Οι Lord Of The Lost είναι μια genrefluid μπάντα από τη Γερμανία. Τα τελευταία χρόνια έχουν τεράστια επιτυχία, ιδίως μετά το εκπληκτικό τους άλμπουμ “Thornstar”, που τους εξασφάλισε εμφανίσεις μέχρι και στην Ασία. Τώρα επιστρέφουν με το “Judas”, ένα concept άλμπουμ για το Ευαγγέλιο του Ιούδα. Μιλήσαμε με τον κιθαρίστα του συγκροτήματος, Pi Stoffers, για το νέο άλμπουμ, αλλά και εφ’όλης της ύλης.
Καλησπέρα Pi και πολλά συγχαρητήρια για το “Judas”. Είναι ένα φανταστικό έργο τέχνης και κάθε φορά που το ακούω βρίσκω και κάτι καινούργιο. Ποια είναι η ανταπόκριση που έχετε λάβει μέχρι τώρα;
Ευχαριστούμε είμαστε πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα! Η ανταπόκριση, κυρίως από τον τύπο μέχρι τώρα, μπορώ να πω ότι ήταν εξαιρετική. Αυτή τη φορά μου έκανε εντύπωση ότι όλοι έκαναν την έρευνά τους, και για εμάς σαν μπάντα, για τη θεματολογία του άλμπουμ, αλλά και άκουσαν πολύ προσεκτικά όλο το άλμπουμ. Χαίρομαι επίσης που έδωσαν προσοχή στο άλμπουμ και από άποψη παραγωγής, αλλά και ενορχήστρωσης. Γενικά η ανταπόκριση ήταν πολύ αναλυτική και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό. Η ανταπόκριση του Τύπου είναι αρκετά σημαντική, καθώς δεν το διαβάζει μόνο η μπάντα, αλλά και ο κόσμος.
Στα τρία τελευταία σας άλμπουμ παρατηρούμε concepts. Το “Empyrean” ήταν για μετά-αποκαλυπτική κοινωνία και για το πώς χάνεται η ανθρωπιά, το “Thornstar” για τη μυθολογία των Πανγαίων και τώρα το “Judas” είναι για το Ευαγγέλιο του Ιούδα. Πως βρίσκετε αυτές της μοναδικές ιδέες για τα concept άλμπουμ σας;
Χμμμ δεν ξέρω… Εννοώ πως σου έρχονται εσένα ιδέες; (γέλια) Απλά έρχονται κατά κάποιο τρόπο. Δεν μπορείς πάντα να το αιτιολογήσεις. Αυτό το άλμπουμ είναι το αποτέλεσμα πολλών εμπειριών που είχαμε, αλλά η αρχή του άλμπουμ μπορώ να πω ότι ήταν το κομμάτι “Judas” της Lady Gaga. Ο τραγουδιστής μας, ο Chris, λατρεύει την Lady Gaga και σε όλους μας αρέσει πολύ η μουσική της. Ο τίτλος είναι αυτό που μας αιχμαλώτισε, όχι το κομμάτι σαν κομμάτι. Είναι μια πολύ δυνατή έλξη και ένας ακόμα πιο δυνατός χαρακτήρας. Έχει πάρα πολύ σημαντικό νόημα στην ιστορία και στη θρησκεία. Έχεις πολλά πράγματα να χρησιμοποιήσεις όταν γράφεις για ένα τέτοιο θέμα. Κάναμε την έρευνά μας για το θέμα και βρήκαμε ότι η ιστορία είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που ξέρουμε από τη Βίβλο, όπου ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού για 30 αργύρια και ο Ιησούς πέθανε στον σταυρό. Ξέραμε αυτή την ιστορία και θέλαμε να κάνουμε ένα κομμάτι για αυτό. Θα μπορούσαμε να πούμε αυτή την ιστορία και σε ένα μόνο κομμάτι. Αυτά που βρήκαμε όμως σε διάφορα απόκρυφα κείμενα και στο Ευαγγέλιο του Ιούδα όπως προανέφερες, όπου υπάρχουν διάλογοι μεταξύ του Ιησού και του Ιούδα, είναι ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τρόποι να ερμηνεύσεις τη συμπεριφορά ενός ατόμου, και ένα άτομο γενικότερα, αλλά και τις αντιδράσεις των άλλων στη συμπεριφορά του. Αυτό το άλμπουμ δεν είναι μόνο για τον Ιούδα τον προδότη, ή τον Ιούδα τον