Συνεντεύξεις

Fang

Οι γερόλυκοι του punk Fang βρίσκονται στην ενεργό δράση από το 1980. Παρότι το “American Nightmare” ηχογραφήθηκε το 1998, κυκλοφόρησε από την Die Laughing Records φέτος. Μιλήσαμε με τον frontman του συγκροτήματος Shammytown για να μάθουμε περισσότερα για αυτήν την κυκλοφορία, αλλά και για τον επόμενό τους δίσκο.

Συγχαρητήρια για το άλμπουμ. Μου άρεσε πολύ ο punk ήχος του. Μπορείς να μας πείς λίγα πράγματα για τη δημιουργία του;

Το “American Nightmare” ήταν ο πρώτος δίσκος που ηχογραφήσαμε με τους Fang μετά την αποφυλάκισή μου. Ο παλιός μου φίλος, Josh Levine, που παίζει αυτή τη στιγμή μπάσο στους Middle Aged Queers, με έπεισε να ενώσω ξανά τους Fang όταν βγήκα. Δεν είχα προγραμματίσει να παίξω μουσική ξανά, αλλά όταν ξεκινήσαμε θυμήθηκα πως είναι punk rock, το ηλεκτρικό ρεύμα, το ακατέργαστο συναίσθημα, η καθαρτική φύση της μουσικής και δεν μπορούσα να σταματήσω! Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε τραγούδια, πήρα τους στίχους που είχα γράψει ενώ ήμουν στην κρατική φυλακή του San Quentin και του Soledad. Πολλά από τα τραγούδια που έγραψα είναι μια ματιά στην κόλαση που είναι το σύστημα φυλακών της Καλιφόρνια. Είναι ένας βάναυσος, βίαιος κόσμος γεμάτος αποθαρρυμένους ανθρώπους, τόσο τροφίμους όσο και φρουρούς. Όμως, όπως και στους περισσότερους δίσκους των Fang, υπάρχουν επίσης σαρκαστικά και κυνικά τραγούδια που αποτελούν μέρος της φύσης μου.

Βρίσκεστε στη σκηνή για αρκετά χρόνια. Μπορείτε να μας πείτε πώς πήρατε την απόφαση να κυκλοφορήσει το “American Nightmare” τώρα; Ποιο ήταν το κίνητρο πίσω από αυτό;

Ο Josh κυκλοφόρησε αρχικά το “American Nightmare” με την Wingnut Records το 1998. Είχε δημιουργήσει ένα καταπληκτικό πακέτο με έργα τέχνης του διάσημου καλλιτέχνη Joe Coleman. Ο δίσκος έγινε sold-out, όπως κάνουν οι περισσότεροι παλιοί punk rock δίσκοι, οπότε όταν οι Fang υπέγραψαν με τη Die Laughing Records πριν από μερικά χρόνια. Ένα από τα πράγματα που θέλαμε να κάνουμε ήταν να κυκλοφορήσουμε όλα τα παλιά άλμπουμ ψηφιακά, ώστε να είναι διαθέσιμα για ακρόαση σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Το “American Nightmare” ήταν ανέκαθεν ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους των Fang, οπότε είναι το πρώτο που κυκλοφόρησε ξανά.

Βρήκα τους τίτλους των τραγουδιών σας πολύ ενδιαφέροντες και με αίσθηση του χιούμορ επίσης. Για παράδειγμα, το “Eat A Vegan” είναι ένας πολύ ελκυστικός τίτλος. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για τους στίχους σας γενικά;

Γράφω για ό, τι είναι σημαντικό για μένα εκείνη την εποχή, αλλά γενικά με τη σοβαρότητα ορισμένων από τα τραγούδια υπάρχει μια ελαφρότητα. Πρέπει να είμαι σε θέση να γελάω πρώτα με τον εαυτό μου και μετά με τον κόσμο γύρω μου, ώστε να μην βυθιστώ στην κατάθλιψη. Το punk rock, για μένα, ήταν ένας τρόπος για να ξεφύγω, να προσπαθήσω να βγάλω νόημα και να προσπαθήσω να αλλάξω τον κόσμο. Αν δεν είχα βρει το punk rock όταν το έκανα, θα ήμουν σίγουρα νεκρός. Αλλά πρέπει επίσης να θυμάμαι να μην παίρνω τον εαυτό μου πολύ σοβαρά. Δεν κατάλαβα ποτέ τους φυσιολογικούς ανθρώπους και σε αυτό το σημείο που βρίσκομαι δεν θα το κάνω, αλλά οι άνθρωποι με τους οποίους συνδέομαι καταλαβαίνουν τη σοβαρότητα και καταλαβαίνουν και χρειάζονται το χιούμορ.

