Οι Hideaway είναι μια hard rock μπάντα που εδρεύει στην Αθήνα και πρόσφατα σχετικά κυκλοφόρησαν τον ομώνυμο δίσκο τους, για τον οποίο το ιδρυτικό μέλος και κιθαρίστας, Ντίνος Γεωργίου, έρχεται να μας πει λίγα λόγια.
Καλησπέρα και θερμά συγχαρητήρια για την κυκλοφορία του ομώνυμου δίσκου σας. Θα ήθελα να μου πείτε πως ξεκίνησε η μπάντα και πως κατέληξε εδώ, δέκα χρόνια μετά την ίδρυση της.
Γεια σου Νίκο! Λοιπόν η μπάντα ξεκίνησε το 2010 από τον Ντίνο Γεωργίου και το Πέτρο Παπαδημάτο στα πλήκτρα. Στην συνέχεια ο Χάρης Γεωργίου ήρθε να καλύψει την θέση του drummer. Κατά την διάρκεια αυτών των ετών υπήρξαν πάρα πολλές αλλαγές για να φτάσουμε σήμερα στο τελικό line-up με τον Δημήτρη Παλούδη (δεύτερη κιθάρα) και τον Τζόνυ Κοντό στο μπάσο. Το 2017 μπήκαμε στο studio για να δώσουμε την τελική μορφή στα κομμάτια και έναν χρόνο αργότερα υπογράψαμε με την Δανέζικη Lions Pride Music. Εν τω μεταξύ κάναμε κάποια live για να συστηθούμε στο Αθηναϊκό κοινό, και μας δόθηκε η ευκαιρία να ανοίξουμε για κάποια γνωστά ονόματα της Hard/Aor σκηνής όπως ο Paul Laine, οι Newmann και ο δικός μας γνωστός και μη εξαιρετέος George Gakis.
Στην περιγραφή σας λέτε πως το να βρείτε τραγουδιστή σας ταλαιπώρησε, για αυτό πήρατε την απόφαση να πάρετε session τραγουδιστή;
Η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι μια πικρή ιστορία (γέλια). Όπως ξέρεις Νίκο, στην χώρα μας το είδος που παίζουμε δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι και το πιο δημοφιλές ανάμεσα στους metal οπαδούς. Πόσο μάλλον μια μπάντα να αναζητά φωνή με δυνατότητες αλλά και με hard rock & AOR καταβολές… Την έκατσε την βάρκα (γέλια). Εδώ δεν βρίσκεις στα άλλα όργανα μουσικούς που να ακούνε και να θέλουν να παίξουν αυτό το είδος… Αφού λοιπόν και εδώ ακολουθήθηκε η γνωστή διαδικασία αλλαγής τραγουδιστών αλλά και τραγουδιστριών καταλήξαμε ότι αν θέλαμε να κυκλοφορήσει το υλικό και να αποδοθεί έτσι όπως του αξίζει θα έπρεπε να κινηθούμε προς την κατεύθυνση κάποιου session τραγουδιστή με καλή φωνή αλλά και εμπειρία. Έτσι συνεργαστήκαμε με τον Μάνο Φάτση (Odyssey Desperado, ex- Dark Nova) και νομίζω πως πράξαμε σωστά γιατί ο Μάνος απέδωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το υλικό αλλά και μας βοήθησε συνθετικά.
Ποιες ήταν οι επιρροές που σας οδήγησαν να παίζετε αυτήν την μουσική;
Λίγο πολύ όλα τα παιδιά στην μπάντα έχουμε τις ίδιες μουσικές καταβολές και ακούσματα. Οπωσδήποτε όλοι μεγαλώσαμε με κλασικό metal ’80s – ’90s αλλά είμαστε και οπαδοί του AOR, έτσι θέλαμε στο album να παντρέψουμε αυτά τα στοιχεία κάτι που νομίζω ότι καταφέραμε. Το album νομίζω πως έχει την ποικιλία και την ποιότητα για να ικανοποιήσει τον οπαδό του μελωδικού ροκ αλλά και αυτόν του τυπικού κλασικού Heavy.
