Οι Uada είναι μία μπάντα από το Oregon της Αμερικής που σχηματίστηκε το 2014. Όπως και το όνομά τους (σ.σ.: Uada στα λατινικά σημαίνει στοιχειωμένος), έτσι και οι ίδιοι προτιμούν να ‘στοιχειώνουν’ μιας και έχουν ξεχωρίσει για την ανώνυμη αισθητική τους καθώς έχουν πάντα καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Μετά την τελευταία ολοκληρωμένη τους κυκλοφορία το 2018 με τίτλο “Cult Οf Α Dying Sun”, επιστρέφουν με τον καινούριο τους δίσκο “Djinn”, ο οποίος βρήκε την δική του θέση στα καλύτερα άλμπουμ της προηγούμενης χρονιάς. Ο τραγουδιστής του σχήματος, Jake Superchi, ήταν αυτός με τον οποίον ήρθαμε σε επαφή ώστε να αποσπάσουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό.
Γεια σου Jake, σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο που διαθέτεις για να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Πρώτα από όλα θα είμαι ειλικρινής και θα πω ότι για αρκετό καιρό σνόμπαρα το αμερικάνικο black metal, χωρίς λόγο. Αλλά μετά ήρθε αυτό το άλμπουμ και έδωσα στο όλο είδος άλλη μία ευκαιρία. Τί σημαίνει αυτό το άλμπουμ για εσένα;
Λοιπόν, φαίνεται πως το αμερικάνικο black metal είναι παραμελημένο και υποβαθμισμένο για αρκετό καιρό. Με την ποιότητα που έβγαινε από τη Σκανδιναβία και άλλα μέρη της Ευρώπης κατά τη διάρκεια των ‘90s, δεν μου κάνει καμία έκπληξη. Αν και αν κοιτάξουμε πίσω σε εκείνες τις εποχές, όλοι ξέρουμε πως η αμερικάνικη black metal μπάντα Von έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να επηρεάσει τις ρίζες του δεύτερου κύματος. Αυτό στο οποίο καταλήγει όμως είναι το αίσθημα που αφήνει η μουσική. Αν οι άνθρωποι δεν νιώθουν την αμερικάνικη σκηνή είναι δικαίωμα τους. Υπήρχε πάντα καλή σκηνή εδώ και νομίζω πως είναι μια αρκετά πρωτοποριακή σκηνή του σήμερα όσον αφορά τον ήχο. Αν και υπάρχουν αυτοί που θέλουν να έχουν τα πάντα να ακούγονται ακριβώς τα ίδια όπως αυτά που προηγήθηκαν, η Αμερική πιέζει αυτά τα όρια. Ταιριάζει πολύ με τον αμερικάνικο τρόπο. Το “Djinn” είναι ένα αρκετά “αμερικάνικο άλμπουμ” καθώς περιτριγυρίζει τα θέματα αυτών των πραγμάτων που περιβάλουν και διακατέχουν τη κοινωνία μας σήμερα. Για εμένα προσωπικά, αυτό το άλμπουμ ήταν ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ στα οποία έχω λάβει μέρος. Γυρίζοντας τον τροχό με μία καινούρια δεκαετία με την ισορροπία της χώρας μας στο περιθώριο δεν υπήρχε άλλη ιδέα που θα μπορούσε να επηρεάσει το μυαλό μου. Υπάρχει τόσος διαχωρισμός στη χώρα μας σήμερα και είδαμε τον ίδιο διαχωρισμό μέσα στη δική μας μπάντα που οδήγησε στην κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ. Οπότε αυτό το άλμπουμ είναι το ξόρκι που ρίχνουμε για να φέρουμε την ενότητα ανάμεσα στα μέλη μας καθώς και για πολλά άλλα πράγματα ακόμα. Αποκαλούμε αυτό το άλμπουμ “η τρίτη μας ευχή” για αυτό ακριβώς το λόγο.
Τι σημαίνει το όνομα Uada; Πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα;
Όταν οραματιζόμουν το δρόμο για αυτή τη μπάντα, η λέξη “στοιχειωμένος” συνέχισε να μου έρχεται στο μυαλό. Το να είμαι στοιχειωμένος είναι ένα συναίσθημα που έχω νιώσει σε όλη μου τη ζωή και είναι ακόμα ένα συναίσθημα που δεν είναι πάντα αρνητικό. Ξέροντας πως υπήρχε μία μπάντα που είχε ήδη αυτό το αγγλικό όνομα, έπρεπε να βρω μία εναλλακτική λύση. Αυτό οδήγησε στο να βρω μία νέα γλώσσα να χρησιμοποιήσω καθώς τα Λατινικά έχουν αποτελέσει μία σταθερά στο black metal και μία γλώσσα που θεωρούμε “νεκρή”, φάνηκε να είναι η πιο ταιριαστή.
