Συνεντεύξεις

Dictated

Πολλοί ίσως είναι αυτοί που αγνοούν την ύπαρξη των Dictated, μιας άκρως υπολογίσιμης δύναμης στον χώρο του death metal, οι οποίοι μας έρχονται από την Ολλανδία. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν την νέα τους δουλειά με τίτλο “Phobos”, για την οποία δε, δέχτηκε να συνομιλήσει μαζί μας η κιθαρίστρια και ιδρυτικό μέλος, Jessica Otten.

Συγχαρητήρια για τη δυναμική σας επιστροφή έπειτα από πέντε χρόνια με το “Phobos”. Πιστεύω ότι άξιζε την αναμονή. Ποια είναι η ανταπόκριση από τον Τύπο και τους οπαδούς;

Σίγουρα! Είναι πάντα πολύ συναρπαστικό αλλά και έντονο όταν πρωτοκυκλοφορείς ένα τραγούδι από το νέο album. Ειδικά όταν έχεις να κάνεις με μία “νέα” κατεύθυνση όπως αυτή που πήραμε με το “Phobos”. Σίγουρα είναι διαφορετικό από ό,τι συνηθίζαμε να παίζουμε. Είμαι χαρούμενη που ακούω τόσα θετικά και υπέροχα λόγια. Μάλιστα, ένας που μας έπαιρνε συνέντευξη μας είπε: “Πάντα πίστευα ότι οι Dictated δεν ήταν για εμένα όταν άκουσα το The Deceived. Αλλά όταν άκουσα το “Phobos”, έκανα λάθος”. Αυτά είναι τα καλύτερα κολακευτικά σχόλια για εμάς!

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από το νέο album; Είστε ευχαριστημένοι από το τελικό αποτέλεσμα;

Και με το παραπάνω. Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε τα τραγούδια, δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο τύπο κατά νου. Στα δημιουργικά project σκοπός είναι να γράφεις με συναίσθημα και όχι ακολουθώντας ένα προσεχτικά σχεδιασμένο πλάνο. Νιώθουμε ότι το σύνολο του album περιλαμβάνει πολλές ιστορίες, οι οποίες συνδυάζονται μαζί σε ένα μοναδικό θέμα. Ποτέ δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο όταν ξεκινούσαμε, οπότε είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με το τελικό αποτέλεσμα.

Μπορείς να πεις μια σύντομη βιογραφία της μπάντας, για εκείνους που δε σας γνωρίζουν;

Οι Dictated ιδρύθηκαν από τη Sonja και εμένα. Έπειτα από μερικές αλλαγές στο line-up, εμείς οι ίδιες κυκλοφορήσαμε το πρώτο full-length μας, “Summary of Retribution το 2012. Την ίδια χρονιά, καταφέραμε να κάνουμε μια ευρωπαϊκή περιοδεία με τους Origin και τους Psychroptic για τρεις εβδομάδες. Ήταν τέλειο! Έπειτα, το 2014 γράψαμε το The Deceived και υπογράψαμε με τη Metal Blade Records, κάτι για το οποίο δε θα μπορούσαμε να είμαστε περισσότερο περήφανοι. Το 2016 κάναμε άλλη μία ευρωπαϊκή περιοδεία με τους Lividity, με το τωρινό μας line-up, και ταξιδέψαμε σε Ινδία και Νεπάλ τον ίδιο χρόνο. Τελικά, το 2019 κυκλοφορήσαμε το τρίτο μας full-length ονόματι “Phobos”!

Η μπάντα ιδρύθηκε από εσένα και τη Sonja, σωστά; Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για το πώς δημιουργήθηκε;

Η Sonja και εγώ γνωριστήκαμε αρκετό καιρό πριν, σε μία συναυλία των Cryptopsy. H πρώτη μας συνάντηση δεν ήταν και τόσο επιτυχημένη. Στην πραγματικότητα, δεν άρεσε καθόλου η μία στην άλλη! Μετά από λίγο καιρό, έχοντας και κάποιους κοινούς φίλους, αρχίσαμε να γνωριζόμαστε καλύτερα. Η Sonja με ρώτησε εάν ήθελα να ξεκινήσω μια death metal μπάντα, αλλά αρνήθηκα. Οπότε, 10 φορές “όχι” σημαίνει “ναι”, σωστά; Τελικά, πείστηκα, οπότε γεννήθηκαν οι Dictated.

