O Phil Gresig μόνο άγνωστος δεν είναι στην μουσική σκηνή, κυρίος ίσως στον ακραίο ήχο. Με τους Butterfly, μπορεί να κάνει ντεμπούτο με το “Doorways Of Time” σε ένα λίγο διαφορετικό είδος από ότι συνήθως, όμως τόσο αυτός όσο και οι συμπαίκτες του μετράνε πολλά χιλιόμετρα μουσικής. Για τις επιρροές του, την δημιουργία του ντεμπούτου τους καθώς και για το μέλλον των Butterfly μας εξηγεί σχετικά παρακάτω.
Συγχαρητήρια για το ντεμπούτο σας “Doorways Of Time”, πραγματικά μου έκανε εντύπωση. Πως νιώθετε με το τελικό αποτέλεσμα;
Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι καθώς είναι κάτι που θέλαμε να κάνουμε από όταν ήμασταν ακόμα παιδιά. Μεγάλωσα με μουσική των ‘50s, ‘60s, ‘70s και ‘80s οπότε είναι κάτι που ήθελα να κάνω από πάντα. Απλά κατά κάποιο τρόπο κόλλησα στην thrash και death metal σκηνή για τόσα χρόνια και πίστεψα πως ήταν πλέον η ώρα να κάνω αυτό που πραγματικά αγαπώ, το οποίο είναι οι Butterfly και αυτό που αντιπροσωπεύουν. Οπότε χαιρόμαστε πολύ σαν μπάντα.
Μπορείς να μας πεις λίγα πράγματα για την διαδικασία των ηχογραφήσεων και της παραγωγής;
Τα τύμπανα γράφτηκαν στα Goatsound Studios από τον Jason Fuller με τον οποίο ήταν πολύ ωραία να δουλεύεις μαζί, γνωριζόμαστε από τον καιρό που ήμασταν έφηβοι. Έχει δουλέψει με σπουδαίες μπάντες όπως οι Witchskull, Holy Serpent, King Parrot, Uncut White Noise, Blood Duster, Sweet Gold, Reaper, Sebasrockets. Ο Jason επίσης έκανε και το mastering του δίσκου. Όλα τα υπόλοιπα έγιναν στα High Voltage Records/Studios τα οποία είναι δικά μου. Ηχογράφησα μπάσο, κιθάρες και φωνή εδώ και έκανα και το mix. Συνολικά μου πήρε περίπου δύο εβδομάδες για όλα τα παραπάνω. Η μουσική πήρε περίπου δύο μέρες, η φωνή άλλες τρεις και όλο το υπόλοιπο διάστημα ήταν για την μίξη ουσιαστικά. Πήρε λίγο για την μίξη γιατί το κάθε κομμάτι το μίξαρα πολύ διαφορετικά. Το κάθε κομμάτι χρειάστηκε περίπου δύο μέρες για να το μιξάρω, αλλά πέρασα πολύ ωραία καθ’ όλη την διαδικασία.
Συνεργάστηκες με ένα μεγάλο όνομα για το εξώφυλλο. Πως ήρθες σε επαφή με τον Rodney Matthews και ποιά στοιχεία σε προσέλκυσαν στην δουλειά του εξ αρχής;
Υπήρξα θαυμαστής της δουλειάς του Rodney Matthews μεγαλώνοντας σαν παιδί μέσα στα ‘70s και ‘80s. Ερωτεύτηκα την εικονογράφηση του και ένιωσα πως θα ήταν ο καταλληλότερος για τους Butterfly. Επικοινώνησα μαζί του και των ρώτησα αν θα μπορούσε να βοηθήσει με κάποια ιδέα για το εξώφυλλο. Του είπα τον τίτλο του δίσκου και μου έστειλε μερικές εικόνες για να διαλέξω και αυτή που διαλέξαμε νομίζω πως ήταν ταιριαστή για αυτόν τον δίσκο. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα το να δουλέψω με τον Rodney καθώς είμαι φανατικός της δουλειάς του από παιδί. Ήταν μεγάλη ικανοποίηση το ότι του άρεσε το άλμπουμ και ζήτησε να του στείλω μία κόπια, ελπίζω να ξανά χρησιμοποιήσουμε κάποιο έργο του στο μέλλον.