Πως σας φαίνεται η ελληνική hard rock σκηνή και το κοινό της;
Νομίζω ότι η άνοδος τελευταία, κυρίως στην Ευρώπη, του μελωδικού hard’n’heavy αναζωπύρωσε και στην χώρα μας το ενδιαφέρον γι αυτήν την μουσική, και έτσι θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια ανάλογη κίνηση με αξιόλογες Ελληνικές μπάντες, που προσπαθούν να αναβιώσουν την θρυλική εκείνη περίοδο που το μελωδικό hard rock κυριαρχούσε στον κόσμο. Φυσικά είμαστε μικρή χώρα, και το metal με όλα τα τελευταία “παρακλάδια” του έχει το μεγαλύτερο μέρος της πίτας. Σ’ αυτό για μένα είναι υπεύθυνα και κάποια έντυπα και μουσικοί παραγωγοί, που κατά την γνώμη, μου αγνόησαν στο παρελθόν και συνεχίζουν να αγνοούν ένα ολόκληρο μουσικό ιδίωμα όπως αυτό του μελωδικού hard rock, που σε όλον τον Πλανήτη έχει αμέτρητους οπαδούς αλλά εδώ για κάποιον λόγο το σνομπάρουμε. Δεν μπορεί οι Foreigner να παίζουν στην Τσεχία και να κάνουν sold out με 15.000 κόσμο! Μιλάμε για χώρα που έχει σχεδόν τον ίδιο πληθυσμό με εμάς Νίκο… Κάτι φταίει… και δεν είναι μόνο τα μπουζούκια (γέλια).
Το album ήταν πολύ καλοδουλεμένο σαν πρώτη σας δουλειά. Εσείς είστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα;
Χαίρομαι που θεωρείς το album καλοδουλεμένο! Η αλήθεια είναι ότι τα κομμάτια δουλεύτηκαν αρκετά και είμαστε ικανοποιημένοι σ ένα μεγάλο ποσοστό με το τελικό αποτέλεσμα. Φυσικά ένας μουσικός ποτέ δεν θα είναι ευχαριστημένος και πάντα θα βρίσκει κάτι να διορθώσει γιατί έχει το ανικανοποίητο του μικρού παιδιού (γέλια). Όσον αφορά το επίπεδο της παραγωγής κινηθήκαμε ανάλογα με το budget που διέθετε η μπάντα, μιας και όπως ξέρεις Νίκο, οι εποχές που οι εταιρείες πλήρωναν studio και συμμετείχαν οικονομικά στο τελικό αποτέλεσμα, πέρασαν δυστυχώς ανεπιστρεπτί για νεοσύστατες και άγνωστες μπάντες. Και εδώ πάλι θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερα κάποια πράγματα, αλλά και πάλι νομίζω ότι πήραμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Κάπου εδώ θα πρέπει να δώσω τα εύσημα και να αναφέρω τον παραγωγό μας, Νίκο Ιωσηφίδη, που συνέβαλε τα μέγιστα για αυτό που έφτασε στα αυτιά του κόσμου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Θα υπάρξουν συναυλίες προώθησης του album;
Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να υποστηρίξουμε το album με κάποια live γιατί ο τραγουδιστής Μάνος Φάτσης έχει μετακομίσει εδώ και λίγα χρόνια μόνιμα στην Γερμανία. Αυτό η αλήθεια είναι, πως μας στοίχισε κάπως. Βέβαια το ρίσκο το γνωρίζαμε εξ’ αρχής αλλά προτιμήσαμε να βγάλουμε το album γιατί τελικά η κυκλοφορία είναι αυτή που μένει πάντα. Αυτή την στιγμή η μπάντα είναι σε διαδικασία audition για την νέα φωνή των Hideaway, και σύντομα θα υπάρξουν κάποια νέα σχετικά μ αυτό.
Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που θέλουν να φτιάξουν hard rock μπάντα;
Δύο πράγματα μόνο. Υπομονή και επιμονή μέχρις εσχάτων που λένε. Το πιο δύσκολο πράγμα σήμερα είναι να φορμαριστεί μια μπάντα. Θέλει αφοσίωση, πίστη πάνω απ όλα σ αυτό που κάνεις, και το κυριότερο, όραμα! Χωρίς αυτό είναι πιθανόν να χαθείς, καθώς οι δυσκολίες και οι απογοητεύσεις είναι δεδομένες Νίκο. Αν προσθέσεις και ότι σαν χώρα βρισκόμαστε 10 χρόνια σε μνημόνια και οικονομική μιζέρια καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο γίνεται το όλο εγχείρημα. Όχι πως παλιά είχαμε την πολυτέλεια που είχαν οι μπάντες στην Αμερική που όταν υπέγραφαν συμβόλαιο έπαιρναν και καμιά 50.000$ για studio και τα συναφή, αλλά τώρα είναι ακόμη χειρότερα. Ότι heavy metal & hard rock δουλειά βγήκε σ αυτήν την χώρα για μένα είναι αξιέπαινη, και αποτελεί ένα μεγάλο κερδισμένο στοίχημα απ την πλευρά των μουσικών και των συντελεστών.
Δεδομένου ότι εκπροσωπείτε έναν παλαιότερο ήχο, θα ήθελα να μου πείτε μπάντες του σήμερα που εκτιμάτε από τα διάφορα είδη της μουσικής.
Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια οι Σκανδιναβοί, και λόγω της μουσικής τους παιδείας, έχουν σηκώσει ψηλά την σημαία του μελωδικού hard rock και φυσικά όλους εμάς που αγαπάμε αλλά και παίζουμε αυτό το είδος! Μπάντες όπως οι H.E.A.T, οι Eclipse, οι The Night Flight Orchestra, οι Dynazty, οι Crazy Lixx, οι Battle Beast, οι Work of Art, ο τεράστιος για μένα Jorn Lande, πιο παλιός βέβαια αυτός, έχουν δώσει μια δυνατή κλωτσιά στο ιδίωμα (γέλια), όπως και απ την άλλη πλευρά του Ατλαντικού μπάντες όπως οι Defiants του Paul Laine (Φωνάρα και τρομερό παιδί..!) οι Hardline, ο Joey Lynn Turner με τους Sunstorm, αλλά και κάποια γνωστά ονόματα του παρελθόντος που έκαναν κάποια δυνατά come back μετά από τόσα χρόνια όπως οι Angel και ο Robert Tepper και ο Zachary Stevens με τους Archon Angel έχουν δώσει μεγάλη ώθηση. Και φυσικά μπαντάρες όπως Winger, Pretty Maids και Magnum εξακολουθούν να βγάζουν δυνατά album.
Αυτά από εμένα, ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε σε αυτές τις ερωτήσεις. Ο τελευταίος λόγος ανήκει σε εσάς.
Εμείς σε ευχαριστούμε Νίκο για το ενδιαφέρον, και για την ευκαιρία που μας έδωσες να μιλήσουμε για το ντεμπούτο των Hideaway και εύχομαι να τα ξαναπούμε δοθείσης ευκαιρίας.
Νίκος Καρβουνόπουλος
https://www.facebook.com/HideawayGR/
Band Members
Μάνος Φατσής – Φωνητικά (Session)
Ντίνος Γεωργίου – Κιθάρες
Δημήτρης Παλούδης – Κιθάρες
Πέτρος Παπαδημάτος – Πλήκτρα
Johnie Κοντός – Μπάσο
Χάρης Γεωργίου – Τύμπανα
Discography
Hideaway, 2019
