Thrash και progressive, επιθετικότητα και τεχνική επιδεξιότητα, αλλά πάνω απ’ όλα ισχυρή φαντασία είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά του ‘Catalyst’, του νέου άλμπουμ των Prototype από το Los Angeles. O κιθαρίστας και τραγουδιστής τους, Vince Levalois μας παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, μιλώντας για θέματα που κυμαίνονται από τις επιρροές του ίδιου, το, εξαιρετικού ενδιαφέροντος, story επιστημονικής φαντασίας του ‘Catalyst’ (ακόμα απορώ με τον τρόπο που ενσωματώθηκε σε στίχους μια τόσο πολύπλοκη διήγηση), μέχρι το αυστηρά ορθολογικό ενδιαφέρον του για την επιστήμη και την τεχνολογία. Το σίγουρο είναι πως ο Vince δε μας άφησε ούτε ψήγμα απορίας στο τέλος της συνέντευξης, καθώς υπήρξε άκρως αναλυτικός σε όλες του τις απαντήσεις…
Ξεκινώντας, το project των Prototype σχηματίστηκε μέσα από τις στάχτες ενός προηγούμενου αποκλειστικά thrash metal σχήματος, στο οποίο δύο από εσάς συμμετείχατε. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στην ίδρυση των Prototype, δηλαδή ενός project που εκτός από thrash περιλαμβάνει, επίσης, progressive στοιχεία;
Πίσω στο 1993 αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε κινούμενοι σε νέες μουσικές κατευθύνσεις. Αφού είχαμε ακούσει μπάντες όπως οι Dream Theater, προβληματιζόμασταν πάνω στο πως θα μπορούσαμε να ενσωματώσουμε στη μουσική μας κάποιες πιο μελωδικές επιρροές, ώστε να δημιουργήσουμε ένα πιο επικό ήχο και feel. Επιπλέον, το ότι είμαι τεράστιος fan των Rush δεν έβλαψε καθόλου το παραπάνω εγχείρημα.
Η κυκλοφορία του νέου σας άλμπουμ, ‘Catalyst’, καθυστέρησε λίγο: οι fans σας περίμεναν έξι ολόκληρα χρόνια χωρίς κάτι καινούριο από εσάς. Υπάρχει περίπτωση γι αυτό να ευθύνεται η πολυπλοκότητα της δουλειάς σας; Είναι γεγονός ότι οι συνθέσεις σας είναι κάθε άλλο παρά απλές…
Η καθυστέρηση στην κυκλοφορία του ‘Catalyst’ οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Δεν είχαμε σταθερό μέλος στο σετ των τυμπάνων, είχαμε υποχρεώσεις στις άλλες μας μπάντες, έλλειψη ερείσματος για να ολοκληρώσουμε τη δουλειά, πολύπλοκες συνθέσεις, φιλόδοξους στόχους κτλ. Όλα αυτά συνέβαλαν στην καθυστέρηση αυτήν. Ήμασταν πολύ δυσαρεστημένοι με αυτό, αλλά αντέξαμε, ενώ άλλες μπάντες θα είχαν διαλυθεί. Να φανταστείς, για να ολοκληρώσουμε τη μίξη και το mastering, έπρεπε να πουλήσουμε εξοπλισμό studio. Είμαστε μια ανεξάρτητη μπάντα που επιδιώκει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και είμαστε πραγματικά πολύ εκλεκτικοί με τον ήχο και τις εκτελέσεις μας.
Για τους μη εξοικειωμένους με τη μουσική σας, πως θα παρουσιάζατε με λίγα λόγια το ‘Catalyst’; Εισάγει κάποια καινοτομία στον ήδη υπάρχοντα προσωπικό σας ήχο;
Το ‘Catalyst’ είναι μια μικρή παρέκκλιση για εμάς: είναι πιο ‘βαρύ’ και πιο ‘δύσκολο’ στο άκουσμα γι αυτούς που έχουν ακούσει Prototype στο παρελθόν. Γι αυτούς που δε μας γνωρίζουν, είναι δύσκολο να υποθέσω τι θα σκεφτούν. Είτε ‘πιάνεις’ αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε, είτε όχι. Αλλά αυτοί που μας ‘πιάνουν’, θα ακούσουν και θα νιώσουν αυτό που προσπαθούμε να αποδώσουμε, το οποίο είναι ένα επικό feel, χτισμένο πάνω σε heavy riffs, ισχυρό μελωδικό περιεχόμενο, και την ανάμιξη του thrash με progressive στοιχεία. Δεν είναι καθόλου εύκολο να συνδυάζουμε αυτά τα είδη, που συνήθως είναι διαμετρικά αντίθετα. Η μουσική του Catalyst είναι βασισμένη σε μια ιστορία που εγώ συνέλαβα, και προσπαθήσαμε να δομήσουμε κάθε κομμάτι ως μέρος αυτής της ιστορίας.
