Συνεντεύξεις

OH.

Τέχνη δεν είναι αυτό που ακούς, αλλά και αυτό που νιώθεις. Η μουσική σαν τέχνη δεν έχει να κάνει μόνο με μελωδίες και νότες. O σκοπός της μουσικής είναι να αφυπνίσει μέσα σου συναισθήματα και στο τέλος να ορίσει το τι άνθρωπος θέλεις να είσαι. Υπέρμαχος αυτής της άποψης φαίνεται να είναι και η Olivia Hadjiioannou. Το γνήσιο ταλέντο και η άριστη μουσική της κατάρτιση σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας της, προμηνύει ένα λαμπρό μέλλον. Στα πλαίσια της κυκλοφορίας του “Metallia” μου αφιέρωσε λίγο από το χρόνο της για μία άκρως μουσική συζήτηση.

Γεια σου Olivia! Είμαι ο Χάρης από το Greekrebels.gr. Σε τι φάση σε πετυχαίνω;

Χαίρομαι που σε γνωρίζω Χάρη και σε ευχαριστώ που άκουσες το “Metallia” και για την κριτική, αλλά και για αυτή την ευκαιρία να μιλήσω σε σένα και τους αναγνώστες σας στο Greekrebels.

Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να σου δώσω συγχαρητήρια για το νέο σου album, “Metallia”. Ποια είναι τα πρώτα σου συναισθήματα τώρα που το ακούς ολοκληρωμένο;

Σε ευχαριστώ Χάρη! Tα συναισθήματα μου για το “Metallia” είναι ίδια όπως όταν το έγραφα – μια βίωση παρόντος. Το παρόν εκείνο της “Metallia” που σε φέρνει στην πραγματικότητα της.

Θα άλλαζες κάτι σε αυτό ή πιστεύεις πως ακούγεται ακριβώς όπως το ήθελες;

Δεν θα άλλαζα τίποτα, όχι. Όπως ανέφερα και πριν, ο κόσμος της είναι χτισμένος.

Πώς ξεκίνησε η όλη ιστορία με αυτό το project;

Το “Metallia” είναι ένα concept album και είναι το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με το Synemotion. Το album “Metallia” έχει να κάνει με την άφιξη της πρωταρχικής μας κατάστασης, ή κατανόησης. Η συνειδητοποίηση του τι είμαστε και ποια είναι η θέση μας σε αυτήν την πραγματικότητα. Το Synemotionήταν για τα συναισθήματα, ενώ το “Metallia” είναι για το νου.

Ποια είναι τα πρώτα σχόλια που έχεις δεχτεί από τύπο και διαδίκτυο μέχρι στιγμής;

Το album έως τώρα έχει λάβει πάνω από 25 κριτικές σε 13 χώρες όπως Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Αμερική, Ολλανδία, Ρωσία, Αυστραλία, Καναδά και Ιταλία. Η ανταπόκριση είναι καταπληκτική και κάποια από τα κομμάτια παίζονται ακόμα και σε FM ραδιοφωνικούς σταθμούς σε πολλά διαφορετικά μέρη στο εξωτερικό.

Πες μου λίγες βασικές πληροφορίες για το “Metallia”“. Που έλαβαν μέρος οι ηχογραφήσεις; Πόσο καιρό διήρκησαν;

Όλα γίνονται στο home studio που έχω. Εδώ γράφεται και γίνεται η όλη παραγωγή. Η παραγωγή ξεκίνησε το 2017, εάν εξαιρέσουμε τα τέσσερα singles. Οι μπαλάντες, Im Ιn Love, Love Of Avalanches, Love Will Healκαι Deserted Eyesκαι τα βίντεο που έβγαλα κατά την διάρκεια αυτή μου πήρε συνολικά γύρω στους πέντε με έξι μήνες ώστε να τελειοποιήσω τα έξι κομμάτια του “Metallia”.

Η συνολική του διάρκεια είναι κάτι παραπάνω από 25 λεπτά. Θα το χαρακτήριζες ως EP, fulllength ή minialbum; Πιστεύεις πως ήταν αρκετή η διάρκεια για να εκφραστείς όπως ήθελες;