Ας πάμε πίσω στο ξεκίνημα της μπάντας. Πως ήρθες σε επικοινωνία με τους συμπαίκτες σου και ξεκινήσατε την συνεργασία σας;
Γνωρίζω τα παιδιά χρονιά και έχω παίξει σε μπάντες με τους περισσότερους από αυτούς. Ο τρόπος που σχηματίστηκε η μπάντα ήταν σε μία συναυλία των Scorpions όπου ήμουν εγώ και ο μπασίστας, ο Phil Venom, και μετά το live πήγαμε για μερικά ποτά για να γιορτάσουμε το γεγονός. Εκεί ήταν που κάναμε μια συμφωνία να ξεκινήσουμε μια μπάντα ονόματι Butterfly και να παίξουμε την μουσική που πάντοτε θέλαμε, επί το πλείστον μουσική των ‘70s και ‘80s. Παλαιότερα έπαιζα σε μπάντες με τον Luke Roberts και Phil King που είναι στις κιθάρες και είχαν και αυτοί παραπλήσιο όνειρο οπότε ταίριαξαν τέλεια στους Butterfly. Όλα αυτά έγιναν το 2017.
Το “Climbing A Mountain” είναι πιθανότατα ένα από τα καλύτερα τραγούδια που άκουσα φέτος. Ποια ήταν η έμπνευση τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά;
Έγραψα μια εκδοχή του μουσικά στα τέλη του ‘80 – αρχές ‘90 και θεώρησα πως θα ήταν άψογο για τους Butterfly. Οι στίχοι εμπνέονται από τις δυσκολίες αλλά και τις χαρές των σχέσεων, όπου κάποιες φορές νιώθεις να σκαρφαλώνεις ένα βουνό για να βρεις την αληθινή αγάπη και τελικά φτάνεις εκεί.
Έχεις κάποιο αγαπημένο κομμάτι από τον δίσκο;
Αυτή είναι πολύ δύσκολη ερώτηση. Θα πρέπει να πω είτε το ομότιτλο “Doorways Of Time”, είτε το “Heavy Metal Highway” επειδή απλά είναι πολύ ωραία κομμάτια να τα παίζεις.
Καθώς άκουγα το άλμπουμ, είχα μία πολύ έντονη αίσθηση από ‘60s και ‘70s. Συμφωνείς με αυτή την παρατήρηση; Αν ναι, ποιο είναι το δέλεαρ στο να φτιάξεις μουσική στο πνεύμα του 60s και 70s rock;
Είσαι 100% σωστή σε αυτό που παρατήρησες. Είναι αυτό που άκουγα μεγαλώνοντας και βασικά μια αντανάκλαση της περιόδου που μεγάλωσα. Η πρώτη μου ανάμνηση όσον αφορά την αγάπη μου για την μουσική είναι από όταν ήμουν τεσσάρων χρονών, η μητέρα μου έδωσε μια δισκοθήκη με 7” βινύλια που περιλάμβανε μπάντες όπως Chubby Checker, The Beatles και γενικά μπάντες αυτής της φάσης. Ακόμα θυμάμαι πως στα έκτα μου γενέθλια ο αδερφός μου ήρθε στο δωμάτιο, πέταξε μια κασέτα προς την κατεύθυνση μου, μου είπε χρόνια πολλά και έφυγε. Ήταν πραγματικά αστείο αυτό, καθώς με τον αδερφό μου δεν τα πηγαίναμε και πολύ καλά μεγαλώνοντας σαν παιδιά. Η κασέτα που μου πέταξε ήταν το πρώτο άλμπουμ των Black Sabbath και θυμάμαι πως κόλλησα όταν την έβαλα και κατάλαβα πως θα είχε μεγάλο αντίκτυπο στην ζωή μου αυτή η μουσική. Επίσης όταν την έβαλα να παίξει και μπήκε το ομότιτλο κομμάτι με την βροχή πίσω και το riff αυτό, με τρόμαξε αφάνταστα αλλά το λάτρεψα. Αλλά ναι, από την άλλη ήμουν μόλις έξι χρονών.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σταθερή ροή από ανερχόμενες μπάντες, υψηλής ποιότητας από την Αυστραλία. Κατά την γνώμη σου, τι είναι αυτό που τροφοδοτεί αυτήν την καλλιτεχνική σταθερότητα στην σκηνή της χώρας σου;
Νομίζω πως ζώντας στην Αυστραλία, νιώθεις λίγο αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο καθώς είμαστε τόσο μακριά από κάθε άλλη χώρα. Νομίζω για αυτόν το λόγο οι μπάντες από την Αυστραλία έχουν ξεχωριστό ήχο.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου μπάντες αυτή την περίοδο;
Την τελευταία εβδομάδα ακούω το “Loose ‘n’ Lethal” από Savage, Mama’s Boys, Slade και Heart. Επίσης έχω λιώσει τα demos των Van Halen που είχε κάνει παραγωγή ο Gene Simmons των KISS, που είναι φοβερά.
