Οι Αμερικάνοι Dark Empire φέτος έβγαλαν μια πολύ δυνατή δουλειά και έτσι είχαμε την ευκαιρία να πιάσουμε κουβέντα με τον κιθαρίστα και ηγέτη της μπάντας Matt Moliti ο οποίος μας είπε πολλά και ενδιαφέροντα!
Γεια σου Matt! Είμαι ο Πάνος από το GreekRebels! Πως είναι τα πράγματα εκεί?
Γεια σου Πάνο! Τα πράγματα πάνε καλά εδώ, ευχαριστώ!
Ειλικρινά θέλω να σας συγχαρώ για τον νέο δίσκο! Είναι από τις καλύτερες κυκλοφορίες που έχω ακούσει φέτος…
Ευχαριστούμε πάρα πολύ! Αυτό είναι ένα αρκετά μεγάλο κομπλιμέντο, χαίρομαι που βλέπω ότι σου άρεσε τόσο πολύ.
Νομίζω ότι το “From Refuge To Ruin” έχει πάρει πολύ καλές κριτικές μέχρι τώρα από τον metal Τύπο έτσι?
Ναι, έτσι νομίζω. Ήμουν περίεργος να δω την αντίδραση σε αυτό το album, αναλογιζόμενοι το γεγονός ότι όχι μόνο είχαμε νέο τραγουδιστή, αλλά και η μουσική μας πήρε μια πιο progressive κατεύθυνση. Αλλά μέχρι τώρα έχει πολύ καλή αποδοχή και από παλιούς και νέους οπαδούς μας.
Πως θα περιέγραφες την μουσική σας σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει? Προσωπικά νομίζω ότι ο νέος δίσκος είναι κοντά σε Nevermore και τωρινούς Symphony X.
Είναι πραγματικά δύσκολο να πω, ειλικρινά. Όταν γράφω, παίρνω τις επιρροές μου από πολλά διαφορετικά πράγματα. Θα μπορούσα να βάλω το “A Plague In the Throne Room” σε κάποιον και να μου πει ότι φέρνει σε κάτι αλλά όταν βάλω ένα τραγούδι σαν το ομότιτλο να μου πει κάτι τελείως διαφορετικό. Μας έχουν αποκαλέσει από power metal μπάντα ως μελωδική death metal μπάντα. Προσωπικά αν έπρεπε να διαλέξω μια ταμπέλα θα έλεγα ότι είμαστε μια progressive metal μπάντα. Και φυσικά και οι Nevermore και οι Symphony X που ανέφερες είναι αρκετά μεγάλες επιρροές για εμένα, οπότε όποιος είναι οπαδός αυτών των συγκροτημάτων πιστεύω θα του αρέσουν και οι Dark Empire επίσης.
Μετά από 4 χρόνια από το προηγούμενο δίσκο σας και αλλαγές στην σύνθεση της μπάντας, ήταν δύσκολο να κάνατε το come back?
Δεν θα έλεγα ότι ήταν δύσκολο, αλλά ήταν μια περίοδος που δεν έγραφα και πραγματικά δεν ήμουν βέβαιος για το μέλλον της μπάντας. Τελικά, προς το τέλος του 2010, είπα στον εαυτό μου ότι θα κάτσω κάτω και θα αρχίσω να γράφω για τον επόμενο δίσκο. Ένιωσα ότι ο μόνος τρόπος για να το κάνω αυτό με το σωστό πάθος, θα ήταν να αντλήσω έμπνευση από την αγάπη μου για το 70’s progressive rock. Ακούω μπάντες όπως Genesis, King Crimson, Pink Floyd κτλ. από τότε που ήμουν παιδί. Πάντα είχα λίγο από αυτούς στους Dark Empire, σε τραγούδια όπως “The Forgotten Sin” και “Prelude/Haunted from Humanity Dethroned” αλλά τώρα ήταν η στιγμή να κάνω αυτές τις επιρροές πιο εμφανής. Πραγματικά ενίσχυσε το πώς νιώθω για την μπάντα και την διαδικασία σύνθεσης. Μπορεί να μην είναι εμφανές σε κάποιον που δεν ξέρει τις μπάντες αλλά όταν κάποιος είναι οπαδός του 70’s prog-rock, το καταλαβαίνουν αμέσως.