Κάποιοι το χαρακτηρίζουν ως EP και κάποιοι ως mini album – αν και η έννοια EP είναι ο τρόπος να χαρακτηρίσεις ένα mini album. Διαφορετικά μιλάμε για single όπου μπορεί να είναι από ένα έως τρία κομμάτια με μέγιστο χρόνο 30 λεπτά με τα δεδομένα του itunes. Βάσει δεδομένων του Official Chart Company, ένα EP περιλαμβάνει το ελάχιστο τέσσερα κομμάτια, με το μέγιστο να φτάνει έως τα έξι κομμάτια. Το όριο ορίζεται σε μέγιστο μήκος 25 λεπτών ή σε τέσσερα κομμάτια. Ένα LP ήταν συνήθως 33 λεπτά και 45 λεπτά, γιατί τόση ήταν κυριολεκτικά όση μουσική μπορούσε να χαραχθεί σε ένα βινύλιο. Τώρα στην digital εποχή εννοείται ότι κάποια πράγματα έχουν αλλάξει. Το “Metallia” διαρκεί 25:22 λεπτά. Όπου και να το βάλεις με βάση των industry standards, το concept είναι ολοκληρωμένο.

Αν και περίμενα από το “Metallia” να είναι καθαρά progressive, νομίζω πως μόνο αυτό δεν είναι. Μέσα του εντόπισα πολλές αναφορές σε industrial, electrowave, ακόμα και avandgarde επιρροές. Θα το θεωρούσες πειραματικό ή απλά πολυποίκιλο;

Για μένα είναι μουσική, αλλά αν χρειαστεί να διευκρινίσουμε τα είδη και τις επιρροές, πρώτα τι εννοείς όταν λες “καθαρά progressive”; Εννοείς τη μίμηση του progressive rock της δεκαετίας του ‘70; Τότε όχι. Λαμβάνοντας όμως υπόψη το prog rock της δεκαετίας του ’70 το οποίο έπαιρνε την τότε rock μουσική σκηνή και την έσπρωχνε στα όριά της, τότε ναι. Progressiveσε οποιοδήποτε είδος, είτε πρόκειται για jazz, ηλεκτρονική, rock ή metal, γενικά σημαίνει ότι διερευνά τα εξωτερικά όρια των διαφόρων αυτών ειδών, διατηρώντας όμως παράλληλα προσιτά στοιχεία του συγκεκριμένου είδους. Ενδεχομένως και η πιθανότητα στο να εισάγουν στοιχεία και από άλλα είδη ακουσμάτων στο μείγμα.

Ως instrumental δίσκος, θα έλεγες πως απευθύνεται περισσότερο σε μουσικούς ή είναι βατό και για το ευρύτερο κοινό; Ρωτάω γιατί κομμάτια όπως το “Dragons Kiss” ίσως ηχήσουν πολύπλοκα για ένα αυτί που δεν έχει την απαραίτητη τεχνική κατάρτιση.

Στην αρχή το “Metallia” μπορεί να ακουστεί σαν κάτι διαφορετικό, χαοτικό και περίπλοκο, άλλα απ’ ότι μου έχουν πει διάφοροι, είτε είναι μουσικοί είτε από το ευρύτερο κοινό, μετά από κάποια ακούσματα μου λένε ότι το συνήθισαν. Αν ο ακροατής αποφασίσει και συνεχίσει να ακούει πέρα της διαφορετικότητας και του ασυνήθιστου ακούσματος του “Metallia” και περάσει στο επόμενο στάδιο, θα αποκαλύψει τα διαφορετικά στρώματα, όπου και θα αναγνωρίσουν στοιχεία οικεία. Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα. Δε χρειάζεται να είσαι μουσικός για να την καταλάβεις.

To “Metallia” ακολουθεί κάποιο συγκεκριμένο concept, ή όλα τα κομμάτια είναι δομημένα με σύστημα “αρχή-μέση-τέλος”;

Είναι έξι κομμάτια. Red Lion” (Prima Materia), Bee” (Nigredo), Androguny” (Albedo), Resurrection” (Rubedo), Dragons Kiss” (Citrinitas) και Triumph” (Lapis Philosophorum), που σχετίζονται με μερικές από τις διεργασίες στην αλχημεία που είναι μέρος της σοφίας του σύμπαντος. Το “Metallia” επικεντρώνεται στην αλχημεία. Όχι όμως στην έννοια της αλλαγής της φυσικής πρόσληψης σε φυσικό χρυσό, αλλά ως διερεύνηση της πραγματικής μας κατάστασης μέσα από τη εμπειρία της γέννησης, του νου, της δυαδικότητας, του θανάτου και της ανάστασης. Έτσι, αν κάθε κομμάτι έχει “αρχή-μέση-τέλος”, όλα τα κομμάτια είναι ένα ταξίδι.