σωτήρα, όπως τον σκεφτήκαμε. Εξάλλου είναι ο λόγος που ο Ιησούς πέθανε στον σταυρό για να σωθεί όλη η ανθρωπότητα, δημιουργήθηκε ο χριστιανισμός, και όλα μετά ανήκουν στην ιστορία. Υπάρχουν όμως πολλά πράγματα στο ενδιάμεσο. Όλες αυτές οι “γκρι” περιοχές είναι αυτό για το οποίο θέλαμε να μιλήσουμε, και κατ’επέκταση να βάλουμε στις ζωές μας. Για παράδειγμα όλοι έχουμε νιώσει προδοσία με κάποιον τρόπο και όλοι έχουμε προδώσει, άρα μπορούμε κάπως να ταυτιστούμε και με τα δύο. Επίσης υπάρχουν και άλλα πράγματα. Το “The 13th” μιλάει για το να είναι κάποιος στο περιθώριο, ή να μη σου δίνει σημασία αυτός που θέλει να σου δώσει σημασία. Όλοι το έχουμε νιώσει αυτό. Θα μπορούσαμε να πάρουμε κάθε κομμάτι και να το εφαρμόσουμε στην καθημερινότητά μας. Δεν είναι ανάγκη να βλέπουμε τα κομμάτια σαν να αφορούν μόνο τον Ιούδα. Μιλάνε για εμπειρίες που όλοι είχαμε. Για παράδειγμα το “Death Is Just A Kiss Away” σίγουρα μιλάει για τον Ιούδα, αλλά υπό άλλη οπτική, θα μπορούσε να είναι ένα πολύ στενάχωρο τραγούδι αγάπης, το ίδιο ισχύει και για το “My Constellation”. Είναι ο πιο ξεκάθαρος τρόπος να πεις σε κάποιον ότι παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή σου. Δεν είναι ανάγκη να το μεταφράζουμε υπό το φάσμα του Ιούδα. Θέλαμε να περπατάμε σε μια πολύ λεπτή γραμμή. Θέλουμε να μείνουμε πιστοί στην πλοκή του άλμπουμ, αλλά θέλουμε και κάθε κομμάτι να λειτουργεί εκτός του άλμπουμ. Πιστεύω ότι τα καταφέραμε, αλλά δεν είναι κάτι που μπορώ να κρίνω εγώ.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου κομμάτια από το νέο άλμπουμ; Είτε όσον αφορά τα κομμάτια σα κομμάτια, είτε κομμάτια που θα ήθελες να παίξεις πολύ ζωντανά.
Η αλήθεια είναι ότι μέρα με τη μέρα αλλάζουν. Κάποια κομμάτια ταιριάζουν με κάποια συναισθήματα, και άλλα με άλλα συναισθήματα. Μπορώ να πω ότι το “Gospel Of Judas” για εμένα δεν είναι μόνο ένα φανταστικό κομμάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανος, αλλά είναι και ξεχωριστό για εμένα. Το γράψαμε με τον Chris. Όλο το κομμάτι μαζί με τους στίχους ολοκληρώθηκε σε τέσσερις ώρες. Το κομμάτι έχει να κάνει με τους ανθρώπους που είναι στο περιθώριο και ο Ιούδας δεν ήταν μόνο ο προδότης, αλλά και ο περιθωριοποιημένος, έτσι και σήμερα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι στο περιθώριο, απλά για το πώς αυτοπροσδιορίζονται, ή για το ποιον αγαπάνε, ή σε ποιον Θεό πιστεύουν. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να σε πειράζει τι κάνει ο άλλος, εννοείται εφόσον δεν βλάπτει κάποιον. Ποιος είσαι εσύ για να περιορίσεις τον άλλον στο πως θα αγαπήσει ή στο ποιος είναι. Μάλλον σου λείπει εμπάθεια και σίγουρα μυαλό. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με όλο αυτό και το κομμάτι είναι για να εμψυχώσει οποιονδήποτε χρειάζεται αυτή τη στήριξη. Ελπίζω να μπορέσουμε να βοηθήσουμε κόσμο με αυτό το κομμάτι. Να τους δείξουμε ότι πρέπει να αντλούν δύναμη από την ιδιαιτερότητά τους. Αλλά αγαπημένα κομμάτια, δεν νομίζω ότι έχω. Υπάρχουν εικοσιτέσσερα αγαπημένα κομμάτια.