Μέχρι στιγμής έχετε κυκλοφορήσει τρία full-length άλμπουμ. Με μία πρώτη ματιά μπορώ εύκολα να εντοπίσω κάποιες ομοιότητες όσον αφορά το εξώφυλλο και τη μουσική. Είναι προσχεδιασμένο να γίνεται αυτό; Είναι προσχεδιασμένο να είναι, ας πούμε, το τρίτο μέρος ενός concept άλμπουμ;
Είναι σκόπιμο να είναι θεματολογικό με πολλούς τρόπους, ναι. Αυτό που βλέπουμε και επιδεικνύουμε είναι οι ταυτόχρονες μπρος-πίσω κινήσεις, ειδικά στο εξώφυλλο. Είναι η ιστορία μας με πολλούς τρόπους – καθώς ανερχόμαστε, πέφτουμε και καθώς πέφτουμε ανερχόμαστε και πάλι. Η τέχνη για το εξώφυλλο ειδικά ξεκινάει από το θάνατο και αντίστροφα βλέπουμε τη χρονική σειρά της ζωής. Σκέφτηκα ότι ήταν ένα ενδιαφέρον θέμα να δούμε αντίστροφα καθώς προχωράμε μπροστά. Ό,τι κάνουμε βασίζεται στην πολικότητα , το yin και το yang σαν να λέμε.
Ωστόσο, συγκρίνοντας τα προηγούμενα άλμπουμ σας, ακούω κάτι λίγο διαφορετικό. Κάποιου είδους βελτίωση. Το βλέπεις με αυτό τον τρόπο; Εάν ναι, από που νομίζεις πως πηγάζει;
Το ελπίζω. Εάν δεν προχωράμε μπροστά με τη μουσική μας εξέλιξη τότε δεν εξελισσόμαστε ή μεγαλώνουμε σαν μουσικοί. Όταν ξεκίνησε αυτή η μπάντα, πετάξαμε όλους τους κανόνες και είπαμε στους εαυτούς μας ότι θα διευρύναμε τους ορίζοντές μας όλο και πιο πέρα από τη βασική φόρμουλα από την οποία ξεκινήσαμε. Το βλέπω σαν μία σφαίρα που διαρκώς επεκτείνεται προς όλες τις μεριές, πολύ περισσότερο σαν ένα άστρο θανάτου ας πούμε. Ρίχνουμε προς όλες τις κατευθύνσεις.
Όσον αφορά την παραγωγή, πώς θα περιέγραφες την όλη διαδικασία; Το ρωτάω αυτό καθώς υπάρχουν πολλές περιπτώσεις αμερικάνικων μπαντών που προτιμούν ένα πιο αμερικάνικο στυλ, κάτι που κατά τη γνώμη μου, δεν ταιριάζει με τον black metal ήχο.
Δεν είμαι σίγουρος για το τι εννοείς με το αμερικάνικο στυλ αλλά υποθέτω ότι έχει να κάνει περισσότερο με ψηφιακή υπόθεση. Με αυτό το άλμπουμ βρεθήκαμε ακριβώς στη μέση, καθώς ηχογραφήσαμε τα τύμπανα στο στούντιο και μετά κάναμε τα υπόλοιπα στο σπίτι εμείς οι ίδιοι. Αν και είμαστε περήφανοι για το επίτευγμά μας υπάρχουν κάποια κρίσιμα λάθη από μέρος μας , πολλά εκ των οποίων λόγω της απειρίας μας και αποτυχίας λειτουργικού εξοπλισμού. Τα πάντα είναι εμπειρία μάθησης και θα πάρουμε μαζί μας αυτές τις δοκιμασίες στις επόμενες ηχογραφήσεις. Αν και θα θέλαμε πολύ να έχουμε τους πάντες σε ένα δωμάτιο μαζί αυτή τη στιγμή δουλεύοντας στο επόμενο άλμπουμ , αυτό δεν είναι εφικτό με τους περιορισμούς ταξιδιών και την κορύφωση του Covid-19. Ανεξάρτητα από όλα τα εμπόδια, θα προχωρήσουμε και θα πετύχουμε στις προσπάθειές μας.
