεται ισόποσα μεταξύ μας, υπάρχουν μέλη που συμμετέχουν στις δραστηριότητές μας όταν περιοδεύουμε ή όταν ηχογραφούμε. Τα κανονίζουμε όλα από απόσταση, μιλάμε συχνά και πιο πολύ είμαστε εγώ, ο Thomas και ο Michele που αναλαμβάνουμε παραπάνω πράγματα όταν είναι να γράψουμε μουσική. Εγώ αναλαμβάνω περισσότερο τα social media, συζητάμε πολύ για πλάνα του άμεσου μέλλοντος και έχουμε συνηθίσει να μη βλέπουμε ο ένας τον άλλο πολύ συχνά.
Ανέφερες πριν ότι ετοιμάζετε νέο album. Σε ποιο στάδιο είστε; Έχετε κάνει προπαραγωγή;
Γράφουμε demos αυτή τη στιγμή. Δεν είμαστε στη φάση της προ-παραγωγής, ακόμα προσπαθούμε να δούμε σε τι κατεύθυνση θα κινηθούμε. Μερικά τραγούδια είναι σχεδόν ολοκληρωμένα και θέλουμε να γράψουμε κι άλλα, να έχουμε αρκετό υλικό ώστε να επιλέξουμε τα καλύτερα δυνατά.
Αυτά από εμένα. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Θα ήθελες να δώσεις ένα μήνυμα στους οπαδούς σας που διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη;
Ανυπομονούμε να παίξουμε στην Ελλάδα το συντομότερο δυνατόν επειδή δεν έχουμε έρθει ποτέ με τη νέα σύνθεση και θα ήταν υπέροχο να το κάνουμε. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους είναι ακόμα ενεργοί και στηρίζουν τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες και συγκροτήματα σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας είτε αγοράζοντας δίσκους, είτε merch, είτε εισιτήρια για συναυλίες που δεν ξέρουν πότε και αν θα πραγματοποιηθούν. Είναι ένα δυνατό σημάδι για όλους εμάς, να βλέπουμε ότι ο κόσμος μας ακολουθεί ακόμα. Χωρίς τους οπαδούς δε θα είχε νόημα να κάνουμε τίποτα.
Νίκος Σιγλίδης
Απομαγνητοφώνηση: Χριστίνα Γιαννούλη
Official Site
Facebook
Bandcamp
Instagram
Spotify
Band Members
Thomas Caser – Τύμπανα
Clémentine Delauney – Φωνητικά
Herbert Glos – Μπάσο
Christian Douscha – Κιθάρες
Michele Guaitoli – Φωνητικά
Discography
Eternal Endless Infinity, 2002
Cast Away, 2004
Trinity, 2007
Delta, 2011
Ethera, 2013
The Deep & The Dark, 2018
The Deep & The Dark Live @ Symphonic Metal Nights, 2019
Wanderers, 2019
A Symphonic Journey To Remember, 2020
