Οι Ιταλοί Invisible Horizon πρόσφατα κυκλοφόρησαν το πρώτο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ, “Deafcon:One” στο οποίο καταφέρνουν να συνδιάσουν το κλασικό heavy metal με τις σύγχρονες επιρροές τους σε κάτι το οποίο, όπως οι ίδιοι αποκαλούν, «φρέσκο» metal. Για όλα τα παραπάνω, απαντάει ο βασικός «πυρήνας» της μπάντας, Alessandro Cultrera, Davide Avetta και Paolo Carrone.
Καλώς ήρθατε. Μπορείτε να μας δώσετε μία γρήγορη αναδρομή στην ιστορία της μπάντας;
Alessandro Cultrera: Γεια, μεγάλη μας χαρά να είμαστε καλεσμένοι στο webzine. Η μπάντα σχηματίστηκε το 2016 από τους τρεις μας, εμένα, τον Alessandro, τον Davede και τον Paolo δηλαδή. Είχαμε ήδη μια εμπειρία τόσο από στούντιο όσο και από ζωντανές εμφανίσεις και ήμασταν ήδη αρκετά χρόνια φίλοι. Ξεκινήσαμε να γράφουμε μουσική απευθείας, καθώς ο καθένας μας ήδη είχε κάποιο υλικό που περίμεναν να αναπτυχθούν. Το βάλαμε όλο μαζί κάτω και ξεκινήσαμε να έχουμε σιγά σιγά τα πρώτα μας κομμάτια. Οι ουσιαστικές βελτιώσεις ήρθαν όταν στήσαμε το δικό μας προσωπικό στούντιο όπου πλέον μπορούσαμε να επικεντρωθούμε στο να δημιουργήσουμε το δικό μας στυλ. Βασικά, είχαμε κάποιες δυσκολίες στο να ολοκληρώσουμε το line-up, αλλά από την στιγμή που το σχήμα δούλευε με εμάς τους τρεις, συνεχίσαμε να κάνουμε αυτό που κάναμε χωρίς να χάσουμε άλλο χρόνο, δουλεύοντας στον δίσκο με αποτέλεσμα την κυκλοφορία του “Deafcon:One”.
Από όσο γνωρίζω, τα κομμάτια ήταν έτοιμα από το 2018. Που έγιναν οι ηχογραφήσεις και πόσο κράτησε η διαδικασία;
Davide Avetta: Η όλη διαδικασία κράτησε σχεδόν ένα χρόνο. Όταν τελείωσε η προ-παραγωγή, καταφέραμε να βρούμε έναν τραγουδιστή και έναν drummer που ταίριαξαν στον χαρακτήρα της μπάντας, οπότε αυτό πήρε λίγο χρόνο. Βρήκαμε δύο καταπληκτικούς μουσικούς, τον Marcello Vieira και τον Marco Binda αντίστοιχα. Από την στιγμή που δεν μένουν κοντά σε εμάς, ο Marcello είναι από την Πορτογαλία και ο Marco μένει μακριά από το στούντιο, η όλη διαδικασία κράτησε έως ότου έφτασε στο επιθυμητό επίπεδο και από την στιγμή που είμαστε παραγωγοί των εαυτών μας, δεν βιαστήκαμε. Η κύρια προτεραιότητα ήταν και είναι πάντα, το να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με τα μέσα που διαθέτουμε. Τα τύμπανα γράφτηκαν στα MidiMusic στο Τορίνο, η φωνή στην Πορτογαλία και όλα τα άλλα, οι κιθάρες, το μπάσο, τα δεύτερα φωνητικά και τα πλήκτρα στο στούντιο μας στο Τορίνο.
Είχατε περισσότερα κομμάτια έτοιμα από αυτά που υπάρχουν στον δίσκο, σωστά; Υπάρχει περίπτωση να τα αξιοποιήσετε στο μέλλον ή κατέληξαν οριστικά στα σκουπίδια;
Alessandro Cultrera: Υπήρχαν κάποια κομμάτια που ήταν σχεδόν τελειωμένα, αλλά νιώσαμε πως χρειαζόντουσαν περισσότερη ανάπτυξη και γυάλισμα, οπότε αποφασίσαμε να τα αφήσουμε εκτός. Σίγουρα θα θέλαμε να τα χρησιμοποιήσουμε μελλοντικά, απλά θα πρέπει να τα φρεσκάρουμε λίγο. Όπως καταλαβαίνεις, το κάθε κομμάτι έχει την δική του ιστορία, κάποια κομμάτια σου αρέσουν απευθείας και ταιριάζουν το ύφος που ήθελες από την αρχή. Κάποια άλλα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να πάρουν την μορφή που είχες κατά νου για αυτά.