Τώρα, πες μου σχετικά με την παραγωγή του άλμπουμ. Συνεργαστήκατε με τον Neil Kernon, ο οποίος έχει δουλέψει προηγουμένως με μπάντες όπως οι Nevermore, οι Cannibal Corpse, οι Decide κτλ, σωστά; Είσαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα;
Δουλέψαμε με τον Neil και στο “Continuum”, όπου είχε αναλάβει τη μίξη. Ο Neil διαθέτει εξαιρετικό εξισορροπητικό αισθητήριο και μπορούσε να διασφαλίσει ότι το αποτέλεσμα της μίξης θα ήταν τεχνικά ορθό και καθαρό. Στο ‘Catalyst’ τον προσλάβαμε για να ηχογραφήσουμε τα τύμπανα εδώ, στο Los Angeles, και στη συνέχεια έκανε τη μίξη του άλμπουμ. Από τη στιγμή που πρόκειται για concept άλμπουμ, έπρεπε τα κομμάτια να έχουν μια συνέχεια, κάποιες παρεμβάσεις για τη διήγηση της ιστορίας, κτλ. Το σημαντικό είναι πως το ‘Catalyst’ είναι η κυκλοφορία μας με την πιο καθαρή παραγωγή. Είναι σφιχτοδεμένη και heavy, στηρίζοντας ικανοποιητικά το όλο ύφος.
Βλέπω ότι το concept που προανέφερες είναι μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας. Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για να μπούμε στο νόημα του concept; Είναι απλώς αποκύημα της φαντασίας, ή έχει επίσης μεταφορική σημασία κάποιες φορές;
Η ιστορία μιλάει για έναν πολύ προηγμένο εξωγήινο πολιτισμό που για εκατομμύρια χρόνια ταξίδευε στο διάστημα σε αναζήτηση ενός μέρους για μόνιμη εγκατάσταση. Ζουν σ’ έναν παράλληλο χωροχρόνο με τον δικό μας, οπότε δεν είναι άμεσα ορατοί από εμάς αρχικά και η αίσθηση του χρόνου τους είναι τελείως διαφορετική από τη δική μας. Οι επονομαζόμενοι “The Unfamiliars” , είναι μια πολιτική κοινωνία που αποτελείται από αποφασιστικές και κοινωνικά επιθετικές οντότητες. Ψάχνουν το δικό τους στίγμα ενέργειας στέλνοντας ανιχνευτές στην άλλη άκρη του διαστήματος, οι οποίοι τους παρέχουν πληροφορίες για τους πλανήτες που ανακαλύπτουν. Κινούμενοι από πλανήτη σε πλανήτη, απομυζούν όλη τους την ενέργεια μέχρι να καταστρέψουν τους άλλους πολιτισμούς και τις άλλες μορφές ζωής απλώς για να επιβιώσουν οι ίδιοι. Είναι αδίστακτοι. Εν τω μεταξύ, ως επί το πλείστον κοιμούνται και ονειρεύονται τη μέρα που θα βρουν ένα μέρος που θα μπορούν να το ονομάζουν ‘σπίτι’ τους. Οι ανιχνευτές που χρησιμοποιούν έχουν τη μορφή μακρόστενων κρυστάλλων, και διεισδύουν μέσα στο έδαφος και τους βράχους του εκάστοτε πλανήτη αναλύοντας τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των μορφών ζωής. Στην περίπτωση του πλανήτη μας, δεν υπήρχε ζωή όταν ο ανιχνευτής προσγειώθηκε στη Γη. Ο ανιχνευτής ήταν υπεύθυνος για την εμφάνιση ζωής σε αυτήν και την εξέλιξη της. Η ιστορία