Η πρώτη εντύπωση που μου άφησε ο δίσκος είναι πως θέλει να συνδυάσει την ατμόσφαιρα του progressive με μοντέρνα παραγωγή που δίνει στο album ένα σχεδόν βιομηχανικό ήχο. Ποιο είναι ακριβώς το κλίμα που ήθελες να πετύχεις;

Στόχος μου δεν ήταν να μπλέξω την progressive ατμόσφαιρα με ένα σχεδόν βιομηχανικό ήχο. Γενικότερα ο στόχος μου δεν είναι να μπλέξω είδη και ηχητικά ακούσματα. Ο στόχος μου είναι να μεταφέρω την έννοια, χρησιμοποιώντας τη δυνατότητα του ήχου/παράγωγης για να προβάλω και τη μέθοδο της έννοιας αυτής.

Όπως έγραψα και στην κριτική μου, οι ενορχηστρώσεις έδωσαν στα αυτιά μου και έναν κινηματογραφικό αέρα. Δε σου κρύβω πως κλείνοντας τα μάτια μου, νόμιζα πως επρόκειτο για soundtrack κάποιας scifi ταινίας διαδραματιζόμενη σε ένα δυστοπικό μέλλον. Θα έλεγες πως το “Metallia” έχει επηρεαστεί και από ταινίες;

Μ’ αρέσει η ιδέα να γράψω μουσική για έργα και γνωρίζω ότι η μουσική μου δείχνει τέτοιες προθέσεις, αλλά το “Metallia” δεν έχει επηρεαστεί από ταινίες. Όχι, είναι εμπνευσμένο από σκέψεις που μας απασχολούν ως άνθρωποι.

Γνωρίζω πως έχεις αναλάβει τα πάντα στο δίσκο, από τα όργανα μέχρι παραγωγή, μίξη, mastering. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι κάτι τέτοιο; Πώς λειτουργείς στο studio;

Έχει τις ομορφιές και τις δυσκολίες του. Είναι όμορφο γιατί απεικονίζεις αυτό ακριβώς που έχεις στο νου σου, αλλά δύσκολο διότι τα κάνεις όλα μόνος σου. Γιατί στο εξωτερικό μια τέτοια δουλειά αποτελείται μέχρι έως και 10 ανθρώπους τουλάχιστον, ίσως και παραπάνω. Χωρίς τους μουσικούς. Είναι λογικό. Πως λειτουργώ στο studio; Φτιάχνω καφέ, κλείνω την πόρτα, ανοίγω κανάλια, plug in τα όργανα και τα μικρόφωνα και ξεκινάω να ηχογραφώ.

Ένιωσες ποτέ ότι χρειάζεσαι βοήθεια;

Ναι, πολλές φορές έχω ελπίσει να έχω το Thingαπό τις ταινίες The Addams Family.

Έχεις σκεφτεί ποτέ τους Oh. να μετατρέπονται στο μέλλον σε full band ή αποτελεί αποκλειστικά δικό σου όνειρο;

Αρχικός μου στόχος δεν ήταν να κάνω όλα εγώ. Είχαμε σχηματίσει (εγώ και οι άλλοι μουσικοί) λίγο πριν βγάλω το πρώτο μου EP Sleeping Worldένα σχήμα με έμενα σε φωνή και δεύτερη κιθάρα, αλλά οι περιστάσεις ήταν τέτοιες που απλά δεν έγινε κάτι παραπάνω. Τα ενδιαφέροντά μας ήταν διαφορετικά και έτσι πήρε ο καθένας το δικό του δρόμο. Να γίνω μπάντα στο μέλλον δεν είναι κάτι που με τραβάει, αλλά να συνεργαστώ με παραγωγούς και καλλιτέχνες, ναι.

Πες μας λίγα λόγια για το ομολογουμένως υπέροχο εξώφυλλο. Ποιος το επιμελήθηκε;

Το artwork του άλμπουμ είναι ένα κολάζ στοιχείων από διάφορους Ευρωπαίους master artists. Ο αρχάγγελος στο εξώφυλλο εμπνεύστηκε από μία διάσημη ζωγραφιά του Jan Van Eyck. Το εσωτερικό του άλμπουμ και οι εικόνες των φυλλαδίων για το κάθε κομμάτι ήταν αποτέλεσμα έρευνας άνω των 6 μηνών, ψάχνοντας αρχαία αλχημικά και αντίστοιχα εσωτερικές και ακαδημαϊκές αναφορές. Κείμενα και εικόνες που να αντικατοπτρίζουν τη σημασία και έννοια του “Metallia”. Αρχικά, έκανα ένα πρόχειρο σχέδιο της τοποθέτησής τους στο photoshop και δημιούργησα ένα mockup. Εκ των υστέρων συνεργάστηκα στενά με ένα μέλος της οικογένειας που είναι προγραμματιστής/σχεδιαστής γραφικών για τα τελικά comps. Μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη διαδικασία στο επόμενο βίντεο με τίτλο The Making of Metalliaπου κυκλοφορεί ήδη από τις 29 Οκτωβρίου.