Ποια νομίζεις πως είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για μια μπάντα σήμερα;
Για να είμαι ειλικρινής δεν νομίζω πως υπάρχουν προκλήσεις. Αν το να είσαι σε μπάντα παίζοντας μουσική είναι αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις δεν βλέπω πως μπορεί να υπάρχει πρόκληση κάπου. Για μένα το να είμαι σε μπάντα σημαίνει να παίζεις μουσική με τους φίλους σου και να περνάς καλά. Νομίζω πως οι προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίζει μια μπάντα σήμερα είναι η πίεση του να πουλήσει όσο περισσότερους δίσκους μπορεί και το να πασχίζει να γίνει μία μπάντα μεγέθους αρένας και του να γράψει ένα hit κομμάτι. Η πίεση που μπορεί να έρθει από αυτά μπορεί να καταστρέψει μια μπάντα. Δεν πέφτουμε σε αυτή την παγίδα. Είμαστε οπαδοί της μουσικής και χαρούμενοι απλά με το να γράφουμε και να παίζουμε μουσική. Αν γίνουμε γνωστοί τέλεια, αν όχι ποιος νοιάζεται. Long live heavy metal.
Δημιουργεί το να έχεις ένα τόσο καλό ντεμπούτο άλμπουμ πίεση σε μια μπάντα καθώς ανεβάζει τον πήχη στις προσδοκίες του κόσμου;
Ειλικρινά, σε εμάς όχι, δεν δημιουργεί. Απλά αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Για εμάς δεν βγάζει νόημα απλά το να ανησυχείς για αυτά τα πράγματα και το να προσθέτεις τόση πίεση στον εαυτό σου. Στερεί την διασκέδαση του να γράφεις έναν δίσκο.
Τι μπορείς να μας πεις για τα σχέδια των Butterfly για το 2021;
Αρχίσαμε μόλις να γράφουμε για τον επόμενο δίσκο. Έχουμε περίπου εννιά κομμάτια, θα στοχεύσουμε τα δεκαπέντε κομμάτια και θα προσπαθήσουμε να κυκλοφορήσουμε ένα άλμπουμ και ένα 7” βινύλιο EP φέτος. Επίσης το να περιοδεύσουμε για το “Doorways Of Time”.
Αυτά ήταν όλα από εμένα, ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Τα τελευταία λόγια σου ανήκουν.
Long live heavy metal & hard rock. Χαιρετίσματα από Αυστραλία, οι Butterfly σε αγαπούν Ελλάδα. Ευχαριστούμε για την συνέντευξη Χρύσα.
Συνέντευξη: Χρύσα Γιουρμετάκη
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μάρης
Band Members
Phil Gresig – Φωνητικά, Μπάσο
Rob Wog – Φωνητικά, Τύμπανα
Luke Robertson – Φωνητικά, Κιθάρες
Philip T. King – Φωνητικά, Κιθάρες
Discography
Doorways Of Time, 2021