Στο ντεμπούτο σας, ο τραγουδιστής ήταν καλεσμένος. Πως δουλέψατε με τον Marcello Vieira; Πλέον έχετε κάποιο μόνιμο τραγουδιστή ή εξακολουθείτε και ψάχνετε για κάποιον και συνεχίζετε σαν τρίο;
Paolo Carrone: Με τον Marcello ανταλλάζαμε αρχεία. Όλες οι φωνητικές μελωδίες γράφτηκαν από εμάς, οπότε μαζί με τον Alessandro τραγουδήσαμε τις αρχικές εκδόσεις και τις στείλαμε στον Marcello. Αυτός τις ηχογράφησε και μας τις έστειλε πίσω. Ήταν διασκεδαστικό, ο Marcello είναι σπουδαίο άτομο πέρα από ταλαντούχος τραγουδιστής. Πολλές από τις τελικές αποχρώσεις βέβαια προήλθαν από τον Marcello κάτι που ήταν σπουδαίο συν, παρόλη την απομακρυσμένη συνεργασία. Το να σταθεροποιήσουμε το line-up είναι ακόμα μέσα στα πλάνα μας, οπότε το δουλεύουμε και αυτό. Στο μεταξύ, νιώθουμε άνετα και σαν τρίο.
Η μπάντα δηλώνεται σαν «φρέσκο» metal. Μπορείτε να το κάνετε λίγο πιο ξεκάθαρο αυτό;
Davide Avetta: Ναι, όντως αυτό είναι που αντιλαμβάνεται κάποιος από τον δίσκο… (γέλια). Κοίτα, αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν φρέσκο είναι κάτι το οποίο δεν προσποιείται πως είναι κάτι καινούργιο ή πρωτότυπο, συνδυασμός ή μίξη διαφόρων στυλ αλλά αντιθέτως κάτι οργανικό. Δεν διαφοροποιήσαμε κάποιο μουσικό κανόνα, αναμείξαμε, κάτι που είναι πρόκληση και παράλληλα σε εμπνέει. Ψάξαμε για περισσότερο χώρο στο βάθος της μουσικής που αγαπάμε. Αυτό απαιτεί πολύ ψάξιμο καθώς πρέπει να γνωρίζεις πολύ καλά τι έκαναν οι προηγούμενοι και το πως. Το αποτέλεσμα είναι κάτι που στα αυτιά μας ηχεί φρέσκο οπότε το είπαμε έτσι.
Ο δικός μου προσδιορισμός ως προς την μουσική σας είναι οι Annihilator της περιόδου του “Set The World On Fire” μαζί με euro power. Αλλά υποθέτω πως αυτό είναι απλά ένας ακόμα προσδιορισμός. Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Paolo Carrone: Όλοι μας μεγαλώσαμε ακούγοντας μουσική. Από blues, σε rock του ‘70 και από εκεί σε punk σαν έφηβοι επιλέξαμε το heavy metal. Ξεκινήσαμε με τα κλασικά και στην πορεία πήγαμε προς ευρωπαϊκές μπάντες όπως οι Helloween, Gamma Ray, Rage, Running Wild, Accept, Kreator, Blind Guardian και πάει λέγοντας. Ταυτόχρονα όλοι μας λατρεύαμε να παίζουμε κομμάτια των παραπάνω. Η μελωδία μαζί με τα βαριά riffs και τις γνωστές αρμονίες της ευρωπαϊκής σκηνής πραγματικά μας αιχμαλώτισαν. Όταν διευρύναμε τους ορίζοντες μας, εκτιμήσαμε και άλλα στυλ και μπάντες όπως οι Symphony X, Carcass, Children Of Bodom, Death μεταξύ άλλων. Υπάρχει ένα εντελώς ξεχωριστό κεφάλαιο για τους Strapping Young Lad οι οποίοι υπάρχουν στο μουσικό υπόβαθρο όλων μας. Όταν γνωριστήκαμε ανακαλύψαμε πως μας αρέσουν για τους ίδιους ακριβώς λόγους, από την διάθεση που δημιουργούν μέχρι το μέγεθος της προσοχής στις λεπτομέρειες και τα στρώματα που χαρακτηρίζουν την δουλειά τους. Τρομερή πηγή έμπνευσης.