λέει πως οι εξωγήινοι ήταν, έστω και εν αγνοία τους, υπεύθυνοι για τη ζωή στη Γη. Εκατοντάδες χρόνια μετά την εμφάνιση των ανιχνευτών στη γη, το πρώτο δείγμα της ανθρωπότητας εξελίσσεται. Αυτό ενεργοποιεί συναγερμό στους ανιχνευτές. Ο λόγος; Για να ξυπνήσουν οι εξωγήινοι από τον βαθύ ύπνο τους, απαιτούν αυτό που εμείς αποκαλούμε ‘αρνητική ενέργεια’. Αυτές οι νέες ανθρωποειδείς μορφές μπορούν να παράγουν αυτήν την αρνητική ενέργεια σε κύματα, αλλά είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε αν μπορεί αυτή να διατηρηθεί. Οι ‘Unfamiliars’ ξυπνούν και τους ενθουσιάζει η ιδέα πως θα κατακτήσουν έναν ακόμα πλανήτη, αλλά μετά από εσωτερικές διαμάχες αποφασίζουν να περιμένουν, και έτσι ξαναπέφτουν σε λήθαργο για να περιμένουν περαιτέρω εξελίξεις σχετικά με το ανθρώπινο είδος. Τελικά ξυπνούν εκ νέου και ανακαλύπτουν πως οι άνθρωποι είναι ανεξάντλητη πηγή αρνητικής ενέργειας και ότι η ώσμωση τους με εμάς και η απορρόφηση της αρνητικής μας ενέργειας τους προσφέρει αιώνια ζωή. Έτσι, λόγω του ότι η ανθρωπότητα είναι απαλλαγμένη από αυτού του είδους την ενέργεια, η εξέλιξή της επιταχύνεται. Η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους έχει παράπλευρα οφέλη, ένα από τα οποία είναι πως οι τελευταίοι αποκτούν δυνάμεις όπως τη θεραπευτική, προηγμένη αντίληψη, ικανότητα πειθούς κ.α. Φέρτε στο μυαλό σας ορισμένους πραγματικά αξιοσημείωτους ιστορικούς χαρακτήρες όπως τον Genghis Khan, τον Χριστό, τον Μωάμεθ, τον Hitler, τον Gandhi, κτλ. και θεωρήστε πως υπήρξαν ‘προϊόντα’ της συγκεκριμένης ώσμωσης εν αγνοία τους. Η ιστορία συνεχίζει στο μακρινό μέλλον οπότε οι άνθρωποι το ανακαλύπτουν, και ξεσπάει μεγάλος πόλεμος μεταξύ αυτών και των ‘Unfamiliars’. Στο τέλος , και τα δύο είδη, διαπιστώνουν πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, επομένως δε μπορούν να ζήσουν το ένα χωρίς το άλλο.
Έχετε δημιουργήσει ένα, κάπως ιδιόμορφο, αμάλγαμα thrash και progressive metal. Ήταν εύκολο για εσάς να αναμείξετε τα ετερόκλητα στοιχεία αυτών των δύο ειδών σε ένα τόσο γοητευτικό ηχητικό αποτέλεσμα; Και επιπλέον: ποιο είναι το μυστικό στη δημιουργία ενός καθ’ όλα φουτουριστικού ήχου;
Το κάνουμε αυτό πολύ καιρό και το οφείλουμε στις ποικίλες επιρροές μας. Είμαστε όλοι ‘thrash heads’, αλλά μας αρέσει εξίσου η πιο progressive μουσική. Μας βγήκε φυσικά να θέλουμε να σχεδιάσουμε ένα επικό τοπίο με αντικρουόμενα στοιχεία. Το ‘κόλπο’ είναι να μην ξεφεύγεις από το feeling που το κομμάτι προκαλεί στον ακροατή. Αν μπορείς να συγκεντρωθείς σε αυτό, τα υπόλοιπα ‘έρχονται’ από μόνα τους.