Είστε punk συγκρότημα. Πρέπει να το ρωτήσω αυτό. Θεωρείτε τον εαυτό σας μια μπάντα με πολιτική εστίαση; Τυχόν σκέψεις που θα θέλατε να μοιραστείτε σχετικά με το τι συνέβη πρόσφατα στο Καπιτώλιο;

Σίγουρα o τελευταίος μας δίσκος “Rise Up!” που κυκλοφόρησε μέσω της Die Laughing Records ήταν ο πιο πολιτικός δίσκος που έχουμε κάνει ποτέ. Το επόμενο άλμπουμ που φτιάχνουμε τώρα είναι σίγουρα μια έκκληση στα όπλα. Μπορείτε να δείτε το νεότερο μας βίντεο “Minneapolis”, σχετικά με τη δολοφονία του George Floyd από τους μπάτσους της Μινεάπολης, στο YouTube. Έτσι, θα πάρετε και μια αίσθηση για το πώς θα είναι ο νέος δίσκος. Η Αμερική ιδρύθηκε σε ιδέες ιμπεριαλισμού και αποικισμού. Ο συστηματικός ρατσισμός και ο σεξισμός που κυριαρχούν στη χώρα είναι αηδιαστικά και αυτό που συνέβη στην πρωτεύουσα και αυτό που θα συνέβαινε σε εκείνους που εμπλέκονται, είναι απλώς μια άλλη εμφάνιση της λευκής υπεροχής που η κυβέρνηση συνεχίζει να αρνείται. Οποιοσδήποτε στην Αμερική πρέπει να το χρησιμοποιεί για να πολεμήσει το σύστημα.

Έχω αναγνωρίσει κάποιες εξαιρετικές punk επιρροές σε όλο τον ήχο σας. Ποιες είναι οι κύριες μουσικές επιρροές σας από αυτήν τη σκηνή ή τη μουσική γενικότερα; Ακούτε και διαφορετικά είδη μουσικής; Τι σας κάνει να γράφετε ένα τραγούδι;

Ακούω κάθε είδους μουσική. Το punk rock είναι η πρώτη μου αγάπη και συνεχίζω να ακούω νέες και παλιές μπάντες, από τους Motörhead και τους Damned έως τους Svetlanas και Criminal Damage, αλλά είναι επίσης σημαντικό για μένα να ακούω νέα και διαφορετικά είδη. Τον τελευταίο καιρό ακούω κάποιες φανταστικές μεξικάνικες rap μπάντες όπως τους La Santa Grifa ή τον Πουερτορικανό καλλιτέχνη Bad Bunny. Είμαι επίσης οπαδός του rapper Big Freedia και ακούω και κλασσικά πράγματα, blues και Billie Holiday. Αλλά, τι με κάνει να γράφω ένα τραγούδι; Έχει ειπωθεί πριν καλύτερα απ’ ότι θα το πω εγώ: Πρέπει να φτιάξω μουσική, είναι ένα μέρος του ποιος είμαι. Τα τραγούδια που γράφω είναι απλώς μια αντανάκλαση αυτού που βλέπω να συμβαίνει στον κόσμο ή μια αντανάκλαση του εσωτερικού αγώνα ή μια προσπάθεια να ξεφύγουμε για μια στιγμή.

Ο ήχος σας είναι ωμός με καλό τρόπο και θα ήθελα να πιστεύω ότι είστε κυρίως οπαδοί του φυσικού μουσικού προϊόντος όπως CD, βινύλια και κασέτες. Τι πιστεύετε για τον νέο τρόπο ακρόασης μέσω Spotify, streaming κ.λπ.;

Είτε αρέσει στον κόσμο είτε όχι, είναι εδώ για να μείνει. Παίζω μουσική για σαράντα χρόνια και έχω δει τα πράγματα να αλλάζουν πολύ. Αγαπώ ακόμα το βινύλιο και το αναλογικό και πάντα θα το κάνω, αλλά γνωρίζω επίσης ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να ακούσουμε τι λένε και κάνουν οι νέοι. Ήμουν έφηβος που περιφρόνησε τους ηλικιωμένους επειδή πίστευαν ότι ήξεραν καλύτερα, δεν θέλω να είμαι ο γέρος που πιστεύει ότι ξέρει καλύτερα, θέλω να μάθω από τα παιδιά, έχουν την ενέργεια και τις ιδέες! Αν λοιπόν οι νέοι ακούνε το Spotify τότε και εγώ το ίδιο. Εκτιμώ επίσης την ευκολία του, αλλά γνωρίζω επίσης ότι δεν πληρώνει χρήματα στους μικρούς καλλιτέχνες, ποτέ δεν πληρώθηκα από καμία από τις streaming πλατφόρμες.