Ακόμα θυμάμαι τη βδομάδα που βγήκε το “Djinn”, να το συζητάμε με άλλους και να παρατηρούμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είδα πολλούς ανθρώπους να πιστεύουν πως είστε μία πολύ κακή αντιγραφή των Πολωνών black metallers Mgla. Πιθανόν να έκριναν από την εμφάνιση. Ποιές είναι οι σκέψεις σου πάνω σε αυτό;
Μπορώ να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι βλέπουν ομοιότητες αν και ο όρος “αντιγραφή” θεωρώ πως είναι άδικος, ειδικά αν γνωρίζεις τα προηγούμενα μου εγχειρήματα και τον ήχο που είχαν εκείνες οι μπάντες. Το στυλ της σύνθεσης μουσικής και το πως παίζω κιθάρα δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα. Με τους Uada ήθελα να τολμήσω ένα πιο rock ‘n’ roll στυλ. Υπάρχει μία ιδιαίτερη ενέργεια που έχει αυτό το είδος που με εμπνέει και με συγκινεί. Οπότε, φυσικά υπάρχουν ομοιότητες αλλά θεωρώ ότι όλες οι black metal μπάντες έχουν ομοιότητες μεταξύ τους. Οι περισσότεροι αναμασάνε κλώνους των Darkthrone ή Beherit που βλέπουμε όλη την ώρα. Οπότε, είναι μάλλον δύσκολο να ξέρεις αν θέλουν ομοιότητα ή όχι; Ίσως θέλουν μία συγκεκριμένη ομοιότητα; Δεν είμαι σίγουρος και δεν με ενδιαφέρει πολύ για να είμαι ειλικρινής. Θα κάνουμε πάντα αυτό που θέλουμε να κάνουμε μουσικά χωρίς όρια από τα μυαλά των ξένων. Έχοντας πει αυτά, οι κύριες επιρροές μας έρχονται από τη μελωδική σκηνή της Σουηδίας των ‘90s – Dissection, Dawn, Unanimated, Vinterland κλπ. Θέλαμε να πάρουμε αυτό το στυλ παιξίματος της κιθάρας και να ενσωματώσουμε τις heavy metal επιρροές μας των ‘80s – Judas Priest, Iron Maiden, Black Sabbath, Thin Lizzy κλπ. Υπάρχει λίγο ακόμα εκεί μέσα από Motorhead επίσης. Ίσως να πέρασε από το μυαλό μερικών, αλλά νομίζω ότι αν σου είναι γνώριμες αυτές οι μπάντες, μπορείς να τις ακούσεις όλες στον ήχο μας. Φυσικά υπάρχουν και άλλα είδη και μπάντες που μας επηρέασαν μέσα στα χρόνια για να είμαστε οι μουσικοί που είμαστε σήμερα αλλά αυτός είναι πραγματικά ο πυρήνας των Uada.
Μουσικά θα μπορούσα να πω ότι είστε μία πιο ευχάριστη εκδοχή των Mgla. Τουλάχιστον αυτό είναι που ακούω, πώς θα περιέγραφες τον ήχο σας;
Έχω ακούσει τον όρο “χαρούμενο” να αναφέρεται αλλά δεν θεωρώ τον ήχο μας χαρούμενο, αλλά ίσως θριαμβευτικό ή μανιασμένο με κάποιο τρόπο. Η ενέργειά του έρχεται από ένα αισιόδοξο μέρος κάποιες φορές. Είναι μία ελπίδα που καίει σαν φωτιά, σαν εκδήλωση. Έζησα τις μέρες μου σαν καθαρός νιχιλιστής και σε κάποιο σημείο αλλαγής της ζωής μου συνειδητοποίησα ότι ο περίγυρός μου έχει σχηματιστεί από τις σκέψεις μου. Οπότε αν όλες οι σκέψεις μου είναι αρνητικές , πού θα βρω τον εαυτό μου; Περικυκλωμένο από αρνητικότητα. Το να βάλεις μία θετική πινελιά σε αυτή τη μουσική θεωρείται ταμπού αλλά πάντα με έλκυε ο μυστικιστική πλευρά του black metal. Αυτή η πλευρά της μαγείας και της δύναμης σε εμένα δεν ήταν ποτέ ένα αρνητικό πράγμα και κλίνει περισσότερο στην ουσία του να είσαι ο κυρίαρχος του εαυτού σου. Εάν κοιτάξουμε τις φλόγες τις φωτιάς θα μπορούσαμε να τις δούμε σαν κάτι θετικό ή αρνητικό ανάλογα με το τι καίγεται και ποιος είναι ο σκοπός που καίγεται. Αλλά η φωτιά δεν είναι τίποτα από τα δύο, όπως ακριβώς το “Djinn”, η φωτιά χωρίς καπνό δεν είναι τίποτα από τα δύο.