Αλήθεια, τι σε καθοδηγεί όταν δημιουργείς μουσική; Η τεχνική ή το συναίσθημα;

Κανένα από τα δύο. Το concept με καθοδηγεί.

Το “Metallia” είναι μία αυτοχρηματοδοτούμενη δουλειά. Ήταν συνειδητή αυτή η επιλογή; Είχες έρθει σε επαφή με κάποιο label αρχικά;

Το 2013, με την πρώτη μου κυκλοφορία Sleeping World, με προσέγγισαν τρεις εταιρείες, αλλά για πολλούς και διάφορους λόγους και μετά από πολύ σκέψη πήρα την απόφαση να συνεχίσω ανεξάρτητη προς το παρόν. Απαιτεί πολλή σκληρή δουλειά για να κυκλοφορήσεις ανεξάρτητα. Όταν έχεις ξοδέψει ένα χρόνο ηχογραφώντας, σκέφτεσαι πως μετά απ’ όλη αυτή τη σκληρή δουλειά τελείωσε. Όμως αυτό είναι το μισό μέρος της ιστορίας. Υπάρχουν τόσα πολλά κι ακόμα περισσότερα που πρέπει να κάνεις για το marketing και τη διανομή. Τώρα όμως, μετά από δύο albums και 4 singles, μαθαίνεις τη διαδικασία. Είναι πιο πολύ θέμα χρόνου και προσπάθειας, παρά οικονομικό. Όλες μου οι κυκλοφορίες είναι αυτοχρηματοδοτούμενες αλλά, εξαιρώντας τις ώρες που αφιέρωσα, είναι σχετικά φτηνό να διανέμεις τη μουσική σου σε μέρη όπως το Tunecore. Απλά πρέπει να αφιερώσεις χρόνο στην εργασία και στο να χτίσεις ένα fanbase. Όσο για τη χρηματοδότηση του CD, εδώ και μερικά χρόνια έχω ένα προφίλ σε ένα site ονόματι Patreon. Είναι ένα είδος crowd-funding πλατφόρμας αλλά, εν αντιθέσει με τα Kickstarter ή Pledge Music, είναι ένα μέρος όπου ο κόσμος μπορεί να σε υποστηρίζει σε μηνιαία βάση ή ανά project. Αρχικά το ξεκίνησα ώστε να μπορέσω να πάρω ένα νέο υπολογιστή, καθώς ο 8χρονος Mac μου καιγόταν. Σε δύο χρόνια, συγκέντρωσα μερικές χιλιάδες δολάρια γι’ αυτό το σκοπό, αλλά ποτέ δεν έφτασα το ποσό για ένα Mac. Έξι μήνες πριν ολοκληρωθεί το “Metallia”, ένας φίλος από τη Νέα Υόρκη μου έστειλε το δικό του μεταχειρισμένο Mac, οπότε τα χρήματα από το Patreon χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτηθεί η τύπωση του CD. Συνεργάστηκα με μία από τις λίγες ελληνικές εταιρείες τύπωσης CD που έχουν μείνει (σ.σ. πρόσθεσε τη φράση “keeping it local”) αλλά και με ένα ελληνικό εκτυπωτικό κέντρο T-shirts στα Εξάρχεια. Μπορείτε να δείτε το making of των T-shirts εδώ.

Ποια είναι λοιπόν τα μελλοντικά σχέδια για τους Oh.; Έχεις υλικό για κάποια πιθανή επόμενη κυκλοφορία;

Ναι, έχω δύο albums σε παραγωγή. Το διάδοχο του “Metallia” καθώς και ένα νέο album που μοιάζει περισσότερο με την πρώτη μου δουλειά, το οποίο ονομάζεται Prog Unshaven.