Πες μας σχετικά με τις επιρροές σας, θα έλεγες πως περιορίζονται στην progressive και τη thrash σκηνή;
Όχι απαραίτητα, μας αρέσουν πολλά διαφορετικά είδη, συμπεριλαμβανομένης της κλασικής, της ηλεκτρονικής, της death metal και πολλών άλλων.
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο που καταφέρνετε να συνθέτετε μουσική με μια φοβερά τολμηρή αρμονία. Κατά πρώτον, βοήθησε σε αυτό η πιθανή μουσική σας παιδεία; Και, δευτερευόντως, πιστεύεις πως ένας νέος καλλιτέχνης είναι απαραίτητο να έχει λάβει υψηλή εκπαίδευση για να δημιουργήσει κάτι αξιόλογο, ή μετρούν μόνο το ταλέντο και η έμπνευση που μπορεί να διαθέτει;
Πιστεύω ότι η μουσική παιδεία δεν έχει να κάνει με αυτό. Τουλάχιστον στην περίπτωσή μας, ελάχιστα σχετίζεται. Φυσικά και βοηθάει στην επικοινωνία σε μουσικό επίπεδο ώστε να μεταβιβάσεις μια ιδέα ή μια συγχορδιακή αλληλουχία, αλλά στο να έχει κάποιος τρελή τεχνική ή να δημιουργεί ‘περίεργες’ συγχορδίες, δε νομίζω πως παίζει ρόλο. Παίζουμε αυτό που ακούγεται καλό σε μας. Μια μικρή έκλαμψη εξελίσσεται σε μια μεγαλύτερη ιδέα, και από ‘κει και πέρα το κομμάτι συντίθεται μόνο του ως επί το πλείστον. Εκεί που οδηγούμαστε σε αδιέξοδο είναι όταν έχουμε διαφορετικές απόψεις για την πορεία που πρέπει να πάρει ένα κομμάτι. Αυτό είναι το πιο δυσυπέρβλητο εμπόδιο στις περισσότερες περιπτώσεις.
Όπως βλέπουμε, το artwork του ‘Catalyst’ ταιριάζει με την ιστορία επιστημονικής φαντασίας που μας ανέφερες και την φουτουριστική σας διάθεση. Πράγματι από εκεί εμπνεύστηκε ο Travis Smith ή πρόκειται για δική σας ιδέα αυτή η –κάπως περίεργη- απεικόνιση της γης; Πως προέκυψε η συνεργασία σας μαζί του;
Αυτό ήταν ένα πολύ απαιτητικό εγχείρημα και ο Travis επωμίστηκε πλήρως την ευθύνη γι αυτό. Ήταν ενήμερος για το concept, αλλά βασίστηκε σε μας για να του πούμε τι ακριβώς οραματιζόμασταν. Πολλές ιδέες γεννήθηκαν, οι οποίες, όλες, αποτυπώθηκαν στο artwork. Τελικά αποφασίσαμε το cover να είναι η εικόνα της γης, χτυπημένης από ένα κομμάτι του logo της μπάντας. Δηλαδή πρόκειται, κατ’ αρχήν, για έναν συνδυασμό του concept με το σύμβολο της μπάντας. Τα ‘βέλη’ και οι ‘τριγωνικοί μονόλιθοι’ αντιπροσωπεύουν τους ανιχνευτές που ανέφερα νωρίτερα.
Το “The Way It Ends” από το δεύτερο studio άλμπουμ σας, “Continuum”, εκλέχθηκε από τους παραγωγούς του Guitar Hero για την 3η έκδοση του παιχνιδιού. Επιπροσθέτως, θεωρείται ένα από τα πιο δύσκολα τεχνικά κομμάτια! Πιστεύεις πως αυτός είναι ένας καλός τρόπος ώθησης των νέων στην εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου και γενικά στη μουσική κατεύθυνση; Πιστεύεις, εκτός αυτού, πως δίνει την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να γίνουν ευρέως γνωστοί;
Η απάντηση και στα δύο σκέλη της ερώτησης είναι ‘ναι’. Έχουμε δει πολλούς κιθαρίστες στο YouTube να εμπνέονται και να θέλουν να μάθουν το κομμάτι. Παρομοίως έχουμε αποκτήσει πολλούς νέους fans από αυτήν την έκθεση.