Εντυπωσιάστηκα από την έναρξη του “Phobos”. Ξεκινάει χωρίς καθόλου intro και τα συναφή, επιτίθεται κατευθείαν στον ακροατή. Ποιος είναι υπεύθυνος για τις συνθέσεις και τι δρα ως έμπνευση;

Ευχαριστούμε! Δεν είμαστε μια ήρεμη μπάντα, οπότε προτιμούμε να σκάμε όλη τη βία από την αρχή! Εγώ και η Sonja γράφουν τη μουσική μαζί. Ξεκινάμε γράφοντας διαφορετικά riff ξεχωριστά η μία από την άλλη. Όταν τα συνδυάζουμε, τείνουμε να νιώθουμε την καλύτερη μίξη για ένα τραγούδι και ξεκινάμε να φτιάχνουμε τη μπασογραμμή. Αν ακούσεις προσεχτικά, μπορείς να ξεχωρίσεις ότι μερικές φορές χρησιμοποιούμε ακόμη και μία pop δομή. Ξέρεις, για sing-along! Μετά, τα στέλνουμε στα υπόλοιπα μέλη και βλέπουμε τι σκέφτονται για αυτά. Ο Frank κάνει τα μαγικά του με τα drums, μιας και το να γράφεις τύμπανα ως κιθαρίστας είναι καταστροφή. Μετά, κάνουμε πρόβες, συνδέουμε τις τελείες και έχουμε έτοιμο το τραγούδι!

Το album επικεντρώνεται γύρω από φοβίες. Αρκετά τρομαχτικό κατά τη γνώμη μου. Πώς αποφασίσατε να γράψετε στίχους σχετικά με αυτές και ποιος τους γράφει συνήθως;

Ήταν τρομαχτικό γιατί είδες τον εαυτό σου μέσα σε κάποιο από τα τραγούδια; Δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι για το ποιος σκέφτηκε το θέμα ή το με τι θα είχαν να κάνουν οι στίχοι. Όντως αποφασίσαμε ότι θα έπρεπε να υπάρχει μια συνοχή στο album, ένα είδος DNA που θα ενσάρκωνε το album. Επομένως, πήραμε πολλή έμπνευση κατά τη διάρκεια της περιοδείας μας στην Ινδία και στο Νεπάλ, η οποία μπορεί και να φύτεψε το σπόρο της ιδέας του album. Οπότε, σύμφωνα με κάθε τραγούδι, δημιουργεί ένα συναίσθημα. Ίσως απελπισία, ίσως ελπίδα, ίσως θυμό. Συνδέσαμε τον τύπο της φοβίας με το τραγούδι και ο Yorick ξεκινά να γράφει τους στίχους όπου περιγράφει τη φοβία, αλλά παράλληλα αφήνει περιθώρια στην φαντασία.

Τι έχετε να πείτε για τις μεγαλύτερες φοβίες σας; Συμπεριελήφθησαν στο δίσκο;

Το κάθε μέλος της μπάντας έχει τις δικές του φοβίες, τις οποίες ενσωματώσαμε στο album. Γι’ αυτό και αισθανόμαστε το δίσκο τόσο στενά συνδεδεμένο με εμάς. Για τη Sonja είναι το “Thalasso”, η φοβία του μεγάλου βάθους των ωκεανών, για εμένα το “Trypo”, η φοβία για τις τρύπες (σ.σ.: μην το googleάρετε…).

Μπορείτε να μας πείτε πέντε συγκροτήματα που σας ενέπνευσαν περισσότερο να γράψετε δική σας μουσική;

Κοίτα, αυτό είναι δύσκολο. Με το The Deceived επικεντρωθήκαμε στο πώς θα έπρεπε να ακούγεται το album, πόσο βίαιο θα έπρεπε να είναι και πόση οργή θα έπρεπε να βάλουμε μέσα σε ένα album. Υποθέτω ότι με την περίπτωση του Phobos επηρεαστήκαμε από το ένστικτό μας. Ωστόσο, πάντα σε επηρεάζει η μουσική που ακούς. Αλλά μπάντες όπως οι Benighted, Aborted, Dying Fetus και άλλες, μας βοήθησαν με τη δημιουργικότητά μας. Η Sonja ανακάλυψε ένα παλιό βινύλιο σε ένα μαγαζί με μεταχειρισμένα, το οποίο περιείχε παλιά ρωσικά acapella τραγούδια. Τα ενσωματώσαμε στο τραγούδι Apeiro, το οποίο σημαίνει φόβος του απείρου/της αιωνιότητας. Ίσως, εάν ακούσεις το κομμάτι ξανά, θα παρατηρήσεις το συναίσθημα που εννοούμε.