Ποιος είναι υπεύθυνος για τα κομμάτια του δίσκου; Είναι συλλογική προσπάθεια η σύνθεση;
Alessandro Cultrera: Πάντα γράφουμε μαζί. Και την μουσική και τους στίχους. Από την στιγμή που έχουμε τον δικό μας δημιουργικό χώρο, μας παίρνει να κάτσουμε εκεί, να πιούμε μία μπύρα και να εξετάσουμε κάθε νότα και λέξη που μας έρχεται. Πάντα έτσι ήταν και ο μόνος κανόνας είναι πως όλα θα πρέπει να ικανοποιούν τον καθένα από εμάς. Αν κάποιον δεν τον πείθει κάτι, πρέπει να βρούμε κάτι ακόμα καλύτερο. Αυτό βγάζει το καλύτερο από όλους μας καθώς αποτελεί μόνιμη πρόκληση και η τελευταία εκδοχή είναι πάντα ομόφωνα αποδεκτή.
Για το mastering δουλέψατε με τα Finnvox Studio. Προσωπικά νομίζω πως δώσατε μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες στην δουλειά σας. Πόσο σημαντικό ήταν στο ντεμπούτο δίσκο σας το να δώσετε προσοχή σε αυτά τα θέματα;
Paolo Carrone: Πολύ σημαντικό. Βασικά, αναθέσαμε στα Finnvox και την μίξη και περάσαμε πολύ καλά δουλεύοντας με τον Aki Sihvonen και τον Mika Jussila. Από την στιγμή που τα τελικά στάδια της παραγωγής δεν είναι δικιά μας δουλειά και θέλαμε να έχουμε ένα επαγγελματικού επιπέδου άλμπουμ για κυκλοφορία, στοχεύσαμε στην κορυφή. Αν δεν δίναμε προσοχή στις λεπτομέρειες θα είχαμε απλά ένα καλό demo CD. Αντί αυτού έχουμε ένα πραγματικό άλμπουμ. Αναλογιζόμενοι πως η μουσική μας χρειάζεται να διαχειριστούμε πολλές στρώσεις και ιδιαίτερες διευθετήσεις μουσικά ήταν απολύτως επιτακτικό το να έχουμε πεντακάθαρη παραγωγή. Από εκεί και μετά, έρχεται στο τι αρέσει στον καθένα, οπότε όσο πιο λεπτομερές και γυαλισμένο, τόσο περισσότερο χαρούμενοι είμαστε και εμείς.
Από το εναρκτήριο κομμάτι γίνεται ξεκάθαρο πως έχετε αίσθηση του χιούμορ. Αυτό ήταν κάτι που θέλατε να περάσετε και στην μουσική σας; Μπορείτε να μας πείτε μερικά πράγματα για το στιχουργικό κομμάτι;
Davide Avetta: “Chi non ride non è serio!”, που σημαίνει “Αυτός που δεν γελά, δεν είναι σοβαρός”. Είναι μια δήλωση που έκανε ο σπουδαίος Ugo Tognazzi σε μία Ιταλική cult ταινία, την “Amici Miei” του Mario Monicelli. Τo χιούμορ είναι κυρίαρχο και μας αρέσει να αστειευόμαστε με τα πάντα, για να τα πάρουμε στα σοβαρά (γέλιο). Από απλά λογοπαίγνια μέχρι ευαίσθητα θέματα. Αυτό είναι κάτι που θέλουμε να περάσουμε προς τα έξω, οπότε ακόμα και το βιβλιαράκι του δίσκου είναι γεμάτο ειρωνεία, κρυμμένα πράγματα και άλλα που σε κάνουν να χαζογελάς. Για του λόγου το αληθές, η ειρωνεία μπορεί να θεωρηθεί σαν το κύριο νήμα. Αν βρούμε κάποιο ενδιαφέρον θέμα, προσπαθούμε να δουλέψουμε γύρω από αυτό. Για παράδειγμα, το “The Honest Revenge Of The Freaks” είναι βασισμένο σε έναν Αφρικανικό μύθο στον οποίο αφρικανοί αλμπίνο γινόταν αντικείμενο κυνηγιού με σκοπό να δοθούν σαν τροφή στον θεό του ηφαιστείου προκειμένου να εξευμενιστεί και να μην εκραγεί. Πάντα μέσα από τα μάτια των θυμάτων και αν διαβάσεις και λίγο «ενδιάμεσα από τις γραμμές» βρίσκεις και μία δεύτερη εκδοχή όσον αφορά την σύγχρονη εποχή κατά κάποιο τρόπο.