Έγραψες την περισσότερη μουσική και στίχους στον δίσκο ή συνεισέφεραν και τα υπόλοιπα μέλη?
Έγραψα εγώ την περισσότερη, αλλά αυτό είναι το album που πήρα την περισσότερη βοήθεια και από τους υπόλοιπους. Ο πρώην κιθαρίστας ο Andrew συνέγραψε το riff στις στροφές του “The Crimson Portrait” μαζί με εμένα, όπως επίσης και τα riff στις στροφές στο τέλος του “The Cleansing Fires” αλλά και το 1/3 των στίχων στο ομότιτλο. Ο Randy συνέγραψε με εμένα τη στροφή του “Black Hearts Demise” και ο Brian έγραψε όλους τους στίχους και τις φωνητικές γραμμές για το “Lest Ye Be Judged” και “The Cleansing Fires” και αυτό τον κάνει τον πρώτο να γράφει τις φωνητικές γραμμές εκτός από εμένα, πράγματα που στο παρελθόν τα έκανα εξολοκλήρου εγώ. Στην ουσία μου αρέσει που δεν χρειάζεται να ανησυχώ για αυτό το μέρος και να μπορώ να αφιερώσω χρόνο στην σύνθεση της μουσικής. Οπότε σχεδιάζω σίγουρα στο μέλλον να αφήσω περισσότερο τον Brian να γράφει τις φωνητικές γραμμές του αλλά και στίχους αν το επιθυμεί.
Το καταπληκτικό τελευταίο κομμάτι “The Cleansing Fires” είναι 14 λεπτά! Είχες αποφασίσει ότι θέλεις να γράψεις κάτι τόσο μεγάλο ή απλά προέκυψε?
Ήξερα ότι ήθελα να κλείσω τον δίσκο με κάτι μεγάλο και επικό αλλά δεν έγραψα επιτηδευμένα για να κερδίσω δευτερόλεπτα. Πίστευα ότι θα ήταν ωραίο να έχει πάνω κάτω γύρω στα 10 λεπτά διάρκεια απλά. Ήταν κάτι που πάντα ήθελα να κάνω, αφού και πολλές αγαπημένες μου progressive μπάντες έχουν τέτοια μακροσκελή κομμάτια. Το επόμενο βήμα είναι να πιάσω τα 20 ή και παραπάνω λεπτά, όπως οι Dream Theater στο “A Change of Seasons” ή οι Genesis στο “Supper’s Ready”!
Που βρήκατε τον Brian Larkin? Ο τύπος είναι καταπληκτικός! Σαν συνδυασμός του Tim Aymar και του Russel Allen!
Είμαι φίλος με τον Brian από τότε που ήμασταν 16 ετών περίπου. Το αστείο είναι ότι είναι κυρίως κιθαρίστας και αρκετά ταλαντούχος μάλιστα. Στον δίσκο μάλιστα είναι αυτός που παίζουμε τις κιθαριστικές ανταλλαγές στο τέλος του “The Cleansing Fires”. Εγώ παίζω πρώτο και τρίτο solo ενώ αυτός δεύτερο και τέταρτο! Στα live ο νέος 2ος κιθαρίστας μας, Christian Colabelli τα παίζει νότα προς νότα πραγματικά. Είμαι χαρούμενος που δουλεύω με τον Brian, είναι τρομερά ταλαντούχος και πραγματικά νιώθει τι θέλω να κάνω με τους Dark Empire.
O λόγος που έφυγε ο Jens Carlsson ήτα καθαρά λόγω απόστασης έτσι?
Ναι αυτός είναι ο κύριος λόγος. Αλλά έτσι όπως πήγε και η μουσική μας πιστεύω ότι ο Brian κολλάει καλύτερα στο υλικό από ότι ο Jens. Και αυτό δεν είναι μομφή για τον Jens, καθώς είναι σπουδαίος τραγουδιστής, αλλά πιστεύω ότι ο Brian ταιριάζει καλύτερα στην progressive κατεύθυνση που οδεύουμε.