Έχετε κάνει περιοδεία με πολλές από τις αγαπημένες μου μπάντες, όπως οι Sinister, Benighted, Dying Fetus, Suffocation και Origin. Τι μπορείς να μας πεις για αυτή την εμπειρία;

Η περιοδεία με τους Origin και Psycroptic ήταν και η πρώτη μας. Πιστεύω ότι ήμασταν πολύ τυχεροί. Οι δύο αυτές μπάντες είναι πολύ επαγγελματικές, μας έδωσαν το χώρο να μάθουμε τη διαδικασία. Η περιοδεία έχει επιπτώσεις στο σώμα και στην ψυχή σου. Συνήθως, στα μέσα νιώθεις εξαντλημένος και αναρωτιέσαι πώς θα συνεχίσεις. Αλλά μόλις επιστρέψεις σπίτι, ξεκινάς και πάλι να ψάχνεις για νέες περιοδείες. Είναι ένας εθισμός, θα έλεγα.

Έμαθα επίσης ότι έχετε εμφανιστεί ζωντανά στο Νεπάλ και στην Ινδία. Πολύ εντυπωσιακό, αυτές είναι ασυνήθιστες περιοχές για μια metal μπάντα. Τι βρήκατε όταν φτάσατε εκεί και πώς αντέδρασαν οι τοπικοί οπαδοί;

Ήταν έντονο! Ήταν πολύ περίεργα μέρη για να παίξεις death metal, συμφωνούμε. Ένας promoter από το Νεπάλ, ο Vishal, μας προσκάλεσε πριν καιρό να  πάμε να παίξουμε στο Νεπάλ και στην Ινδία. Δεν ήμασταν σίγουροι στην αρχή, αλλά έπειτα από την τρίτη του πρόσκληση, το δοκιμάσαμε. Με το που φτάσαμε εκεί, ξέραμε ότι δε θα αντιμετωπίζαμε τις ίδιες συνθήκες ταξιδιού και διαμονής όπως στην Ευρώπη. Δούλεψαν πάρα πολύ για να μας φιλοξενήσουν. Πάρα πάρα πολύ φιλικοί άνθρωποι και τους σεβόμαστε πάρα πολύ! Ακόμη, σε μερικά μέρη, ήμασταν η πρώτη ευρωπαϊκή μπάντα που έπαιξε εκεί! Φαίνεται κι από τον κόσμο: τεράστιες ουρές ανθρώπων που περίμεναν, έβγαζαν φωτογραφίες, ζητούσαν αυτόγραφα, μας άγγιζαν και τραβούσαν selfie. Νιώσαμε σαν rockstars! Το αρνητικό της metal σκηνής εκεί είναι η σχέση που έχει ο κόσμος με τη μουσική. Όλα είναι ακόμη πολύ underground, τα ταξίδια είναι παράλογα κακά, μερικά καταλύματα προσφέρουν μόνο μια ξύλινη σανίδα και ένα στρώμα… Ακραίο από κάθε άποψη.

Πιστεύω ότι είναι άδικο που δεν έχετε μια εταιρία, τη στιγμή που πολλές μπάντες που έχουν δεν το αξίζουν. Με έναν τέτοιο υπέροχο δίσκο, πώς και δε μπορέσατε να βρείτε μία;