Κάποια από τα κομμάτια υπάρχουν ήδη στο YouTube. Σκοπεύετε να γυρίσετε και κάποιο video;
Alessandro Cultrera: Τα κομμάτια είναι ήδη διαθέσιμα σε μεγάλες υπηρεσίες streaming και στο YouTube παρότι δεν έχουμε κάποιο επίσημο κανάλι ακόμα, προς το παρόν. Υπάρχουν επίσης κάποιες κόπιες σε φυσική μορφή διαθέσιμες που μπορείτε να τις προμηθευτείτε απευθείας από εμάς στέλνοντας μας ένα μήνυμα. Η έκδοση του CD έχει και όμορφο βιβλιαράκι. Το επίσημο video για το “The Honest Revenge Of The Freaks” κυκλοφορεί ήδη. Θέλαμε να κάνουμε κάτι ανάλαφρο, αστείο και φρέσκο οπότε αποφασίσαμε να πορευτούμε με τα κουτάκια και τα μπουκάλια μπύρας σε μία υποτιθέμενη προσομοίωση συναυλίας. Υπάρχει ακόμα ένα video για το “White Devils (The Honest Creation Of The Freaks)” όπου δείχνει την εξέλιξη του single από την πρώτη demo εκδοχή στο τελικό αποτέλεσμα, ρίξτε του μια ματιά.
Σκοπεύετε να παρουσιάσετε τα κομμάτια σας ζωντανά όταν η πανδημία καταλαγιάσει;
Davide Avetta: Ναι φυσικά. Εξαρτάται βέβαια και από τις συνθήκες όσον αφορά διάφορους τομείς όπως τα, μαγαζιά ή κάποιο φεστιβάλ, αν όλα πάνε καλά θα κάνουμε ζωντανές εμφανίσεις και πιθανόν και με το ίδιο line-up που είχαμε στον δίσκο. Ανυπομονούμε να παίξουμε αυτό το υλικό ζωντανά.
Ποια είναι τα άμεσα σχέδια της μπάντας για το μέλλον;
Paolo Carrone: Προς το παρόν «γεμίζουμε τις μπαταρίες» μας κάνοντας άλλα πράγματα, διαφορετικά από την μουσική ως επί το πλείστον. Αυτό πιο πολύ για να πάρουμε μια κάποια απόσταση από την μουσική που βάλαμε στον δίσκο και για να μπούμε σε άλλη διάθεση. Πρέπει να βρούμε καινούργια ενδιαφέροντα πράγματα να πούμε στον νέο δίσκο και να τα χτίσουμε από την αρχή σε μια καινούργια ενσάρκωση, να αλλάξουμε το χρώμα στους τοίχους, τα έπιπλα και την διαρρύθμιση μέσα μας για να δημιουργήσουμε μια φρέσκια οπτική προκειμένου να γράψουμε καινούργια μουσική, φτιάχνοντας και τα κομμάτια που έμειναν εκτός άλμπουμ. Τώρα που κυκλοφόρησε ο δίσκος θα ψάξουμε να βρούμε και κάποιον ο οποίος να ενδιαφέρεται να αναλάβει παραγωγός μαζί με εμάς, προκειμένου να κάνουμε ακόμα πιο επαγγελματική δουλειά στον επόμενο δίσκο.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Μπορείτε να κλείσετε αυτή την συνέντευξη με ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.
Paolo Carrone: Ακούστε το “Deafcon:One”, θα σας ενθουσιάσει και πείτε μας την γνώμη σας αν θέλετε. Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το φοβερό webzine και να ακούτε Invisible Horizon.
Συνέντευξη: Μιχάλης Νταλάκος
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μάρης
Facebook
Instagram
Youtube
Spotify
Band Members
Marcello Vieira – Φωνητικά
Paolo Carrone – Κιθάρες, Φωνητικά
Alessandro Cultrera – Κιθάρες, Φωνητικά
Davide Avetta – Μπάσο, Φωνητικά
Marco Binda – Τύμπανα
Discography
Deafcon:One, 2020