Δύο τελευταίες ερωτήσεις. Πρώτη. Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σου, οι σημαντικότερες διαφορές ανάμεσα σε ένα δίσκο με φωνητικές ερμηνείες με έναν fully instrumental;

Σε ένα instrumental album δεν υπάρχουν ούτε στίχοι ούτε εστίαση σε έναν τραγουδιστή. Εάν δεν υπάρχει κύριος τραγουδιστής, η προσοχή εστιάζεται περισσότερο στη μουσική, η οποία δίνει το προνόμιο στον ακροατή να ακολουθήσει τη δική του διήγηση. Υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που μου έγραφαν και μου έλεγαν ποιο είναι το αγαπημένο τους τραγούδι από το album. Και όταν η συζήτηση πήγαινε σε πιο προσωπικό επίπεδο όπου μου αναφέρανε τα περιστατικά που έκτοτε υπήρξαν μέρος της ζωής τους, βρήκα καταπληκτική αυτή την ομοιότητα του συγκεκριμένου τραγουδιού που προτίμησαν, με την κατάσταση στην οποία βρισκόντουσαν. Αυτό φυσικά συμβαίνει και σε κομμάτια με φωνητικές ερμηνείες, λόγω των αντίστοιχων στίχων που διαπνέουν το συναισθηματικό κλίμα. Εκείνος που θα το ακούσει προσωρινά θα αισθάνεται. Το να συμβαίνει κάτι τέτοιο και με ένα instrumental album είναι πολύ ενδιαφέρον.

Δεύτερη. Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ μία ιδιαίτερη προτίμηση νεαρότερων σε ηλικία μουσικών όπως εσύ να ξεκινάνε με εξ’ ολοκλήρου μουσικές δουλειές. Ποια είναι η σημασία ενός instrumental δίσκου; Εννοώ, τι είναι αυτό που τον κάνει ξεχωριστό;

Όσον αφορά τους νεαρότερους σε ηλικία μουσικούς που δημιουργούν πλήρη έργα, είναι πιθανόν επειδή το Διαδίκτυο πλέον υποστηρίζει και διευκολύνει τους ανθρώπους στο να διανέμουν τα έργα τους. Ορισμένα στατιστικά στοιχεία λένε πως κυκλοφορούν πάνω από 20.000 albums το μήνα. Κι αυτό μιλώντας μόνο για τις κυκλοφορίες που γίνονται από τις μεγαλύτερες εταιρείες, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι ανεξάρτητες. Οπότε καταλαβαίνει κανείς πόση μουσική εμφανίζεται καθημερινά. Μέρη όπως το YouTube και το Soundcloud και διανομείς όπως το Tunecore, καθιστούν δυνατό για οποιονδήποτε καλλιτέχνη να κυκλοφορήσει τη μουσική του και πλήρη έργα του όπως ανέφερες. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος θα το ακούσει.

Olivia, δε θα σε κουράσω άλλο! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που μου διέθεσες! Οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου.

Η μουσική μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από ψυχαγωγία (entertainment), μουσική υπόκρουση (background music), κάτι που αντηχεί μόνο στις γνωστές συναισθηματικές μας καταστάσεις ή ως μέσο εκτόνωσης, ή ως ικανοποίηση που εγείρεται βρίσκοντας συγγενικές πηγές με ανθρώπους του ίδιου σκεπτικού. Οι συχνότητες σε μία σύνθεση μπορούν να ρυθμιστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να μεταφέρει ένα άτομο σε ένα φυσικό, συναισθηματικό και πνευματικό επίπεδο. Πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης εξασκεί τη γλώσσα της μουσικής. Μουσική. Όπως το λέει και η λέξη. “Τέχνη της Μούσας”. Και το έργο της Μούσας είναι να βρει και να συνδεθεί με αυτή την “ανώτερη” σε μας αντίληψη και να τη μεταφέρει στον κόσμο χωρίς να παρεμβαίνουν ή να επιβάλλονται τα αισθήματα του καλλιτέχνη προς τον ακροατή. Ένας καλλιτέχνης μπορεί να συνθέτει μουσική που να μεταμορφώνει κάποιον, να αναδύει κίνητρα και να διεγείρει τον ακροατή στο να ανακαλύψει περισσότερα για τον εαυτό του. Και το “Metallia” το έγραψα με αυτό το πνεύμα και ελπίδα. Με την προοπτική ότι οι ακροατές θα συμμετέχουν σε όλο αυτό το ταξίδι.

Χάρης Μπελαδάκης

www.olitunes.com
www.instagram.com/olitunes/
www.twitter.com/olitunes
www.facebook.com/oloitunes
www.youtube.com/user/olitunesmusic

Band Members
Olivia Hadjiioannou – κιθάρες, μπάσο, τύμπανα, βιολί, πιάνο, percussion

Discography
Sleeping World EP, 2013
Synemotion, 2015
Metallia, 2018

Tatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

1 comment

Interview with Xaris Beladakis on GreekRebels.gr — Oh. 20 Νοεμβρίου, 2018 at 4:24 μμ

[…] read the FULL interview on GreekRebels.gr in Greek (translation […]

Reply

Leave a Comment

Leave a review

X