Αν δεν κάνω λάθος είσαι και δάσκαλος σε ένα School of Rock? Θα ήθελες να μας πεις μερικά πράγματα πάνω σε αυτό?
Το School of Rock είναι franchise μουσικών σχολείων της Αμερικής που στοχεύει στις ζωντανές εμφανίσεις και εκτός από τα κανονικά ιδιαίτερα μαθήματα, βάζει τους μαθητές σε ομάδες να κάνουν live μετά από 3 μήνες προβών. Είναι πραγματικά φοβερό περιβάλλον μάθησης για αυτά τα παιδιά και βλέπω τους μαθητές μου να βελτιώνονται γρηγορότερα σε σχέση με άλλα μουσικά σχολεία που έχω διδάξει. Μερικά παιδιά παίζουν πράγματα που εγώ δεν μπορούσα στην ηλικία τους και αυτό είναι τρομακτικό!
Ποια είναι τα μουσικά σου είδωλα? Οι μουσικοί δηλαδή που είναι πηγή έμπνευσης για εσένα και τους Dark Empire.
Όπως προείπα και πριν, σίγουρα οι prog rock μπάντες των 70’s, και όσον αφορά το metal , τότε θα έλεγα Symphony X και Nevermore σαν τις 2 μεγαλύτερες επιρροές μου. Προσπαθώ να διατηρώ μια ευρύ παλέτα ακουσμάτων ώστε να μπορώ να κινηθώ από το death metal ως jazz/fusion, ή ακόμα και goth/new wave. Όσον αφορά τώρα κιθαρίστες, θα έλεγα τους Michael Romeo, Jeff Loomis, Allan Holdsworth, Alexi Laiho, Jason Becker, και Yngwie Malmsteen. Επίσης θαυμάζω συνθέτες που έχουν καθαρό και σαφή δημιουργικό όραμα όπως οι Chuck Schuldiner, Ihsahn, και Dan Swano.
Τι να περιμένουμε τώρα από τους Dark Empire? Έχετε κανονίσει κάποιες live εμφανίσεις?
Ναι! Έχουμε βασικά ήδη παίξει 2 φορές με την νέα σύνθεση, η οποία είναι 6μελής καθώς ήθελα να έχω κανονικό πληκτρά αντί να έχουμε playback για αυτό τον σκοπό. Το σύνολο των μουσικών που απαρτίζουν την παρουσία μας στο σανίδι αυτή την στιγμή είναι μάλλον τα καλύτερο που είχα ποτέ. Η χημεία, και μουσικά και σαν προσωπικότητες είναι φανταστική. Πραγματικά έχουμε απίστευτη ενέργεια όταν παίζουμε μαζί και νομίζω ότι και το κοινό το καταλαβαίνει. Αυτή την στιγμή προγραμματίζουμε εμφανίσεις στις περιοχές της Νέας Υόρκης και του New Jersey αλλά πιστεύω να καταφέρουμε να έρθουμε και στην Ευρώπη… Θα δούμε πως θα κυλίσουν οι επόμενοι μήνες για εμάς.
Matt, ευχαριστώ για τον χρόνο σου! Εύχομαι ότι καλύτερο για την μπάντα!
Να είσαι καλά Πάνο και ευχαριστώ για την συνέντευξη! Ελπίζω να καταφέρουμε να έρθουμε από Ελλάδα τον επόμενο καιρό!
Πάνος Αποστολόπουλος
http://www.myspace.com/darkempireband
http://www.facebook.com/darkempireband
Band Members:
Matt Moliti – Kιθάρες, Harsh Φωνητικά
Brian Larkin – Φωνητικά
Randy Knecht – Μπάσο
Christian Colabelli – Κιθάρες
Matt Graff – Τύμπανα
Harris Bergsohn – Πλήκτρα
Discography
2006 Distant Tides
2008 Humanity Dethroned
2012 From Refuge To Ruin