Η παραγωγή ακούγεται πολύ αναλογική. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για τη διαδικασία ηχογράφησης;

Ηχογραφήσαμε σε ένα πραγματικά φοβερό στούντιο στο Σαν Φρανσίσκο που ονομάζεται Toast. Δεν νομίζω να υπάρχει ακόμα. Ήταν μακράν το πιο επαγγελματικό στούντιο που ηχογράφησα ποτέ. Ο δίσκος δημιουργήθηκε από τον Jason Carmer που έκανε μια απίστευτη δουλειά. Πρόσθεσε πραγματικά πολλά στο άλμπουμ.

Τι νομίζετε ότι θα μπορούσε να μας διδάξει ο Covid-19; Ποιες είναι οι σκέψεις σας σχετικά με αυτό και ποιος ο αντίκτυπός του στη μουσική; Θα γράφατε ένα τραγούδι για κάτι τέτοιο;

Δεν είμαι σίγουρος αν θα έγραφα ένα τραγούδι ειδικά για τον Covid-19, αλλά ποιος ξέρει; Ο αντίκτυπός του θα γίνει αισθητός στον νεότερο δίσκο που γράφουμε αυτήν τη στιγμή. Νομίζω ότι ο Covid-19 έχει δείξει στον κόσμο πόσο αδύναμη είναι η κατάστασή μας και πόσο για τ’ ανάθεμα είναι οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Νομίζω ότι το γνωρίζαμε γενικά πως οι κυβερνήσεις είναι άθλιες, αλλά η τωρινή κατάσταση ρίχνει εκ νέου φως στο πόσο ελεεινοί είναι οι υπεύθυνοι και πόσο τρομακτικά φρικτή είναι η ιδέα μιας καπιταλιστικής κοινωνίας η οποία δεν αρμόζει στην ανθρωπότητα.

Πώς είναι τώρα η punk σκηνή στην Καλιφόρνια; Θεωρείτε τον εαυτό σας μέρος αυτής; Κάποια σχέδια για μελλοντικές συναυλίες μετά από την πανδημία; Έχετε παίξει ποτέ στην Ευρώπη;

Η punk σκηνή στην Καλιφόρνια ήταν ακόμα ακμάζουσα πριν από την πανδημία και ελπίζω ότι όταν τελειώσει η πανδημία θα ανθίσει ξανά. Ξέρω ότι μου λείπει απεγνωσμένα η ζωντανή μουσική. Είμαστε σίγουρα ένα μέρος της σκηνής και θα είμαστε πάντα. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να υποστηρίζετε τη σκηνή σας, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να συμμετέχετε σε αυτήν. Πηγαίνετε να δείτε τις νέες μπάντες, υποστηρίξτε τα τοπικά clubs, γίνετε μέρος αυτού του χώρου. Σίγουρα θα παίζουμε και θα περιοδεύουμε μόλις είναι ασφαλές να το κάνουμε. Ήμασταν πάντα μια μπάντα περιοδείας και έχουμε παίξει στην Ευρώπη πολλές φορές, αλλά ποτέ στην Ελλάδα, οπότε όταν είναι εντάξει να το κάνουμε, ελπίζουμε ότι θα μπορούμε να παίξουμε εκεί!

Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας! Θα θέλατε να κλείσετε τη συνέντευξη με ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;

Ευχαριστούμε που ακούσατε το άλμπουμ! Συνεχίστε τη μουσική! Συνεχίστε την καταπολέμηση της αδικίας!

Συνέντευξη: Βασίλης Παπαγεωργακόπουλος
Μετάφραση: Θανάσης Γκότοβος

Facebook
Spotify

Band Members
Shammytown – Φωνητικά
Bill Collins – Κιθάρα
Joe Miller – Μπάσο
Mike Branum – Τύμπανα

Discography
Landshark, 1982
Where The Wild Things Are, 1983
Spun Helga, 1985
A Mi Ga Sfafas, 1986
Pissed Off Buddha, 1988
Here Come The Cops, 2012
Rise Up!, 2017
American Nightmare, 2021

Tatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X