Όσο μπορώ να καταλάβω, στιχουργικά έχετε να κάνετε με τον παγανισμό και τη φύση γενικότερα. Ποια είναι εκείνα τα πράγματα που σε μαγεύουν όσον αφορά τη φύση που αποφασίζεις να γράψεις για αυτό;
Η φύση είναι φυσική. Από εκεί προερχόμαστε και αυτή μας έχει μάθει τόσα σπουδαία πράγματα. Το να αρνείσαι τη φύση είναι το να αρνείσαι τη ζωή. Είναι εύκολο να μας δούμε να αρνούμαστε τη φύση περιορισμένοι στις ζούγκλες τσιμέντου που έχουμε κτίσει γύρω από τους εαυτούς μας. Αυτή δεν είναι μία ζωή στην οποία θέλω να ενδώσω ανεξάρτητα από το πόσο βολική μπορεί να είναι. Για αυτούς που περνάνε αρκετό χρόνο στη φύση, ειδικά αν είναι μόνοι, θα βιώσουν πράγματα που πολλοί δεν θα δουν ή γνωρίσουν ποτέ. Αυτές είναι αληθινές ανθρώπινες, ζωώδης και ίσως πνευματικές εμπειρίες που έχουν χαθεί σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνία του σήμερα. Αυτά είναι τα μέρη στα οποία βρίσκουμε τους εαυτούς μας και από τι έχουμε φτιαχτεί.
Ποιές θα έλεγες ότι είναι κάποιες από τις κύριες επιρροές σου όσον αφορά τη μουσική και όχι μόνο;
Μουσικά πάντα απολάμβανα αυτούς που τολμούσαν να σπρώξουν την τέχνη τους σε άβολα και άγνωστα μονοπάτια. Αυτούς που πάνε κόντρα στο ρεύμα και παρελαύνουν στο δικό τους ρυθμό. Αν και ανέφερα μερικές από τις μπάντες που έχουν επηρεάσει αρκετά τους Uada όσον αφορά τον ήχο, υπάρχει μία πληθώρα μπαντών και μουσικών που είχαν πάντα μία ξεχωριστή θέση στη ζωή μου που με οδήγησαν στο να βρω πιο βαθιές και σκοτεινές ηχητικές μορφές. Στα ‘80s μεγάλωσα ακούγοντας στο ραδιόφωνο που παίζανε πολύ από το heavy metal των ‘80s με μπάντες όπως οι Wasp, Motley Crue και ούτω καθεξής. Υπήρχε ακόμα και η άλλη πλευρά που είχε πιο πολύ goth ροκ ήχο με τους The Cult και Billy Idol. Αυτά τα βασικά στοιχεία της παιδική ηλικίας με οδήγησαν στα ‘90s ανακαλύπτοντας τους Nirvana, Marilyn Manson, Type O Negative, King Diamond/Mercyful Fate, Morbid Angel, Deicide, Cradle of Filth, Dissection και ούτω καθεξής. Καθώς ανακάλυπτα αυτές τις μπάντες στα πρώτα μου εφηβικά χρόνια, κοίταζα ακόμα τα συγγράμματα των Anton LaVey, Friedrich Nietzsche, και Stephen King. Μυστικιστικές ταινίες και ταινίες τρόμου επίσης έπαιξαν ένα μεγάλο ρόλο στη ζωή μου καθώς επίσης και το ότι γνώριζα πως είχα μία άμεση οικογενειακή σχέση που οδηγούσε πίσω στις δίκες μαγισσών του Salem. Στις πρώτες μέρες του σχολείου, μας έκαναν να διαβάσουμε το “The Crucible” του Arthur Miller σε μια πολύ νεαρή ηλικία, οπότε η σκοτεινή φύση πάντα ήταν μέρος του ποιος είμαι και τι με έλκυε.