Επίσης προσωπικά θεωρώ ότι το νέο άλμπουμ έχει ένα ύφος που παραπέμπει πολύ σε musical, ειδικά σε κομμάτια όπως τα “The Gospel Of Judas”, “The 13th”, “The Heart Is A Traitor” “And It Was Night” “A War Within” και σε διάφορα άλλα. Θα συμφωνούσες με αυτό; Και ήταν κάτι που κάνατε εσκεμμένα; Ή προέκυψε στην πορεία;
Χαίρομαι που το ανέφερες αυτό, γιατί αυτή είναι μια από τις στιγμές που βλέπω ότι ο κόσμος έδωσε πραγματικά προσοχή στα κομμάτια μας. Ναι έγινε πολύ εσκεμμένα, γιατί θέλαμε να έχουμε μια “ταινία για τα αυτιά σας”. Οπότε ναι υπάρχει μια πολύ έντονη θεατρικότητα και μας αρέσει πολύ αυτό, αλλά βγήκε και φυσικά όσο γράφαμε κομμάτια. Όταν γράφεις ένα κομμάτι και έχεις μια ιδέα, αυτή η ιδέα οδηγεί σε άλλες ιδέες. Τα κομμάτια που ανέφερες είχαν ακριβώς αυτό. Χτίστηκαν σιγά σιγά και είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Ευχαριστώ που το πρόσεξες και χαίρομαι πολύ που ένιωσες έτσι για το ύφος του άλμπουμ. Αυτό θέλαμε να πετύχουμε με το άλμπουμ. Σίγουρα βέβαια είναι μια τολμηρή κίνηση να κυκλοφορείς εικοσιτέσσερα κομμάτια μαζί σε μια τέτοια εποχή. Η μουσική βιομηχανία το αποθαρρύνει, καθώς ο κόσμος πλέον τρέφεται με playlists και η προσοχή που δίνει σε αυτό που ακούει είναι πολύ μικρή, Δεν τον κατηγορώ σε καμία περίπτωση. Και εγώ έχω Spotify και playlists, εννοώ δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς. Όταν όμως μια μπάντα σε καθηλώνει από την αρχή, ακόμα και αν έχεις τρεις εφαρμογές ανοιχτές ταυτόχρονα, τότε θα της δώσεις σημασία και θες να ακούσεις και άλλο. Έτσι δεν θα πάρεις εννέα ή δώδεκα κομμάτια, αλλά εικοσιτέσσερα, τα οποία θέλω να πιστεύω ότι είναι πολύ προσεγμένα και έχουν πολλά διαφορετικά πράγματα. Για εμένα είναι τα καλύτερα που έχουμε κυκλοφορήσει ποτέ και είμαι πολύ περήφανος. Ελπίζω όλοι να βρουν κάποια κομμάτια που θα τους αρέσουν.
Σε αυτό το άλμπουμ νιώθω ότι είχες πολύ περισσότερο χώρο να δείξεις τις δεξιότητες σου στην κιθάρα, έχοντας ένα τρομερό instrumental κομμάτι, αλλά και κάποια solos εκτός από φανταστικά breaks. Το “Adonai” θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, αλλά με το “Be Still And Know” βρήκε ανταγωνιστή. Πως νιώθεις για αυτό;
Χαίρομαι πολύ για αυτό. Ήμουν από την αρχή στη σύνθεση των κομματιών, ακόμα και στην έρευνα για την πλοκή, ακόμα και στη συγγραφή των στίχων. Επίσης δεν βάζουμε solos απλά για να βάλουμε solos προφανώς. Για παράδειγμα στο “2000 Years A Pyre” υπήρχε ένα solo στην αρχή, αλλά δεν ήταν αρκετό. Με τον Chris σκεφτήκαμε τι να κάνουμε με αυτό. Εννοώ δεν πείραζε κανέναν, αλλά δεν ήταν το ιδανικό, οπότε μου είπε να κάνω ότι θέλω σε αυτό το κομμάτι, και αυτό έκανα. Νομίζω ότι αυτό το solο και το “Be Still And Know” που ήδη ανέφερες, που είναι πολύ προσανατολισμένο προς την κιθάρα, με αντικατοπτρίζουν αρκετά σαν κιθαρίστα αυτή τη στιγμή. Δεν θέλω να με σκέφτομαι σαν lead κιθαρίστα γιατί δίνω πολύ μεγαλύτερη σημασία στο να υπάρχει ένα καλό riff, παρά ένα solo. Για εμένα ένα καλό κομμάτι δεν χρειάζεται solo. Αλλά χαίρομαι αν σε ένα κομμάτι κολλάει ένα solo, ή και αποτελεί τη βάση του. Και ειδικά τώρα γιατί όχι που είχαμε τόσα κομμάτια να παρουσιάσουμε. Και κάποιοι θα πουν ότι “αυτά τα κομμάτια είναι fillers δεν γράψατε ένα ολόκληρο κομμάτι”. Αλλά δεν θέλαμε να γράψουμε ένα κανονικό κομμάτι γιατί δεν χρειάζεται σε αυτή τη φάση. Επίσης είναι η τέχνη μας, οπότε θεωρώ ότι ξέρουμε καλύτερα τι ταιριάζει. Δεν μου αρέσει να μας λέει ο κόσμος τι να κάνουμε. Σίγουρα όλοι έχον τη γνώμη τους, αλλά και εμείς έχουμε τη δικιά μας.