Αυτό είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους σου! Είναι λίγο απ’ όλα. Ήμασταν με τη Metal Blade Records, η οποία μας συμπεριφέρθηκε πολύ καλά. Καταλαβαίνουμε ότι κάποια στιγμή, ακόμη κι αν έχεις πολλές δυνατότητες ή, όπως το λες, έναν υπέροχο δίσκο, πάλι δε βγαίνει. Επομένως, αντί να ψάχνουμε εταιρίες και να επικεντρωνόμαστε στο να υπογράψει κάποιος τους δίσκους μας, αποφασίσαμε να τον κυκλοφορήσουμε μόνοι μας. Υπάρχουν τεράστια οφέλη στο self-release, όπως το να καθορίζεις το δικό σου ρυθμό, τη δική σου χρηματική ροή. Αλλά προφανώς, δε μπορούμε να χειριστούμε την τεράστια διανομή. Οπότε, ζητήσαμε βοήθεια και κάναμε μία συμφωνία διανομής και πήραμε έναν μάνατζερ δημοσίων σχέσεων, ο οποίος κατάφερε να αναλάβει αυτό το κομμάτι. Παρόλα αυτά, δεν μετανιώνουμε τίποτα και ενθαρρύνουμε και άλλες μπάντες που έχουν ανησυχίες: επικοινωνήστε μαζί μας!

Φαίνεται ότι σας παίρνει πολύ καιρό να κυκλοφορήσετε κάτι νέο. Το πρώτο σας album κυκλοφόρησε το 2010, το δεύτερο τέσσερα χρόνια μετά και το τρίτο πέντε χρόνια μετά. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Δε μπορείς να αναγκαστείς να γράψεις μουσική, καθώς είναι μια δημιουργική διαδικασία. Εάν πιέσεις το χρόνο και τη σύνθεση, πιστεύω ότι θα καταλήξεις με σκουπίδια και τύψεις. Από την άλλη, δε σημαίνει ότι αυτή η διαδικασία παίρνει και δεκαετίες.

Τι μπορείτε να μας πείτε σχετικά με τα σχέδιά σας στο άμεσο μέλλον; Ζωντανές εμφανίσεις, περιοδείες, νέα μουσική ίσως;

Κλείσαμε συνεργασία με την Dragon Productions, οπότε είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι για αυτό! Δουλεύουμε μαζί στενά για να βγάλουμε το Phobos στο δρόμο. Πρόσφατα, προμοτάραμε την κυκλοφορία του album στο Siege στο Limerick της Ιρλανδίας. Ήταν εκπληκτικά! Έχουμε μερικές ζωντανές εμφανίσεις που μπορείς να βρεις στη σελίδα μας στο Facebook ή στην ιστοσελίδα μας (www.dictated.nl) και ξεκινάμε κάποια σχέδια για να παίξουμε στην Ελλάδα. Δε μπορούσαμε να το παραβλέψουμε αυτό, μιας και το album μας έχει ελληνικές επιρροές!

Τι έχετε να πείτε για τη χώρα μας; Γνωρίζετε την ελληνική σκηνή;

Εγώ και η Sonja έχουμε έρθει στην Αθήνα πριν καιρό και ανακάλυψαν το τεράστια metal fan base εκεί. Εξαιρετικές μπάντες όπως οι Rotting Christ και οι SepticFlesh γεννήθηκαν στην Ελλάδα, οπότε αυτό και μόνο είναι πολλά υποσχόμενο. Δυστυχώς, δεν έχουμε έρθει στην Ελλάδα ως μπάντα, αλλά δουλεύουμε πάνω σε αυτό!

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ώρα που αφιερώσατε απαντώντας αυτές τις ερωτήσεις. Μπορείτε να διαλέξετε τα τελευταία σας λόγια για αυτή την συνέντευξη.

Ευχαριστούμε, Νίκο, για τις ερωτήσεις και την πολύ καλή έρευνά σου. Φυσικά, ευχαριστούμε και όλους εσάς που αφιερώσατε χρόνο να διαβάσετε τη συνέντευξη!

Συνέντευξη: Νίκος Λίλλης
Μετάφραση: Τζούλια Τσαγκάρη

https://www.facebook.com/dictatedmusic
https://www.instagram.com/dictatedmusic/
https://www.youtube.com/user/Dictatednl
https://open.spotify.com/artist/2mZt18go8uXFMrL4YUI8yR

Band Members
Sonja Schuringa – Κιθάρες
Jessica Otten – Κιθάρες
Yorick Keijzer – Φωνητικά
Koen Verstralen – Μπάσο
Frank Schilperoort – Τύμπανα

Dicography
Summary of Retribution, 2010
The Deceived, 2014
Phobos, 2019

Tatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X