Θα μπορούσες να περιγράψεις τη σχέση σου με την εταιρία Eisenwald; Πώς ήρθατε σε επικοινωνία μαζί τους;
Μας είχε προταθεί η Eisenwald από μία φωτογράφο, την Veleda Thorsson που εκείνη την περίοδο νομίζω πως έκανε το managing των Agalloch. Συνεργαζόταν με την εταιρεία και δεν είχε παρά καλά λόγια να πει για τον ιδιοκτήτη. Είχε έρθει για να δει αρκετές ζωντανές εμφανίσεις και ήταν σε μία από αυτές που τους ανέφερε σε εμάς, οπότε φυσικά προσπαθήσαμε να λανσάρουμε το πρώτο μας άλμπουμ σε αυτούς. Ήταν οι πρώτοι και μία εκ των δύο μόνο εταιρειών που μας απάντησαν τότε. Υπήρχε πολύς ενθουσιασμός πίσω από το μήνυμά τους και ένα αυθεντικό ενδιαφέρον με ένα μήνυμα που μας έλεγε ότι μας περίμεναν. Από τότε έχουμε χτίσει μία σπουδαία επαγγελματική σχέση αλλά και φιλία μεταξύ μας. Είμαστε πολύ κοντά στην ηλικία με μόνο λίγους μήνες διαφορά και έχουμε ζήσει την ίδια περίοδο του metal. Έχουμε πολλά κοινά και πολλούς κοινούς στόχους να επιτύχουμε μέσα από την τέχνη μας. Είμαστε πολύ τυχεροί να έχουμε μία δισκογραφική σαν την Eisenwald από πίσω μας και θα συνεχίσουμε να είμαστε μαζί τους για όσο έχει νόημα για εμάς να το κάνουμε.
Ο Covid-19, δυστυχώς, είναι μία νέα προσωρινή πραγματικότητα. Πολλοί τομείς έχουν επηρεαστεί. Σας βοήθησε αυτό ο γεγονός να γράψετε περισσότερα τραγούδια ή πάγωσε την όλη διαδικασία;
Δυστυχώς, ο Covid-19 έχει βάλει στον πάγο πολλές διαδικασίες αλλά η σύνθεση τραγουδιών είναι κάτι που δεν σταματάει ποτέ. Μένουμε πάντα δημιουργικοί και θα ξεκινήσουμε άμεσα τη δουλειά για το επόμενο άλμπουμ. Ο κόσμος μπορεί να σταματήσει αλλά εμείς όχι.
Υπάρχει κάτι, το οτιδήποτε, που θα μπορούσες να μας αποκαλύψεις; Μία πιθανή επόμενη κυκλοφορία;
Τίποτα επί του παρόντος αν και έχουμε αρκετό υλικό σαν βάση και τίτλους υπό επεξεργασία για να δουλέψουμε, απλά είναι κάτι που δεν είμαστε έτοιμοι να αποκαλύψουμε τώρα. Απλά να ξέρετε πως δουλεύουμε.
Υπάρχουν σχέδια για μελλοντικές ζωντανές εμφανίσεις; Ξέρω ότι πολλές από αυτές έχουν αναβληθεί. Το live-streaming από την άλλη είναι πάντα μία επιλογή. Σου φαίνεται ενδιαφέρουσα αυτή η ιδέα; Πέρα από αυτό το γεγονός, θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας μία μοναδική εμπειρία από τις εμφανίσεις που έχετε κάνει ήδη;
Πριν “χτυπήσει” ο Covid-19 σχεδιάζαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο ωστόσο διαφορετικό από ό,τι έχουμε δει έως τώρα . Δυστυχώς λόγω του ότι τα μέλη είναι διασκορπισμένα στην άλλη πλευρά της χώρας και εκτός της χώρας, μέχρι να φύγει το απαγορευτικό για τα ταξίδια, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούμε να κάνουμε για ένα σκηνικό ζωντανής εμφάνισης αυτή τη στιγμή. Έχουμε την ελπίδα ότι αυτό θα δημιουργήσει περισσότερη ανυπομονησία ώστε μόλις είμαστε έτοιμοι να επιστρέψουμε στη σκηνή, ο κόσμος θα είναι έτοιμος για εμάς.
Η συνέντευξη τελειώνει εδώ. Ευχαριστώ ακόμα μία φορά για το χρόνο σου. Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου.
Ευχαριστώ για τη συνέντευξη και ευχαριστώ όλους τους θαυμαστές που συνεχίζουν να μας στηρίζουν κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων καιρών. Το εκτιμούμε περισσότερο από όσο θα μάθετε ποτέ. Μείνετε ασφαλείς και το πιο σημαντικό, μείνετε “στοιχειωμένοι”!
Συνέντευξη: Γιώργος Χατζηιωαννίδης
Μετάφραση: Ελίζα Καπουράλου
Facebook
Spotify
Instagram
Bandcamp
Band Members
Jake Superchi – Φωνητικά, κιθάρες
James Sloan – Κιθάρες
Nate Verschoor – Μπάσο
Elijah Losch – Τύμπανα
Discography
Devoid of Light, 2016
Cult Of A Dying Sun, 2018
Djinn, 2020