Ένα από τα χαρακτηριστικά σου στον ήχο της μπάντας είναι το χαμηλό κούρδισμα και ο βαρύς τόνος κιθάρας. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο ήχος σου θα ταίριαζε σε metalcore/deathcore ή γενικά στον πιο μοντέρνο ήχο του metal. Αντλείς επιρροή από αυτόν τον ήχο όταν γράφεις μουσική;
Και ναι και όχι. Αυτές τις μέρες απέχω από αυτή τη σκηνή. Χωρίς να θέλω να προσβάλλω κάποιον, οι περισσότερες ανερχόμενες μπάντες δεν κάνουν κάτι καινούργιο. Μην παίζετε σαν τους Bring Me The Horizon του 2013. Έχει γίνει πολλές φορές και όταν γράφω metalcore το ίδιο συμβαίνει και σε εμένα, γιατί μου αρέσει πολύ. Υπάρχουν κάποιες μπάντες που πρωτοπορούν εννοείται, αλλά το μεγαλύτερο μέρος ακούγεται πολύ παρόμοιο. Δεν θέλω να γράφω metalcore στους Lord Of The Lost, και δεν κολλάει κιόλας. Το πιο metalcore riff που έγραψα είναι του “Under The Sun”, αλλά βάζοντας και την πιο industrial χροιά που του δώσαμε, γίνεται τελείως Lord Of The Lost. Προσπαθώ πάντα να συμπληρώνω το τι χρειάζεται ένα κομμάτι και όχι απλά να γράψω ένα riff για να γράψω ένα riff. Δεν βγαίνουν κομμάτια έτσι.
Σε κάθε άλμπουμ σας υπάρχουν πάρα πολλά μουσικά στοιχεία, πολλά όργανα, πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία και γενικά πράγματα που μόνο εσείς συνδυάζετε. Πόσο εύκολο είναι να αποτυπωθούν live τα κομμάτια σας;
Είναι καθαρά η εξάσκηση. Χρησιμοποιούμε backing tracks εννοείται όπως όλες οι μπάντες. Ο μόνος τρόπος να μη χρησιμοποιήσεις είναι αν διασκευάζεις AC/DC. Ότι δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να παιχτεί από πέντε άτομα στη σκηνή, παίζεται από ένα laptop. Όσον αφορά στη σύνθεση των τραγουδιών, απλά το κάνουμε να δουλέψει. Αν μας αρέσει το πώς ακούγεται τότε το κάνουμε. Για παράδειγμα στο “Viva Vendetta” έχεις ’80s ρυθμό, καθαρή κιθάρα σε σημεία, κάτι καινούργιο για εμάς, αλλά έχεις και πολύ βαριά riffs. Απλά, αλλά βαριά. Συνδυάζουμε ότι ακούγεται ωραίο.
Μπήκες στην μπάντα την περίοδο του “Empyrean”, το οποίο είναι το πρώτο σας άλμπουμ που άκουσα. Ποια από τα παλιότερα κομμάτια ή και άλμπουμ της μπάντας είναι τα αγαπημένα σου;
Τα αγαπημένα μου κομμάτια από την περίοδο πριν μπω θα ήταν το “This War” που είναι στην ουσία ένα B-Side κομμάτι, μου αρέσει πολύ το “Full Metal Whore” EP και επίσης μου αρέσει πολύ και το “Seven Days Of Anavrin”.
Pi θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ. Όχι μόνο για τη συνέντευξη, αλλά για όλα. Σας θαυμάζω όλους απίστευτα και σαν μουσικούς και σαν ανθρώπους και αποτελείτε πρότυπα. Η μουσική σας είναι συνοδοιπόρος σε χαρές και λύπες. Ελπίζω κάποτε να σας δω από κοντά, κάτι που πραγματικά αποτελεί όνειρο. Να προσέχετε και να συνεχίσετε να μας κακομαθαίνετε με την καλύτερη μουσική του κόσμου και ελπίζω να σας δούμε στην Ελλάδα κάποτε.
Ευχαριστούμε πολύ για τη στήριξη και χαίρομαι πολύ που σου άρεσε το άλμπουμ. Θα θέλαμε πάρα πολύ να έρθουμε να παίξουμε στην Ελλάδα και ελπίζουμε κάποτε να το κάνουμε. Μέχρι τότε να προσέχετε και να μείνετε όλοι ασφαλείς!
Συνέντευξη: Θανάσης Γκότοβος
Official Website
Instagram
Twitter
Facebook
Youtube
Spotify
Band Members
Chris “The Lord” Harms – Φωνητικά, τσέλο, κιθάρα
Class Grenayde – Μπάσο
Gared Dirge – Πλήκτρα, synthesizer, κρουστά, theremin, κιθάρα
Pi Stoffers – Κιθάρα
Niklas Kahl – Τύμπανα
Discography
Fears, 2010
Antagony, 2011
Die Tomorrow, 2012
From The Flame Into The Fire, 2014
Empyrean, 2016
Thornstar, 2018
Judas, 2021