Πόσο εύκολο είναι για εσάς να προμοτάρετε οι ίδιοι τη μπάντα; Εννοώντας ότι μοιράζετε τα albums σας σε ανεξάρτητους εμπόρους παγκοσμίως, φροντίζετε για τις δημόσιες σχέσεις επικοινωνώντας προσωπικά με τον τύπο και τους fans… Δεν είναι χρονοβόρο όλο αυτό;
Όντως είναι πολύ χρονοβόρο και δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι συνεπής με αυτό. Κάνουμε αυτή τη δουλειά πάνω από είκοσι χρόνια. Από τη μία, μας παρέχει την πολυτέλεια να κάνουμε ό,τι θέλουμε όποτε θέλουμε, από την άλλη, ωστόσο, είναι δύσκολο να κυκλοφορούμε albums πιο συχνά. Είμαστε πολύ τυχεροί που δουλεύουμε με τον Lance (ενν.King) σε μια εταιρία όπως η Nightmare Records. Καταλαβαίνει μπάντες σαν εμάς.
Τώρα, μια, κάπως γενική, ερώτηση: Υπάρχει μια ορισμένη πηγή έμπνευσης για εσάς; Παίζουν ρόλο τα συναισθήματα του κάθε μέλους στη συνθετική διαδικασία; Το ‘Catalyst’, πάντως, φαίνεται να προκύπτει από ένα αμάλγαμα συναισθημάτων, σε συμφωνία με αυτό των διαφορετικών μουσικών στοιχείων…
Αν και μπορώ να απαντήσω μόνο για τον εαυτό μου εδώ πέρα, θεωρώ πως η έμπνευση προκύπτει από την φαντασία. Λατρεύω τις ταινίες, και ειδικότερα τα προσεγμένα Sci-Fi. Επιπλέον αγαπάω την επιστήμη γενικότερα και τον τρόπο που μας βοηθάει να τείνουμε στην τελειότητα και την διαφώτιση που μας απαλλάσσει από τη μυθική εξήγηση του κόσμου, και συνεπώς από τον θρησκευτικό φανατισμό. Είμαι υπέρ των επενδύσεων στην επιστήμη και την τεχνολογία, ώστε να διοχετεύουμε το χρόνο και την ενέργειά μας στην πρακτική έρευνα, αντί στην ανούσια λατρεία θεών και μύθων.
Εν τέλει, υπάρχουν σχέδια για tour με την κυκλοφορία του άλμπουμ σας; Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να σας δούμε live και εδώ, στην Ελλάδα!
Το θέλουμε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο να φύγουμε περιοδεία. Δυστυχώς δεν έχουμε την κατάλληλη στήριξη, οπότε τα έξοδα για κάτι τέτοιο θα ήταν αποκλειστικά δική μας υπόθεση. Όπως πιθανώς γνωρίζεις (ή και όχι), οι περιοδείες είναι πολύ ακριβές και απαιτούν σημαντικούς πόρους. Οι headliners χρειάζονται χρήματα για να καλύψουν τα έξοδά τους, τα οποία παίρνουν από τις support μπάντες. Ο κόσμος του touring είναι γεμάτος αναπόφευκτες παγίδες, και είναι πανεύκολο να επιστρέψεις χωρίς καθόλου χρήματα, ή, ακόμα χειρότερα, να χρωστάς. Αν, ωστόσο η κατάλληλη ευκαιρία μας χτυπήσει την πόρτα, σίγουρα θα το διασκεδάσουμε! Προς το παρόν είμαστε ικανοποιημένοι με το να παίζουμε στην τοπική μας σκηνή στην California, ή και σε γειτονικές πολιτείες. Ποιος ξέρει, ίσως κάποια μέρα η κατάσταση ανατραπεί. Τότε θα μας ενθουσίαζε η ιδέα του να παίξουμε στην Ελλάδα!
Μαριάνθη Μακροπούλου
http://www.prototypeonline.com/
http://www.facebook.com/protoadmin
http://www.myspace.com/prototypeonline
Band:
Vince Levalois – κιθάρα, φωνητικά
Kragen Lum – κιθάρα
Kirk Scherer – μπάσο
Pat Magrath – τύμπανα
Discography:
Trinity (2004)
Continuum (2006)
Catalyst (2012)
